Το ξέρετε φαντάζομαι το ανέκδοτο, παλιό και αντιπροσωπευτικό: Είναι τρεις σε ένα μπαρ, ένας Άγγλος, ένας Γερμανός και ένας Έλληνας. Ο πρώτος είναι τυφλός, ο δεύτερος σε καροτσάκι και ο Έλληνας κουτσός. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μέσα σε μια δέσμη φωτός μπαίνει ένας τύπος με χιτώνα κ.λπ., τους χαιρετά και ρωτάει τον ένα: τι έχεις αδερφέ μου; το και το λέει ο Άγγλος, τακ, τον αγγίζει και αμέσως ο τυφλός βρίσκει το φως του. Ρωτάει τον δεύτερο, τι έχεις αδερφέ μου, το και το ο Γερμαναράς, τακ τον αγγίζει, σηκώνεται πάνω ο ανάπηρος. Πλησιάζει ο ξέρετε ποιος τον Έλληνα, τραβιέται αυτός και του λέει: Κανόνισε να κάνεις καμιά μαλακία και να χάσω την αναπηρική.

Ξαφνικά, σκέφτομαι τους «ανάπηρους» με τις μαϊμού συντάξεις. Θυμάστε τα δημοσιεύματα. Πρόσφατα στη Σικελία πιάσανε κάτι υπαλλήλους που κάνανε κάτι παρόμοιες κομπίνες. Αλλά εδώ το ποσοστό είναι πολύ μεγάλο. Πέρα από το γεγονός ότι έχουμε διπλάσιο δείκτη αναπήρων, σε σχέση με την Ευρώπη, γύρω στα 14 κάτι, ενώ στην Ε.Ε. γύρω στο εφτάμιση, καμιά δεκαριά νομοί το είχαν τινάξει το θέμα στ’ αστέρια, από Κρήτη μέχρι Ζάκυνθο και από Καρδίτσα μέχρι Δωδεκάνησα.

Και σκέφτομαι τους ανθρώπους που τους έπιασαν με αναπηρική μαϊμού. Τους την έκοψαν άραγε; Κι εκείνοι πώς να τη βγάζουν τώρα; Κάνουν μεροκάματα; Τους ζουν οι οικογένειές τους; Άνοιξαν μαγαζάκια; Μήπως έφτιαξαν σάιτ; Κι αν μερικοί πλέον είναι υπέργηροι, πώς να δουλέψουν, άμαθοι από την εργασία όπως τυχόν θα είναι;

Πήγαν φυλακή άραγε αυτοί που τους τις έβγαζαν; Κανένας με τη μαϊμού σύνταξη μπήκε στα καγκέλια; Γιατί αν έπαιρνες λεφτά με απάτη από το κράτος για χρόνια, μιλάμε ότι είσαι και καταχραστής δημοσίου χρήματος. «Έκανες κατάχρα εμπιστοσύνης», που θα έλεγε και ο Νίκος Σταυρίδης. Και επειδή πληρώνουμε και την εισφορά αλληλεγγύης, τιμωρήθηκε κανένας, ή απλώς τους κόψανε τη σύνταξη;

Ευχαρίστως θα ελεούσα κάποιον στο μετρό, με ταμπελίτσα τύπου «πρώην συνταξιούχος ανάπηρος». Τουλάχιστον ας επιβραβεύσουμε την ειλικρίνεια. Πραγματικά αναρωτιέμαι πως τη βγάζουν πλέον οι άνθρωποι αυτοί. Ή οι καημένες γεροντοκόρες των αξιωματικών που έπαιρναν σύνταξη αγαμίας. Μήπως η πλατεία Αμερικής, λεγόταν παλιά πλατεία Αγάμων, αναφορικά με αυτές; 

Και το κρίμα είναι ότι όλα αυτά τα πεταμένα λεφτά, θα μπορούσαν να πάνε στους πραγματικά ΑΜΕΑ με τη δημιουργία υποδομών στις πόλεις, τους δρόμους και τα κτίρια, που είναι τόσο εχθρικά απέναντί τους.

Διερωτώμαι λοιπόν επιμόνως: που πάνε οι «ανάπηροι» όταν τους τσακώσουν; ποιο φιλολαϊκό κόμμα θα διεκδικήσει, μόνιμη και σταθερή αναπηρική για όλους;

Και έτσι θα ξέρουμε ακόμα και σε υπαρξιακό επίπεδο, ότι τίποτα μονιμότερον από τον θάνατο και την αναπηρική!

Σας ασπάζομαι,

Νίκος.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News