Η γιαγιά μου έλεγε: «Αν δεν δεις παιδί μου τα χειρότερα….» Στην αρχή ήταν οι συνδικαλιστές αγρότες τύπου Κοκκινούλη (τον θυμάστε τον γαλάζιο αγροτιστή, που εγκατέλειψε την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Λάρισας με χρέος 60.000.000 ευρώ στην Αγροτική Τράπεζα και με ένα ζημιογόνο εμπορικό κέντρο Mall;). Μαζί του διάφοροι άλλοι που έκλειναν τα σύνορα με την Βουλγαρία στον Προμαχώνα ή έκοβαν την Ελλάδα στα δυο με αιτήματα που η ικανοποίηση τους θα μας έθετε εκτός Ε.Ε. Σιγά το πράγμα.

Βέβαια φέτος με τον καύσωνα στην Ουκρανία και τις πλημμύρες στο Πακιστάν οι τιμές στο βαμβάκι και τα δημητριακά πήραν την ανηφόρα και δεν μαζεύτηκαν ούτε εκατό στην κινητοποίηση. Του χρόνου με το καλό, αν οι τιμές διεθνώς πέσουν θα ζητάνε πάλι κρατική ενίσχυση. Και ενώ λέγαμε ότι δεν πάει πιο κάτω προέκυψαν οι συνδικαλιστές φορτηγατζήδες. Το μόνο που καταλαβαίναμε από τα αιτήματα τους ήταν η άρνηση τους στο άνοιγμα του επαγγέλματος.

Και μετά ήρθαν οι φαρμακοποιοί. Προσπαθούσα να καταλάβω τι έλεγε ο Πρόεδρος των φαρμακοποιών του Πειραιά και ήταν αδύνατο. Με το τσιγκέλι στο τέλος κάτι μουρμούριζαν για το ποσοστό κέρδους τους (που μειώνεται τελικά ελάχιστα) και το πληθυσμιακό κριτήριο στο άνοιγμα φαρμακείων. Αν τους άκουγες νόμιζες ότι το κράτος επιτάσσει τα φαρμακεία τους και εξαπολύει διωγμό εναντίον τους.

Και ενώ ελπίζαμε ότι τα είχαμε δει και ακούσει όλα ήρθε το αποκορύφωμα με τους συνδικαλιστές γιατρούς του ΙΚΑ και του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών. Που βεβαιιιιίως είναι υπέρ της πρωτοβάθμιας περίθαλψης αλλά όχι έτσι …αλλά κάπως αλλιώς και άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Που αυτοεξεφτελίστηκαν με τις τριτοκοσμικές εικόνες συνταγογράφησης στο κατειλημμένο αμφιθέατρο του Υπουργείου Υγείας (η λεπτή διαφορά που εντόπισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ ιατρός κ. Μαρκόπουλος ανάμεσα στην κατάληψη του αμφιθεάτρου και στην κατάληψη του Υπουργείου αυτού καθ’ εαυτού υπερβαίνει τις δυνατότητες πρόσληψης του γράφοντος). Που απειλούν με διαγραφές συναδέλφους τους του ΟΠΑΔ που εξυπηρετούν ασφαλισμένους του ΙΚΑ ( μεγαλόψυχα ο ναπολεόντειων δυνατοτήτων Δήμαρχος Αμαρουσίου και αντιπρόεδρος του ΙΣΑ  κ. Πατούλης μας ενημέρωσε ότι εκτός της διαγραφής υπάρχει και η επίπληξη). Που, όμως, ούτε πέρασε από το μυαλό τους η σκέψη να παραπέμψουν στο   πειθαρχικό συναδέλφους τους που απεργούσαν το πρωί για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ αλλά ήταν πρόθυμοι να τους δεχθούν το απόγευμα στο ιδιωτικό τους ιατρείο. Γιατί εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα. Και όσο θόρυβο κι αν κάνουν, εφόσον   στο μείζον, το σταυρικό ερώτημα δεν μπορούν να απαντήσουν θα μένουν εκτεθειμένοι: Γιατί δυστροπούν στην παροχή δυνατότητας στον ασφαλισμένο να απευθύνεται σε 25.000 γιατρούς αντί μόνο σε 6000;

Μου αρέσει που ρωτάνε δήθεν ανήξεροι: «Γιατί δεν προχώρησε η μεταρρύθμιση του Γείτονα και του Κρεμαστινού;» Έλα ντε! Ποιοι άραγε να την εμπόδισαν; Θα έχει ενδιαφέρον κάποια στιγμή ο Παρασκευάς Αυγερινός να μιλήσει για τους φακέλους που του άφησε παραδίδοντας του το Υπουργείο Υγείας ένας σπουδαίος επιστήμονας και άνθρωπος, ο Σπύρος Δοξιάδης, Υπουργός Υγείας στις κυβερνήσεις του κανονικού Καραμανλή. Τότε θα συνειδητοποιήσουν όλοι ότι η πρώτη σοβαρή μεταρρυθμιστική προσπάθεια στον χώρο της Υγείας δεν ανατράπηκε από την αντίδραση του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του ΚΚΕ Εσωτερικού αλλά από την λυσσώδη αντίσταση του ιατρικού κατεστημένου στο εσωτερικό της ΝΔ.

Λέτε να τελειώσαμε; Να τα έχουμε δει όλα; Φοβάμαι πως όχι. Έρχεται το ενιαίο μισθολόγιο των Δημοσίων Υπαλλήλων και έχουμε καιρό να ακούσουμε τον κ. Παπασπύρο της ΑΔΕΔΥ. Το ΠΑΣΟΚ έχει προφανώς ευθύνη γιατί εξέθρεψε την δεκαετία του 80 τον κρατικό και κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό. Έχει επίσης ευθύνη γιατί ως αντιπολίτευση αρίστευσε στο «όχι σε όλα», παράδοση που εμπλουτίζει ο κ. Σαμαράς και το ΚΚΕ. Μόνο που οι καιροί έχουν αλλάξει, τα πράγματα ζόρισαν και όλοι οι λογικοί άνθρωποι το καταλαβαίνουν. Οι μεταρρυθμίσεις στο κράτος, στο ασφαλιστικό, στην υγεία και την παιδεία είναι όρος για την αγκύρωση της χώρας στην ΕΕ, άρα όρος επιβίωσης. Σε αυτήν την προσπάθεια το συνδικαλιστικό κίνημα έχει πολλή δουλειά. Όχι όμως αυτοί οι συνδικαλιστές που παρελαύνουν από τις τηλεοράσεις μας. Όταν θα δούμε  συνδικαλιστές του ιδιωτικού τομέα που θα υπερασπίζονται τα συμφέροντα του κλάδου τους ΚΑΙ το γενικό συμφέρον, τότε θα ξέρουμε ότι η χώρα μπήκε σε τροχιά ανάκαμψης.

*Ο Νίκος Μπίστης είναι Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και πρώην Υφυπουργός Εσωτερικών.

Προηγούμενα άρθρα του Νίκου Μπίστη:
Νόμος είναι το δίκιο της ΔΕΗ;
Στου Σημίτη τον καιρό 
Στ' άρματα, στ' άρματα 
Βρε τι έπαθε ο ΣΚΑΙ…. 
Κούβα αθωότητας και αβεβαιότητας 

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News