Ένα από τα παράξενα της εγκληματικής δραστηριότητας – και τι δραστηριότητας! – των Σωτήρη Εμμανουήλ και Ιωάννου Μπέλτσου είναι ότι αποφάσισαν να ζήσουν στη φυλακή μέχρι θανάτου για τον απλούστατο λόγο ότι εκατομμύρια εκατομμυρίων νομιμοποιήθηκαν με πλαστό τρόπο. Τα άτομα αυτά ούτε τράπεζες λήστεψαν, ούτε ανθρώπους σκότωσαν, ούτε πιστόλια κράτησαν (Θου Κύριε!), απλούστατα αρίστευσαν στο ζήτημα της δωροδοκίας και στη νομιμοποίηση εσόδων. Συγκεκριμένα ο διευθύνων σύμβουλος των ναυπηγείων του Σκαραμαγκά Σωτήρης Εμμανουήλ είναι ο άνθρωπος-«κλειδί»: τόσο για τη σύμβαση των υποβρυχίων, όσο και για τη γερμανική κοινοπραξία Ferrostaal. Aυτο που πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι τα χρήματα που μετακινούνται και αλλάζουν δικά μας ή ξένα χέρια ανήκουν στο ελληνικό κράτος.
Γενικά πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η κουστωδία των ανθρώπων που ειδικεύονται σε παρόμοιες «αγορές» δεν ανήκουν ούτε σε κόμματα ούτε σε «πατριώτες» (Θου Κύριε!) οι οποίοι θυσιάζουν όχι τη ζωή τους βέβαια, αλλά τον χρόνο τους έστω για να ωφεληθεί η χώρα. Το παράδειγμα του Μπέλτσιου είναι χαρακτηριστικό. Οι κρυφές συναντήσεις του με τον Άκη Τσοχατζόπουλο ἐθεσαν σε κίνηση έναν πελώριο μηχανισμό που κατέληξε στη διαβόητη «αγορά» των υποβρυχίων που έκαψε τον Άκη Τσοχατζόπουλο και την οικογένειά του.
Όσο για την περίπτωση Κάντα θεωρείται χαρακτηριστική χωρίς να αντιτάσσει τις γελοίες δικαιολογίες του «πολύ» Άκη Τσοχατζόπουλου ο οποίος ίσαμε την τελευταία στιγμή προέβαλλε φτηνές δικαιολογίες. Όντως ο Κάντας, παρότι είχε βυθιστεί μέχρι τον λαιμό στις απάτες, τελικά –για να σώσει το τομάρι του– έδωσε τη συγκατάθεσή του να ανοιχθούν οι λογαριασμοί του που θα αποκάλυπταν ολόκληρη την αλήθεια. Δεν ξέρουμε βέβαια αν αυτός ο άνθρωπος θυσίασε τα πάντα για να σώσει το τομάρι του, πάντως δέκα επτά ονόματα από τα οποία κατέθεσε συμμετείχαν στον χορό του μαύρου χρήματος. Η άποψη ότι μια σειρά επιχειρηματιών έπαιζαν τον ρόλο μεσαζόντων με σκοπό να δωροδοκούνται Ρωμιοί αξιωματούχοι από τις εταιρείες που σκόπευαν να πουλήσουν όπλα στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Εξάλλου το «ξέπλυμα» του μαύρου χρήματος επιβαλλόταν διότι δεν μπορούσε με κανένα τρόπο να δικαιολογηθεί από τις περιουσίες των δεύτερων τη τάξει δωροδοκηθέντων. Ειδικότερα, γράφει ο Τάσος Τέλλογλου, ο Δημήτρης Παπαχρήστος (εβδομήκοντα οχτώ χρόνων) φέρεται ότι κατέθεσε 750.000 ευρώ στον Κάντα ώστε να μην προβάλλει αντίρρηση στην προμήθεια 24 αυτοκινούμενων πυροβόλων ΠΖ2000 και άλλου περιφερειακού υλικού, στη σύμβαση που υπεγράφη το 2001 επί θητείας Τσοχατζόπουλου. Τι να πούμε για τον 83χρονο πρώην μεσάζοντα Παν. Ευσταθίου που εκπροσωπούσε την εταιρεία Άτλας. Κ.λπ. κ.λπ.
Η απορία που φαίνεται ότι τυλίγεται γύρω από τον λαιμό του απλού πολίτη έχει να κάνει με απλές, απλούστατες απορίες: πώς είναι δυνατόν η αγορά των όπλων να είναι τόσο εύκολη επιχείρηση ώστε μερικοί ορκοπάτες να κάνουν ό,τι θέλουν συμπαρασύροντας λογής-λογής ανθρωπάρια που φαίνεται πως διέγνωσαν το φως του παραδείσου; Κοιτάζοντας το ντουέτο Εμμανουήλ και Μπέλτσιου που είναι πιασμένοι με τα βραχιολάκια, μπορούμε να μελετήσουμε τις φυσιογνωμίες τους. Πέρα από τον προγάστορα Σωτήρη Εμμανουήλ που φέρει μπλουζάκι με τη λέξη “ENGLAND”, o Γιάννης Μπέλτσιος – πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών – παρότι οδηγείται στον ανακριτή, διασώζει κάτι «ντόπιο» στη φυσιογνωμία του που θυμίζει αχνά Ρωμιό, έντιμο οικογενειάρχη, άτομο που μπορεί να είναι και τίμιος.
Πού τέτοια τύχη! Όπως τεκμαίρεται από τη γερμανική δικογραφία ο Μπέλτσιος ήταν ο άνθρωπος που άνοιξε διάπλατα την πόρτα του γερμανικού κονσόρτσιουμ στον παρ΄ ολίγον πρωθυπουργό Άκη Τσοχατζόπουλο. Καθώς δείχνουν τα πράγματα, οι αρχές δεν πρέπει να υποστηρίζουν λογής-λογής ειδικούς στις αγορές, αλλά να ετοιμάζουν αχτύπητες φυλακές.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News