411
|

Θα σου κάνω μήνυση

Αννα Κουρουπού Αννα Κουρουπού 6 Οκτωβρίου 2014, 00:14

Θα σου κάνω μήνυση

Αννα Κουρουπού Αννα Κουρουπού 6 Οκτωβρίου 2014, 00:14

-Είναι χοντρός.
-Είσαι ρατσιστής με τους ευτραφείς ή έστω χοντρούς.

-Κοίτα κάτι γιαλαμπούκες που φοράει ο γκόμενός της.
-Εισαι ρατσιστής με όσους έχουν πρόβλημα οράσεως.

-4 γύφτοι έκαψαν ζωντανό ενα σκυλάκι.
-Είσαι ρατσιστής με τους ρομά. Όλες οι φυλές και εθνικότητες κακοποιούν ζώα. Στην Κίνα τα τρώνε.

-Πάμε Συγγρού να γελάσουμε με κανένα τραβέλι;
-Τόσο ρατσισμός για κάτι διαφορετικό από σένα;

Μήπως χάσαμε λίγο τη μπάλα ψάχνοντας να την κλωτσήσουμε; Φοβόμαστε να μιλήσουμε, να εκφέρουμε γνώμη. Φταίει ο τρόπος που ξεστομίζεται κάτι; Οι λέξεις; Η απαξίωση; Άσε τις πράξεις. Εκεί ειναι ξεκάθαρο.

Πόσο και πού διαφέρει μια γνώμη για κάτι που δεν σου αρέσει, από κάτι που σιχαίνεσαι ή μισείς; Κι ας μη του το πεις ποτέ. Αρκεί που θα το αναφέρεις κάπου. Είσαι ρατσιστής ή ειλικρινής;

Φυσικά είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Και θα κρατήσει και πολύ. Μόλις άρχισε. Και ευτυχώς που άρχισε για να εκπαιδευτούμε πρώτα απ' όλα εμείς. Χρειαζόμασταν έναν ημι-αντιρατσιστικό νόμο για να ανοίξουν οι ασκοί της μισαλλοδοξίας ή ο φόβος μη τυχόν και ξεστομίσεις μια λέξη και… παρεξηγηθείς. Στιγματιστείς ως ρατσιστής. Είναι τόσο εύκολο.

Κάποιοι θα σκεφτούν για να με αποστομώσουν «εσύ, Κουρουπού, μέχρι και κείμενο για την κ. Λέχου έγραψες επειδή ανέφερε τη λέξη τραβεστί». Δεν θα βάλω ζυγαριά πάλι στην ανθρώπινη ύπαρξη. Η ένστασή μου ήταν, είναι και θα είναι στο τι προσδιορισμό δείχνει και δίνει αυτή η λέξη για ένα τρανς άτομο. Είναι πανεύκολη η κατηγοριοποίηση. Τραβεστί=πεζοδρόμιο.

Λυπάμαι αν σας το χαλάω αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Εξάλλου ζητήθηκε από την εν λόγω κυρία η συμβουλή μου, ποια λέξη να χρησιμοποιεί σε παρόμοιες συνεντεύξεις ως ένδειξη πολιτισμού και ανθρωπιάς.

Όλοι οι παχύσαρκοι άνθρωποι δεν ειναι κομπλεξικοί με τον εαυτό τους, ούτε είναι ανενεργοί στη ζωή ή στη σεξουαλική ζωή. Κι όμως οι περισσότεροι αναρωτιούνται. Μα πώς μπορεί και «το βρίσκει»; Είτε το ένα, είτε το άλλο.

Νιώθουμε οίκτο για τους ανάπηρους, αδιαφορούμε γι' αυτούς αλλά πόσοι από εμάς έχουμε το σθένος να ξεκινήσουμε μια πιο δύσκολη ζωή με λιγότερα όπλα στη φαρέτρα μας;

Δεν θέλω να καταλήξω κάπου. Σκέψεις και φόβους καταθέτω, γιατί «βλέπω». Έχουμε άπειρο δρόμο μπροστά για να παραδεχτούμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, λιγότερο ή περισσότερο, αυτό που λέω χρόνια και το είπε πολύ πρόσφατα και ο Πάνος Κούτρας.

«Η Ελλάδα είναι από τις πιο ρατσιστικές χώρες». Είμαστε όλοι ρατσιστές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και δέκα αντιρατσιστικά δεν θα διορθώσουν κοινωνίες και γενιές. 

Να δουλέψουμε λίγο με τον εαυτό μας. Με συλλογικότητες. Μην περιμένετε από τις κυβερνήσεις ή την «κοινωνία» να μας αλλάξει… γιατί εμείς είμαστε η κοινωνία διάολε!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News