Θα υπάρξουν και χαμένοι. Αυτό είναι σίγουρο. Το σύντομο σημερινό άρθρο μου, γράφεται μία μέρα πριν τις εκλογές, το αφιερώνω στους χαμένους. Έλληνες πολίτες και πολιτικούς. Σε αυτούς που προσπάθησαν ανιδιοτελώς να περάσουν ιδέες και προτάσεις. Που αναλώθηκαν για το κόμμα τους και για την Ελλάδα. Με την ενεργό δράση τους. Και απέτυχαν.

Θα χρησιμοποιήσω για τον σκοπό αυτό τα λόγια του διάσημου καλλιτέχνη και δασκάλου Πάουλ Κλέε:

«Τίποτε δεν μπορεί να γίνει βιαστικά. Τα πράγματα πρέπει να μεγαλώσουν, πρέπει να ψηλώσουν, κι αν έλθει ποτέ ο καιρός για το μεγάλο έργο, τότε τόσο το καλύτερο. Πρέπει να συνεχίσουμε να ψάχνουμε. Έχουμε βρει κομμάτια, αλλά όχι το σύνολο. Μας λείπει ακόμα η αποφασιστική δύναμη, γιατί δεν υπάρχουν άνθρωποι να μας υποστηρίξουν. Ψάχνουμε για ανθρώπους. Αρχίσαμε εκεί πέρα στο Μπάουχαους. Αρχίσαμε με μια κοινότητα στην οποία καθένας μας έδωσε ό,τι ειχε. Περισσότερα δεν μπορούμε να κάνουμε».

Σημείωση 1. Το Μπάουχαους ήταν μια καλλιτεχνική σχολή με ριζοσπαστική, ανατρεπτική πρόταση. Οι ενεργοί σε αυτό το ρεύμα δημιούργησαν έργα και πνεύμα που τους ξεπέρασε κατά πολύ και ακόμα ζει. Το πνεύμα, το κίνημα και η ομάδα διώχθηκαν και διαλύθηκαν από τους Ναζί στη Γερμανία. Τα έργα τους κρίθηκαν απαγορευμένα από τους χιτλερικούς. Πολλοί από τους καλλιτέχνες κατέφυγαν για να σωθούν στην Αμερική, όπου συνέχισαν να δημιουργούν.

Σημείωση 2. Η αναφορά στα λόγια του Κλέε, είναι από το βιβλίο του Χέρμπερτ Ριντ «Ιστορία της Μοντέρνας Ζωγραφικής», εκδόσεις Υποδομή, 1974 σελ. 206. Τίτλος του Πρωτότυπου: H. Reed: A Concise History of Modern Painting, 1959.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News