«Οι εύποροι πρέπει να είναι και χρήσιμοι στην πολιτεία». Αυτό ήταν το σκεπτικό του Κλεισθένη που έζησε, σε αυτό που καταντήσαμε σήμερα ζούγκλα, στην Αθήνα του 5ου αιώνα πριν γεννηθεί ο Χριστός. Τότε ήταν που επινοήθηκε η χορηγία. Δηλαδή «βουτούσαν», δια νόμου, τους 120 πιο εύπορους πολίτες και τους ανάγκαζαν να πληρώνουν τα έξοδα εκδηλώσεων πολιτιστικής, αθλητικής, κοινωνικοπολιτικής, οικονομικής ή άλλης φύσης. Έτσι όλοι οι πολίτες είχαν δωρεάν πρόσβαση σε αυτές αναγορεύοντας τους χορηγούς σε «ιερά» πρόσωπα. Για το κέρδος των πολιτών από αυτές τις εκδηλώσεις χρειάζεται ολόκληρη διατριβή να αναπτυχθεί.

Μια φίλη λοιπόν που διάβασε το Ψήφισε το σχολείο που θέλει επισκευή, σχετικά με μια δράση γνωστής ελληνικής εταιρίας εμφιάλωσης, αναρωτήθηκε πού είναι το κακό να αναβιώσει εκείνη η αρχαία παράδοση; Δηλαδή δεν θα ήταν μια καλή ιδέα οι 120 (ή και παραπάνω) πιο εύπορες επιχειρήσεις ή ιδιώτες να χρηματοδοτούσαν υποχρεωτικά τους αθλητές μας, τους απόρους, τους αστέγους, τα σχολεία ή τα πανεπιστήμια μας; Σαν αρχαίοι χορηγοί να εξοπλίσουν τα δημόσια νοσοκομεία με ιατρικά μηχανήματα, τα σχολεία με υπολογιστές και γενικά να καλύψουν πολλά κενά της πολιτείας μας προσφέροντας σημαντικά αγαθά; Δεν θα θέλαμε να νιώσουμε  ότι διαθέτουμε ακόμη αυτό το θαυμαστό πνεύμα των αρχαίων Ελλήνων, το οποίο αν το καλοσκεφτούμε, εμπεριέχει και μία δόση κομμουνισμού;

Δεν λέω, η χορηγία σήμερα (εταιρική κοινωνική ευθύνη) είναι η νέα μόδα που εξαπλώνεται με ταχύτητα αλλά όλα αυτά γίνονται περισσότερο είτε για φοροαπαλλαγές (tax-shields) είτε για να τα χει καλά μια εταιρεία με την τοπική κοινωνία. Είναι μια εντελώς αλλοτριωμένη εκδοχή εκείνης της αρχαιοελληνικής ιδέας.

Είναι καλή ιδέα η θεσμοθέτηση τέτοιου είδους ιδιωτικών πρωτοβουλιών δια νόμου. Να υποχρεώναμε δηλαδή εύπορες επιχειρήσεις να γίνουν χορηγοί συγκεκριμένων ενεργειών για τη βελτίωση τοπικών κοινωνιών με βάση ένα συγκεκριμένο πλάνο υπό την καθοδήγηση και την επίβλεψη του κράτους. Το θέμα είναι η επαναφορά του συγκεκριμένου θεσμού που συνέβαλε στη διαμόρφωση του "Χρυσού Αιώνα" πόσο πιθανή είναι; Αν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα είναι το μόνο για το οποίο μπορούμε ακόμα να περηφανευόμαστε, γιατί δεν παίρνουμε ένα μάθημα από αυτό;

Και φυσικά ποιο θα είναι το αντάλλαγμα για τους πλούσιους χορηγούς; Λοιπόν εγώ θα φύγω από τον ελληνικό 5ο αιώνα και θα πάω στην Ισπανία του 16ου αιώνα. «Όταν αφήνουμε τον κόσμο τούτο και μας θάβουν κάτω απ' τη γη», έλεγε ο Θερβάντες, «ο πρίγκιπας κατέχει τόσο στενό χώρο όσο κι ο εργάτης» και προσθέτω εγώ ότι η Ελλάδα του 2012 καιρός είναι να κεφαλαιοποιήσει τα διδάγματα των προηγούμενων αιώνων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News