Η Γερμανία κατήργησε πλέον και στην πράξη το Δουβλίνο ΙΙ. Στα βήματα άλλων χωρών της Σέγκεν -οι οποίες δεν επιστρέφουν πια τους αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα, όπως απαιτεί η Συνθήκη- το γερμανικό κράτος, δεν θεωρεί την Ελλάδα ασφαλή προορισμό για τους πρόσφυγες. Στο εξής, τουλάχιστον για τους Σύρους πρόσφυγες, δεν θα εφαρμόσει το άρθρο το οποίο τους υποχρεώνει να υποβάλλουν αίτηση μόνο σε μία χώρα και σε περίπτωση που παρουσιαστούν σε άλλη χώρα της Σέγκεν, να προωθηθούν στην πρώτη χώρα υποδοχής. Για να φτάσει εδώ η κατάσταση, έχουν προηγηθεί μια σειρά από καταδίκες της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για κακομεταχείριση προσφύγων.

Σε ρεπορτάζ του κρατικού γερμανικού καναλιού Deutsche Welle, από τα σύνορα Ουγγαρίας-Σερβίας, εμφανίζεται ένας νεαρός πρόσφυγας από το Αφγανιστάν. Κρατάει πατερίτσα και του λείπει το ένα του πόδι. Το έχασε σε βομβιστική επίθεση των συμμάχων του ΝΑΤΟ, εναντίον των Ταλιμπάν. Υπήρξε, όπως χιλιάδες άλλοι, μια «παράπλευρη απώλεια». Στο ερώτημα του δημοσιογράφου, αν ο φράκτης που φτιάχνει η Ουγγαρία για να αποτρέψει την είσοδο των προσφύγων στο έδαφός της θα απογοητεύσει ή αποτρέψει τους πρόσφυγες, απαντά: «Είναι περισσότερο από σίγουρο πως για ανθρώπους σαν εμένα, που φεύγουν από τη χώρα τους για να σώσουν τη ζωή τους, ο φράκτης δεν μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο. Κι ας είναι τέσσερα μέτρα. Θα το περάσουν από πάνω ή από κάτω. Θα βρούνε τρόπο. Ωστόσο, έχω να κάνω μια έκκληση στην κυβέρνηση της Ουγγαρίας: Σε μερικά σημεία, να τον κάνει λιγότερο χαμηλό, ούτως ώστε να το περάσουμε ευκολότερα κι εμείς οι ΑΜΕΑ». Δίχως άλλο, ακόμα και στην κατάστασή του, διατηρεί το χιούμορ του.

Το πρώτο εξάμηνο του ’15, διέσχισαν τη Μεσόγειο, σύμφωνα με ενημέρωση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, 137.000 άνθρωποι, στη συντριπτική τους πλειονότητα πρόσφυγες πολέμου. Ο αριθμός αυτός, το τελευταίο δίμηνο αυξήθηκε δραματικά. Μέχρι τις αρχές Αυγούστου, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΙΟΜ), περισσότεροι από 2.000 πρόσφυγες πνίγηκαν στα νερά της Μεσογείου στην προσπάθειά τους να φτάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ο αριθμός κάθε μέρα αλλάζει δραματικά. Σήμερα, 26 Αυγούστου 2015, έγινε γνωστό πως 50 πρόσφυγες βρέθηκαν νεκροί σε αμπάρι πλοίου, βόρεια των λιβυκών ακτών. Εκατοντάδες άλλοι, σώθηκαν από πλοίο του σουηδικού Πολεμικού Ναυτικού που βρισκόταν στην περιοχή.

Καθημερινά διαβάζουμε και για άλλο πλοίο που φτάνει στον Πειραιά από τα νησιά του Αιγαίου, με πρόσφυγες που στη συνέχεια αφήνονται στην τύχη τους ή μεταφέρονται εσπευσμένα προς τα βόρεια σύνορα της χώρας, για τη συνέχιση  της περιπέτειας προς δύση και βορρά. Βλέποντας όλο αυτό το σκηνικό, εύλογα γεννιούνται ερωτήματα. Ο φράκτης στον Έβρο, για ποιο λόγο υπάρχει αυτή τη στιγμή και σε τι αποσκοπεί; Πόσες ζωές θα πρέπει να χαθούν, για να γίνει κατανοητό πως η ύπαρξή του το μόνο που κάνει είναι να γεμίσει κι άλλα πτώματα το Αιγαίο, να γεμίσει ακόμα περισσότερο τα νησιά με πρόσφυγες, να αυξάνει ακόμα περισσότερο τα έξοδα μεταφοράς τους προς τη χερσαία χώρα;

Οι πρόσφυγες, βάσει των διεθνών κανονισμών, πρέπει να έχουν ασφαλή διέξοδο. Χώρες όπως η Ελλάδα, με αποδεδειγμένα δημοκρατικό υπόβαθρο, μπορούν να τους το προσφέρουν. Αυτή τη στιγμή, μόνο η Σερβία δεν τους βάζει εμπόδια, στον «βαλκανικό διάδρομο». Οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες δεν βοηθούν στο να τους συμπαρασταθεί και υλικά όσο θα έπρεπε, αλλά τουλάχιστον διαδικαστικά, και μπορεί και πρέπει.

Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. έφτιαξαν ή (και) ενίσχυσαν τον φράκτη του Έβρου, ποντάροντας, εκτός των άλλων, σε μικροπολιτικά εσωτερικά οφέλη. Το είδαμε αυτό να εκτυλίσσεται σε προεκλογικές περιόδους. Η τελευταία κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπόρεσε να κάνει την παραμικρή αλλαγή, είτε από ανάγκη εσωτερικής κυβερνητικής ισορροπίας -ο Καμμένος σε αυτά έχει «κόκκινες γραμμές- είτε επειδή πράγματι δεν έχει καμία ουσιαστική διαφορά με τα δυο πρώην μεγάλα κόμματα. Μετά από αυτά, χωρίς να υπερβάλλει και να παρεξηγηθεί, μπορεί να πει κανείς με σχετική σιγουριά πως τα φέρετρα των προσφύγων στο Αιγαίο, εκτός όλων των άλλων, οφείλονται και στα συρματοπλέγματα του Έβρου. Που με τα χρήματα που φτιάχτηκε και συντηρείται, χρήματα ευρωπαϊκά που προορίζονταν για τους πρόσφυγες, θα μπορούσαν να βοηθηθούν χιλιάδες πρόσφυγες, αντί να τους μεταχειριζόμαστε ως αιχμαλώτους πολέμου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News