Και ξαφνικά όλοι γίναμε χάκερ. Πώς τροποποιείς ένα αρχείο – τι ίχνος αφήνει  η τροποποίηση – πώς διακρίνεις τα δάκτυλα του Βενιζέλου από τα δάκτυλα του Παπακωνσταντίνου; Ας τα πάρουμε με την σειρά.

Τροποποίηση αρχείου μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και το πάτημα ενός “space” πάνω σε ένα ανοιγμένο αρχείο, όταν βέβαια ακολουθεί “save”. Έστω δηλαδή ότι εγώ είχα το usb με το αρχείο, το άνοιξα, πάτησα κενό, μετά έντερ και μετά αποθήκευση. Το αρχείο φαίνεται ότι έχει τροποποιηθεί, αν και εγώ στην πραγματικότητα δεν θα έχω κάνει καμιά ουσιαστική αλλαγή. Άρα, το συμπέρασμα είναι εσφαλμένο.

Υπάρχουν βέβαια και προηγμένα «εργαλεία» που κάνουν αυτήν την δουλειά. Δηλαδή φροντίζουν ώστε ένα αρχείο να φαίνεται "απείραχτο" ή "πειραγμένο", αναλόγως τι θέλουμε να δείξουμε ότι συνέβη. Αν κάποιος λοιπόν ήθελε να αποδείξει ότι το αρχείο πειράχτηκε θα μπορούσε με ένα απλό πρόγραμμα να το κάνει.

Από τη στιγμή που το αρχείο αντιγράφτηκε από την αρχική του πηγή (από ότι λένε οι εφημερίδες ήρθε σε CD από Γαλλία) σε κάποιο άλλο ηλεκτρονικό μέσο αποθήκευσης (usb stick), το κουβάρι είναι αδύνατον να ξετυλιχθεί. Ούτε καν η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ή τα εργαλεία forensics μπορούν να αποφανθούν με σιγουριά για το αν το αρχείο τροποποιήθηκε ουσιαστικά ή όχι. Ακόμη και η εξέταση των "μετα δεδομένων" (metadata) δεν θα μπορούσε να οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα.

Αυτός που είχε στα χεριά του μια τόσο σημαντική  πληροφορία θα έπρεπε κανονικά να εισάγει ένα κλειδί ασφάλειας και μοναδικότητας στο CD με την περίφημη λίστα. Και αυτό βέβαια θα έπρεπε να έχει ζητηθεί και από την Ελληνική πλευρά μιας και αυτή η λίστα "καίει" την χώρα μας, και όχι τη Γαλλία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα επιτυγχάναμε το λεγόμενο "accountability" ή στα ελληνικά "υπευθυνότητα" και θα γνωρίζαμε ανά πάσα ώρα και στιγμή αν η λίστα τροποποιήθηκε, αντιγράφτηκε ή αλλοιώθηκε. Με αυτόν τον τρόπο το «πειστήριο» θα μπορούσε να παρουσιαστεί και στο δικαστήριο αφού θα είχε ψηφιακή υπογραφή.

Αν η "συναλλαγή" ενός τόσο σημαντικού εγγράφου έγινε με όρους λαϊκής αγοράς, πάρτε δηλαδή μια σακούλα με πατάτες και μόλις πάτε σπίτι βρείτε τις σάπιες και πετάχτε τις, τότε με στοιχειώδεις γνώσεις πληροφορικής καταλαβαίνουμε ότι πολύ εύκολα μερικές πατάτες μπορεί να προστέθηκαν, να αφαιρέθηκαν, να αντικαταστάθηκαν και κανείς πια δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν – και ποιο – χέρι μπήκε στη σακούλα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News