Οδός Μυλλέρου. Μεταξουργείο. Νύχτα. Διάσπαρτα κόκκινα φώτα στην περιοχή. Όχι όπως τώρα, πέντε-πέντε, δίπλα-δίπλα και με δέκα ευρώ η «επίσκεψη».

Στον πρώτο όροφο γινόταν χαμός από δουλειά. Οι «εχγειρισμένες» πήραν όλη τη δουλειά. Καινούριες γυναίκες. Φώτιζε το πρόσωπο από την ευτυχία. Και ο χώρος ολόκληρος.

Την πλήρωσε κανονικά, την πήδηξε, έφυγε πολύ ευχαριστημένος. Ξαναπήγε. Αρκετές φορές.

Μπορεί να την είχε ερωτευτεί. Συνηθισμένο φαινόμενο της εποχής. Γινόταν μια γκόμενα δίχως απαιτήσεις. Η ιδανική γκόμενα, ίσως, γι' αυτούς που ήταν παντρεμένοι. Και για κάποιους που δεν ήταν.

Ένα βράδυ, που έμοιαζε με όλα τα άλλα. Πολλή δουλειά, ο επάνω όροφος του μπουρδέλου είχε πάρει φωτιά. Κάποια στιγμή ανάμεσα από αντρικές φωνές και λαϊκά τραγούδια ακούστηκε μια κραυγή, που τα έσβησε όλα. Η τσατσά του μαγαζιού βρήκε την κοπέλα νεκρή. Μόλις είχε περάσει στο δωμάτιο ο γνωστός πελάτης, που ποτέ δεν έγινε γνωστός, παρά τις γλαφυρές μαρτυρίες όλων. Κάποιος του σφύριξε ένα βράδυ πως αυτό που πληρώνει και πηδάει κάθε τόσο, δεν είναι γυναίκα. Ειναι τραβέλι που έκοψε τ' αρχίδια του. Προφανώς θόλωσε. Δυο μαχαιριές στην κοιλιά. Δεν την πρόλαβαν.

Φέτος, το 2014, 226 τρανς άτομα δολοφονήθηκαν, τα περισσότερα με βάναυσο τρόπο, μόνο και μόνο για τη διαφορετικότητά τους. Κάθε χρόνο περίπου τόσοι άνθρωποι. Πέρσι και πρόπερσι, νομίζω, ήταν περισσότεροι.

Ευελπιστώ σε έναν κόσμο που θα κρίνει τον συνάνθρωπό του για την αξία του. Πάνω απ' όλα την ανθρώπινη. 20 Νοεμβρίου κάθε χρόνο τιμούνται στον κόσμο αυτά τα θύματα. Πρώτη χρονιά φέτος ο πρόεδρος Ομπάμα έκανε μνεία σε αυτή την τόσο τραγική μέρα. Θα μου πεις, ε και; Γυρνούν οι άνθρωποι πίσω;

Στην Ελλάδα της Ευρώπης, ούτε να ανοίξει τη διημερίδα δεν καταδέχεται ο κ. Καμίνης.

Στη μνήμη αυτών των ταλαιπωρημένων ψυχών, που έλειπαν οι μοίρες όταν γεννήθηκαν, μια πορεία με ένα κερί στο χέρι, να παραδοθεί ψήφισμα στη Βουλή, την Τρίτη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News