Για το δράμα των μεταναστών της Υπατίας μίλησε ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης παίρνοντας θέση υπέρ του διαλόγου και θυμίζοντας την αντίστοιχη θέση που είχαν οι Έλληνες σε προηγούμενες φάσεις της ιστορίας. Συγκεκριμένα είπε «είμαστε η χώρα που έχει τη μεγάλη τιμή να έχει επινοήσει τη λέξη «διάλογος» κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε όταν έχουμε να κάνουμε με τους μετανάστες. Η κυβέρνηση έχει φωνή πρέπει όμως να αποκτήσει και αφτιά. Το δράμα των απεργών πείνας στην οδό Υπατίας μου θυμίζει τις ταλαιπωρίες των Ελλήνων μεταναστών στην Αυστραλία, την Αμερική, τη Νότιο Αφρική ακόμη και τη Γερμανία. Αυτοί οι άνθρωποι μας θυμίζουν δηλαδή τη δική μας ιστορία και έχουμε βέβαια κάθε λόγο να τους ακούσουμε».

Ο Βασίλης Αλεξάκης επισκέφθηκε το κτίριο και έχοντας εικόνα ευρωπαϊκή αλλά και  βιωματική εμπειρία πήρε θέση προτείνοντας το φιλοσοφικό αυτονόητο. Τη συζήτηση που τα λύνει όλα.

Το θέμα των παράνομων μεταναστών στην Αθήνα – και διευρυμένο σε ολόκληρη τη χώρα –  δεν έχει ισοδύναμες φωνές. Φιμώνεται ο διάλογος – η ελευθερία λόγου δηλαδή –  από τους χειριστές του δημόσιου συναισθήματος. Ο διάλογος προϋποθέτει θέσεις σαφείς, επιχειρήματα και σεβασμό όλων των συμμετεχόντων. Όταν  η τηλεόραση προβάλλει εικόνες ανθρώπων που καταρρέουν από την αποχή σίτισης (από τις 26/ 2 νοσηλεύονται 41 άτομα και σε 36 επιβαρύνεται ραγδαία η κατάστασή τους ), όταν οι πολιτικοί συγκρούονται με ανοιχτά μικρόφωνα για το ίδιο θέμα, όταν κάποιες κομματικές ομάδες κατεβάζουν φωναχτά συνθήματα,  τότε το μόνο που πετυχαίνεται είναι οι στοιβαγμένοι άνθρωποι να γίνονται εν αγνοία τους έμπνευση για πολιτικό τσιτάτο και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές του δράματος να φιμώνονται και να οδηγούνται σε αδιέξοδο.

Οι υπόλοιποι άνθρωποι – Έλληνες και νόμιμοι μετανάστες – που ζουν κοντά στις «βολικές γωνίες» – κτίρια μηδαμινών υποδομών πρόσφορο κατάλυμα για τον φτωχό ξένο -πρέπει να ακουστούν. Όχι οι κατευθυνόμενοι, οι άλλοι. Αυτοί που πληρώνουν το τίμημα, η σκέψη των οποίων μπλοκάρεται από επιβαλλόμενες απόψεις.  Για τον κάτοικο της Κυψέλης, της  Πατησίων, του Μεταξουργείου το δίκαιο δεν είναι ξεκάθαρο. Συγκρούεται η συνείδηση με τη ζωή. Το θέμα του δεν είναι ιδεολογικό, είναι βιοποριστικό. Και η μέχρι τώρα στάση του προκαλεί εκβιασμό, ηθικό. Ας ανοίξει λοιπόν ο διάλογος και τότε μπορεί να αποδειχθεί γόνιμος.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News