Δεν ξέρω ποιο ποσοστό αναλογεί στη νοοτροπία του Έλληνα για την κρίση που βιώνει η χώρα τα τελευταία τρία χρόνια, ούτε με αφορά να το διαπιστώσω, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Ο καθένας κάνει την αυτοκριτική του, οδηγείται στα δικά του συμπεράσματα και πορεύεται. Το θέμα είναι αν αυτή η κρίση μας οδηγεί σε άλλες νοοτροπίες, μας ανοίγει νέους δρόμους, μας πάει ένα βήμα παραπέρα. Όλα αυτά με έκαναν να δω υπό ένα άλλο πρίσμα τη σειρά «Με τα παντελόνια κάτω».

Με πλειάδα καλών ηθοποιών βγάζει αρκετές στιγμές γέλιου αλλά, τελικά, η βάση της θεματολογίας με ενοχλεί. Οικογένειες, ζευγάρια, φίλοι, χτυπημένοι από την κρίση, μένουν σε ένα κάμπινγκ και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις. Με χιούμορ, χαμόγελο και ευχάριστη διάθεση. Μέσα σε τρία επεισόδια όμως, έχω ήδη δει αρκετά πράγματα που υποδαυλίζουν την κουτοπόνηρη νοοτροπία, την εξυπνακίστικη διάθεση, τη μεγαλομανία.

Ένα ζευγάρι ξεπεσμένων πρώην μεγαλοπιασμένων διατηρεί το ακριβό του αυτοκίνητο μόνο για να το βλέπει, ενώ δεν έχει βενζίνη να το κινήσει. Ένας ταξιτζής αποσυνδέει τα καλώδια της μίζας από τη γιατρό του καταυλισμού, με σκοπό να επιδιορθώσει μετά -δήθεν- τη ζημιά και να πάρει τα χρήματα που αντιστοιχούν στην επιδιόρθωση, ενώ πηγαίνει τις κόρες της στο σχολείο, αμειβόμενος(φυσικά) για την κούρσα. Η γιατρός, μόλις καταλαβαίνει τι έγινε, κλέβει το gps του ταξιτζή για να του δημιουργήσει πρόβλημα στη δουλειά. Ένας άλλος κάτοικος του καταυλισμού προσποιείται αμνησία για να μη φύγει από το σπίτι του φίλου του που τον έδιωξε και αυτό εκμεταλλεύεται μία ωραία κυρία για να του φορτώσει την εξαφάνιση ενός δελτίου τζόκερ που κέρδισε. Ενός δελτίου που παίχτηκε από όλους, αλλά την είσπραξη έκανε η ωραιοτάτη κομμώτρια. Και μόλις κάποιοι την κατάλαβαν, άρχισαν να ζητάνε ποσοστά από τα κέρδη!

Αυτές κι άλλες πολλές ιστορίες αντιμετώπισης της κρίσης που δείχνουν ότι δύσκολα θα αλλάξουμε γιατί δεν εκπαιδευόμαστε για να αλλάξουμε. Μαζί με τα παντελόνια, κάτω μένουν και τα μανίκια…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News