Είναι 33 χρόνων. Όταν έμαθε ότι είναι έγκυος έφυγε από το Καμερούν μόνη με τα δίδυμα που κυοφορούσε. Ανύπαντρη μητέρα. Έχει σπουδάσει οικονομικά και εργαζόταν σε τράπεζα. Αυτό που ήθελε ήταν να εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά που θα έφερνε στον κόσμο. Γέννησε μέσα στο φουσκωτό, πάνω σε δεκάδες άγνωστούς της μετανάστες. Αβοήθητη και με τον κάθε πόνο αυτής της διαδικασίας σε μεγέθυνση. Δεμένη ακόμα με τα μωρά της, όταν οι άλλοι μετανάστες τα σήκωναν στα χέρια προκειμένου να τους δουν οι διασώστες και να τους μαζέψουν.

«Άλλα γεννιούνται σε αχυρώνες, δίπλα σε ζώα», λέει και χαμογελά. «Ευχαριστώ τους διασώστες. Ξέρουμε ότι είστε σε κρίση αλλά παραμένετε άνθρωποι». Παραμένουμε; Μπορεί ακόμα η Ελλάδα να γίνει θερμοκοιτίδα ζωής;

Ξεκινά η δίκη του κόμματος που αυτή η χώρα ανέδειξε ως τρίτο στις εκλογές του Γενάρη… και που όπως προειδοποιούν – ή τρομοκρατούν;- διάφοροι πια (στο περίπου το είπε και η Ρένα Δούρου) αν αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ, στις επόμενες εκλογές η Χρυσή Αυγή θα είναι πρώτο κόμμα. Τρομολαγνικές θεωρήσεις από τα στόματα αυτών που σκέφτονται μηχανιστικά και την κοινωνία και την Ιστορία. Αυτή είναι μια από ’δω και πέρα αυθυποβολή όταν στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά πόσο σοβαρά άνθρωποι παραμένουμε στις μεγάλες μας κρίσεις, πόσο εφευρετικοί και εύκαμπτοι μπορούμε να είμαστε ως κοινωνία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News