Έχεις πάει ποτέ στη Γαύδο; Eγώ όχι. Έχω πάει όμως στο Γαϊδουρονήσι, απέναντι από την Ιεράπετρα. Βέβαια δεν ξέρω πως είναι να μένεις εκεί για όλη  σου τη ζωή. Να ταυτίζεις τις μέρες σου με το απέραντο γαλάζιο, τα βράχια και τον αέρα να χτυπάει τα παράθυρα του σπιτιού σου. Μου θυμίζει λίγο στρατιωτικό φυλάκιο στα βουνά της Μυτιλήνης, όταν για να περάσεις την ώρα σου έπρεπε να κάνεις συνέχεια δουλειές, ακόμα και αν δεν είχες. Διαφορετικά, κάτι θα συνέβαινε να χαλάσει την ηρεμία μεταξύ των φαντάρων. Κάποιος θα έσπερνε ένα ζιζάνιο και ξαφνικά θα ξεφύτρωνε μια παρεξήγηση από το πουθενά. 

Απ' ό,τι φαίνεται, στη Γαύδο, οι 200 άνθρωποι που μένουν εκεί τον χειμώνα, μολύνθηκαν από το κακό βακτήριο της εσωστρέφειας. Από αυτό ακριβώς που μολύνει γενικώς όλες τις κοινότητες, όταν κλείνονται σε τείχη και δεν επικοινωνούν με τον άλλο κόσμο. Ταμίας του Δήμου κατηγορείται για υπεξαίρεση 730.000 ευρώ! Και λες, ρε παιδί μου, είναι δυνατόν; Σε ένα τόσο μικρό μέρος, σε τόσους λίγους ανθρώπους, σε έναν Δήμο που μοιάζει με  συνέλευση πολυκατοικίας, κάποιος σκέφτηκε να κλέψει ένα τέτοιο ποσό; Δεν είναι τελείως τρελό;

Kι όμως, ο Φούλιους Ζιζάνιους φαίνεται πως φεύγοντας από το γαλατικό χωριό, αγκυροβόλησε με ρωμαϊκή γαλέρα στην Καραβέ, σπέρνοντας την αναστάτωση στο νησί. Η υπόθεση έφτασε στη Δικαιοσύνη, μετά από μήνυση που υπέβαλε το 2011 ο Δήμος Γαύδου κατά του τότε ταμία, ο οποίος τέθηκε σε διαθεσιμότητα από το πειθαρχικό συμβούλιο. Πραγματοποιήθηκε έρευνα σε βάθος από την Οικονομική Επιθεώρηση του υπουργείου Οικονομικών και τελικώς το έλλειμμα που διαπιστώθηκε ήταν της τάξεως των 530.000 ευρώ, που μαζί με τις προσαυξήσεις έφτανε στις 730.000 ευρώ! Ακόμα εκκρεμούν δικαστικές διαμάχες (στις 23 Οκτωβρίου ήταν να γίνει η δίκη και αναβλήθηκε) συντηρώντας ένα οξυμένο κλίμα αντιπαραθέσεων μεταξύ της νέας και της παλιάς δημοτικής αρχής. Η δήμαρχος Ευαγγελία Καλλινίκου έκλεισε μάλιστα χθες το δημαρχείο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα διάφορα  προβλήματα που αντιμετωπίζει το νησί.

Αναρωτιέμαι αν υπάρχει χωριό, πόλη και δημόσια υπηρεσία στην Ελλάδα που να μην έγινε υπεξαίρεση σε δημόσιο χρήμα. Αναρωτιέμαι αν υπήρξε ποτέ απομονωμένη κοινότητα Ελλήνων που να μην σφάχτηκαν μεταξύ τους τα μέλη της. Αναρωτιέμαι, τέλος, αν ολόκληρη η χώρα δεν αντιμετωπίζει εδώ και 200 χρόνια αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Γαύδο. Γιατί η Γαύδος είναι ένα μέρος στο πουθενά που συντηρείται αποκλειστικά με κρατικό χρήμα. Δεν παράγει τίποτα -η περιοχή είναι Natura!- δεν επενδύει σε τίποτα και δεν έχει κανένα άλλο τρόπο εσόδων εκτός από την επιχορήγηση που παίρνει ο Δήμος.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με ολόκληρη τη χώρα. Συγκεντρωτισμός, πολιτιστική και γεωγραφική απομόνωση, στάσιμη οικονομία με δανεικά και απίστευτη εσωστρέφεια. Όπως η Γαύδος είναι επιδοτούμενη για να υπάρχει, έτσι  και η Ελλάδα είναι «δανειοδοτούμενη» για να συντηρείται στον δυτικό κόσμο. Όπως θέλουμε τη Γαύδο για τη γεωστρατηγική της θέση (υφαλοκρηπίδα, κ.λπ.), έτσι και οι άλλοι θέλουν την νότια Βαλκανική, κράτος χορηγούμενο  για παρόμοιους λόγους.

Δεν γίνεται όμως έτσι. Αυτό που έχουμε δεν είναι κοινότητες, δεν είναι χώρα, δεν είναι αστική δημοκρατία. Είναι «θερμοκοιτίδα» κοινωνικών μικροβίων που αναπαράγει επαρχιωτισμό, εγκληματικότητα και καθυστέρηση. Γιατί οτιδήποτε χρηματοδοτείται από κρατικούς ή ευρωπαϊκούς κουμπαράδες, χωρίς υποχρεώσεις δημιουργικής ανάπτυξης, καταντά άντρο καταχραστών. Οι κοινότητες των Ελλήνων δεν ήταν πάντα έτσι. Όταν αναπτύσσονταν  αυτοχρηματοδοτούμενες μέσα σε άλλες κοινωνίες, δημιουργούσαν πολιτισμό, ανθηρές οικονομίες και μεγαλουργούσαν με την εξωστρέφεια.

Όσο για την περίπτωση της Γαύδου, επειδή η κατάσταση φαίνεται να αγριεύει επικίνδυνα, το καλύτερο θα ήταν να ασχοληθεί  κάποιος μαζί τους από την Αθήνα. Όχι για να λύσει περιστασιακά το πρόβλημα αλλά να τους  επιτρέψουν μία ήπια επιχειρηματική δραστηριότητα και να δοθούν κίνητρα και σε μεγάλες εταιρείες να επενδύσουν στο νησί. Ο χαρακτηρισμός Natura και οι δεσμεύεις για πολλές δράσεις δεν νομίζω ότι εξυπηρετεί το ζήτημα  του νησιού, που στο κάτω κάτω είναι και εθνικό.

Οι άνθρωποι ευημερούν και ζουν ειρηνικά μεταξύ τους, όταν έχουν δουλειές και παράγουν πλούτο. Αλλιώς γίνονται ρουφιάνοι και κλέφτες.   

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News