Ακόμα περιμένουμε να μας ανακοινώσει ο Υπουργός τα ονόματα των παιδόφιλων στα σχολεία. Το πιθανότερο είναι ότι κάποιος  εχέφρων (υπάρχουν και τέτοιοι στο Υπουργείο Παιδείας…) τον συμβούλεψε να είναι περισσότερο προσεκτικός και να μην φτάσει στα άκρα τη φρενίτιδα επικοινωνιακού ενθουσιασμού του.

Σ' αυτήν την ιστορία με τους παιδόφιλους υπάρχει ένα τεράστιο κομμάτι μιντιακής διαχείρισης κι ένα μικρό, σχεδόν επουσιώδες, ουσιαστικής αντιμετώπισης. Τι κάνει ο «εκρηκτικός» Υπουργός; Αρπάζει με περισσή «αποφασιστικότητα» τα έγγραφα των καταγγελιών ή των αποφάσεων των ΕΔΕ και σπεύδει στα κανάλια να δηλώσει ότι τους «συνέλαβε» ο ίδιος. Είναι σαν να λέει «Κακομοίρηδες προϊστάμενοι τοπικών Διευθύνσεων και διευθυντές σχολείων, ανίκανες υπηρεσίες του Υπουργείου, τι θα κάνατε χωρίς EMENA;».

Ας βάλουμε λοιπόν, τα πράγματα σε μια λογική διάταξη. Αφού, λοιπόν, έχουν εντοπιστεί παιδόφιλοι, γιατί δεν αναζητούνται ευθύνες από τους υπεύθυνους που έχουν στη διάθεση τους τα τεκμήρια της ενοχής τους; Γιατί ως τώρα τους κάλυπταν; Αν πάλι, δεν έχει τελεσιδικήσει η υπόθεσή τους, γιατί υπόσχεται ο Υπουργός «λαϊκά δικαστήρια»;

Ποια είναι η πραγματικότητα; Σε κάθε σχολείο θα συναντήσει κανείς περίεργους ανθρώπους με «αποκλίνουσες» συμπεριφορές. Αντικοινωνικούς, γραφικούς, με ψυχολογικά προβλήματα (μικρά ή μεγάλα) και οπωσδήποτε κάποιους σεξουαλικά καταπιεσμένους. Κι αυτό συμβαίνει και σε άντρες και σε γυναίκες. Απλά εκδηλώνεται διαφορετικά. Κάποιοι απ' αυτούς, οπωσδήποτε, θα έχουν φτάσει στα άκρα. Σίγουρα θα έχουν υπάρξει περιπτώσεις «τεράτων» που θα παρενόχλησαν ή μπορεί και να κακοποίησαν μικρά παιδιά (αυτούς έχει ανακαλύψει ο Λοβέρδος; Πολύ αμφιβάλλω…). Τι έχει κάνει για αυτούς η διεύθυνση, η τοπική κοινωνία, οι γονείς των παιδιών, η αστυνομία και τόσοι άλλοι φορείς που είναι σε θέση να γνωρίζουν, λόγω εγγύτητας, το θέμα;

Κατά τα άλλα, η υποκριτική κοινωνία των σχολείων αλλά κυρίως ο μεγαλύτερος «φαρισαίος», το Υπουργείο, συντηρεί ένα σωρό ανθρώπους με προβλήματα συμπεριφοράς και τους αφήνει σχεδόν ανεξέλεγκτους να κάνουν καριέρα. Κάποιοι από αυτούς, είναι πιθανόν, εξαιτίας του ψυχοπαθολογικού τους ελλείμματος, να στοχοποιηθούν και ως «παιδόφιλοι». Φλυαρούν με τους μαθητές τους στο facebook (οι γονείς, άραγε, ξέρουν πως διαχειρίζεται το παιδί τους το internet; Βλέπουν τα παιδιά τους τι ανεβάζουν στο instagram;), κάνουν σεξουαλικά υπονοούμενα στην τάξη και δεν αντιλαμβάνονται τα όρια μεταξύ δασκάλου και μαθητή. Δεν είναι παιδόφιλοι, απλά είναι ακατάλληλοι να αναλάβουν τον ρόλο του δασκάλου, λόγω βλακείας. Επειδή το ανεύθυνο ελληνικό πανεπιστήμιο τους έδωσε πτυχίο, δε σημαίνει ότι έπρεπε να βρίσκονται σε σχολείο.

Όλους αυτούς το Υπουργείο τους καλύπτει και δεν τους απολύει. Πέρυσι από σχολείο των νοτίων προαστίων έφυγε καθηγητής, που για είκοσι ολόκληρα χρόνια, γονείς και συνάδελφοί του έκαναν τιτάνιους αγώνες για να τον διώξουν. Ήρθε λοιπόν η στιγμή που την πάτησε μόνος του. Γέρος πια, και μάλλον στα όρια της κλινικής περίπτωσης, έστειλε ραβασάκι σε μαθήτρια (μπορεί βέβαια και να του την έστησαν …)! Έγινε χαμός και μάλλον συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα. Δεν ήταν παιδόφιλος, ψυχοπαθής ήταν που βρισκόταν σε τάξη δεκαετίες, κάνοντας εκατοντάδες παιδιά να μισήσουν την ελληνική γλώσσα (ήταν φιλόλογος)!

Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις στοχοποίησης από υπερβολικό ζήλο, που η δημοσιότητα περί «παιδόφιλων» προκαλεί. Φλύαρος και επιρρεπής στο κουτσομπολιό καθηγητής, στοχοποιήθηκε χωρίς πραγματική αιτία, και προσπαθεί τώρα να μαζέψει δηλώσεις μετάνοιας… από γονείς και μαθητές, για να αποκαταστηθεί το όνομα του. 

Νομίζει λοιπόν ο κ. Λοβέρδος ότι με φανφάρες και ενθουσιασμούς «ντεντέκτιβ», θα προστατεύσει τους μαθητές από τους ακατάλληλους καθηγητές; Οι παιδόφιλοι σε όλη τη χώρα είναι ίσως λίγοι. Πολλοί, πάρα πολλοί είναι οι «παράξενοι» σε κάθε σχολείο, που μπορεί να εξελιχθούν σε παιδόφιλους. Αυτούς θα πρέπει να ελέγξει το Υπουργείο. Να οργανώσει μια μεγάλη εκστρατεία  με ψυχολόγους και ψυχιάτρους και να περάσουν όλοι από αυστηρές εξετάσεις. Αλλά οι γιατροί να βάλουν την υπογραφή τους με την απειλή του εισαγγελέα, και όχι σαν τους άλλους με τις συντάξεις των τυφλών. Μόνο έτσι θα μπει μια τάξη στα πράγματα.

Οι φήμες, οι διαδόσεις και οι κουτσομπολίστικες απειλές του Υπουργού το μόνο που κάνουν είναι να καλλιεργούν την κουλτούρα της κλειδαρότρυπας και της υποψίας μεταξύ δασκάλων, μαθητών και γονέων. Οι μαθητές να είναι έτοιμοι να κάνουν ρεζίλι το κάθε γραφικό ανθρωπάκι, οι δάσκαλοι να ψάχνονται μεταξύ τους και οι γονείς να αισθάνονται φόβο και ανασφάλεια.

Σε μια κοινωνία, όπου το σεξ πλασάρεται ως μηχανισμός εξουσίας και επιβολής της αισθητικής του σοκ, χωρίς ενημέρωση και σεξουαλική αγωγή, συνεχώς θα εμφανίζονται θύτες και θύματα. Οι κοινότητες των σχολείων θα έπρεπε να επιβάλουν κανόνες για μικρούς και μεγάλους. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από ενημέρωση και προστασία και όχι από επικοινωνιακά τρικ δαιμονοποίησης τυχαίων περιπτώσεων.

Τι θα έκαναν άραγε όλοι αυτοί οι  «αποφασιστικοί» υπουργοί, χωρίς τις τηλεοράσεις;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News