Ως τέως γενική γραμματέας της ΕΥΘΥΤΑ (Εταιρείας Υποστήριξης Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων) επέμενα πως στόχος είναι να γίνει το μάθημα της οδικής ασφάλειας υποχρεωτικό στα σχολεία. Ακόμα και στους παιδικούς σταθμούς. Υποχρεωτικά, όχι ως πρόγραμμα επιλογής από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Οι δρόμοι μας είναι κακοί και ελλιπείς, αλλά δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Είναι στη συνείδησή μας. Στο πώς εκπαιδεύεται κάποιος εξ απαλών ονύχων. Ζητώ συγγνώμη για το παράδειγμα που θα παραθέσω, αλλά πώς μαθαίνει κάποιος παιδιόθεν να ουρεί σε ειδικό δωμάτιο; Έτσι οφείλει να μάθει και πώς να συμπεριφέρεται ως οδηγός και ως πεζός.

Άλλο ένα θύμα τροχαίου προστέθηκε στη Ρόδο, μόλις χθες βράδυ. Ένας 22χρονος αυτή τη φορά.

Άγνωστες οι αιτίες, αλλά και γνωστές να γίνουν θα καταλήξουμε στο ίδιο συμπέρασμα: εξ όνυχος τον λέοντα. Όσο πιο αναλυτικά και εμπεριστατωμένα εξηγήσεις στο παιδί πώς δημιουργούνται ασφαλείς συνθήκες στους δρόμους, τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχεις. Θα έχουμε ως κοινωνία. Σε βάθος χρόνου ναι, αυτό είναι τουλάχιστον μια στρατηγική κίνηση.

Ενάμιση μήνα μετά από τις βουλευτικές εκλογές και σε όλη την προεκλογική περίοδο, σχεδόν κανείς δεν ασχολήθηκε με τον καθημερινό πόλεμο της Ελλάδας. Την ανύπαρκτη οδηγική συνείδηση.  

Ακόμα κι όταν η χώρα γεμίσει χρήματα, δουλειές, τραγούδι και χαρά, ο μακάβριος  Αχέροντας, ο Μαυροπόταμος που ηχεί τον θρήνο και τον θάνατο, θα ταξιδεύει στις α-σφάλτους μας.

Πόσο ειρωνική λέξη για κάτι που είναι γεμάτο από σφάλματα.

Και πόσο λίγοι είμαστε μπροστά σε έναν στρατηγικό σχεδιασμό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News