333
|

Και οι κρίνοντες κρίνονται

Σωτήρης Ξενάκης Σωτήρης Ξενάκης 22 Ιανουαρίου 2010, 19:05

Και οι κρίνοντες κρίνονται

Σωτήρης Ξενάκης Σωτήρης Ξενάκης 22 Ιανουαρίου 2010, 19:05

«Θέλω να ευχαριστήσω τους Έλληνες πολίτες για τη στήριξη τους, τους γιατρούς που με βοήθησαν, την αστυνομία, το αεροδρόμιο, την πρεσβεία. Όλοι τους ήταν εξυπηρετικοί. Έχετε μια πανέμορφη χώρα με σπουδαίο πολιτισμό. Είσαστε αξιαγάπητοι άνθρωποι. Αυτό ήταν ένα ατυχές περιστατικό».

Τα λόγια του Ολιβερ Ζαμιτ εκείνο τον Αύγουστο του 2008 συγκλόνισαν κι έκαναν πολλούς να απορήσουν για το μεγαλείο ψυχής ενός ανθρώπου που μόλις είχε χάσει το παιδί του και μάλιστα με μαρτυρικό τρόπο. Ο 20χρονος Ντουζόν είχε έρθει από τη μακρινή Αυστραλία για να ζήσει τον μύθο του στην Ελλάδα αλλά έπεσε πάνω σε μια ομάδα από «παλικαράδες» της νύχτας και η ζωή του σταμάτησε εκεί.

Κι όμως ο πατέρας του παιδιού, μέσα στον αμέτρητο πόνο του, όχι μόνο δεν ξέσπασε εναντίον της χώρας μας άλλα έσπευσε να μιλήσει με λόγια αγάπης για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Και ταυτόχρονα να δωρίσει την καρδιά του παιδιού του για να ζήσει ένα Ελληνόπουλο που περίμενε με ανυπομονησία αυτό το απρόσμενο δώρο ζωής.

Χθες βγήκε η απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Κακουργιοδικείου Μυτιλήνης για την υπόθεση. Επέβαλε ποινή 22,5 χρόνων στον βασικό κατηγορούμενο και 7,5 και 8 χρόνων αντίστοιχα σε άλλους δυο κατηγορούμενους. Μάλιστα οι δύο τελευταίο αφέθηκαν ελεύθεροι αφού δόθηκε ανασταλτικός χαρακτήρας στην έφεση που άσκησαν.

«Πιστεύουμε στη Δικαιοσύνη, πιστεύουμε στον νόμο και αποδεχόμαστε τις ποινές που επιβλήθηκαν. Είμαστε λίγο απογοητευμένοι για το ότι δυο άνθρωποι θα περπατάνε ελεύθεροι στους δρόμους, δύο άνθρωποι που αποδείχθηκε ότι ήταν ανειλικρινείς. Ο Ντουζον δεν είχε Δικαιοσύνη αυτή τη νύχτα που του πήραν τη ζωή. Δεν υπήρχε δίκη, δεν υπήρχαν δικαστές ούτε δικαστήριο. Έχουμε καταδικαστεί ισόβια και θα πρέπει να ζούμε με αυτό για την υπόλοιπη ζωή μας» δήλωσε μετά την ετυμηγορία του Δικαστηρίου ο Ολιβερ Ζαμιτ.

Δεύτερο ,εξίσου ηχηρό , μάθημα αξιοπρέπειας που όμως-αυτή τη φορά- έκρυβε απορία, απογοήτευση και πίκρα για την απόφαση του Δικαστηρίου…
Χωρίς να προσπαθώ να γίνω δικαστής και-πολύ περισσότερο-εισαγγελέας, το μόνο που θέλω να θυμίσω είναι η φράση του Γεωργίου Παπανδρέου ότι «και οι κρίνοντες κρίνονται»….

 

 

Φωτογραφία Θ. Σκυφτούλης

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News