Στις 21 Δεκεμβρίου θα γίνουν εκλογές για την ανάδειξη του διοικητικού Συμβουλίου της νέας Ακαδημίας Κινηματογράφου. Το πάντρεμα που κανείς δεν μπόρεσε να πετύχει τόσα χρόνια, δηλαδή τον ενιαίο φορέα των ανθρώπων του σινεμά στην Ελλάδα, κάτω από μια μη κερδοσκοπική εταιρεία που δεν έχει σκοπό να ζητάει χρήματα για να τα μοιράσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έγινε με αφορμή την αντίδραση των «Ομιχλιστών» για το παρατεταμένο αδιέξοδο ενός νόμου που εκπονήθηκε αλλά δεν έχει ψηφιστεί ακόμη. Η Ακαδημία, που έχει ως επίτιμα μέλη τους Γαβρά, Κακογιάννη, Κούνδουρο και Κατσουρίδη και ήδη αριθμεί 150 περίπου μέλη, καταρτίστηκε σε χρόνο ρεκόρ- ακόμη οι επαγγελματίες της τηλεόρασης, για παράδειγμα, προσπαθούν να μαζευτούν και να συμφωνήσουν.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της είναι πως είναι τελείως ανεξάρτητη από οποιαδήποτε κρατική και σωματειακή Αρχή. Αν βέβαια το Υπουργείο Πολιτισμού δεχθεί να βάλει τη διαδικασία υπό την αιγίδα του, ακόμη καλύτερα. Η Ακαδημία, όπως φαίνεται κι από το καταστατικό, φτιάχτηκε στα πρότυπα αντίστοιχων του εξωτερικού, όπως των ΗΠΑ που δίνει τα Όσκαρ, την Ευρωπαϊκή, τη Γαλλική με τα Σεζάρ της, την βρετανική με τα BAFTA και την ιταλική με τα David di Donatello. Όπως είναι φυσικό, ταυτίζουμε τις Ακαδημίες με το σύμβολο της γιορτής τους, το αγαλματάκι που μοιράζουν στους άξιους του χώρου, γι’ αυτό και μετά τις αρχαιρεσίες, θα δρομολογηθεί η βράβευση σε όλες τις κατηγορίες των ελληνικών ταινιών και των

συντελεστών τους για τη σεζόν που ολοκληρώνεται.

Η δράση δε σταματά εδώ, όπως όλοι ελπίζουμε. Πέρα από τα βραβεία, που είναι απλώς το μιντιακό άνθος σε ένα μπουκέτο δραστηριοτήτων (χωρίς τα πάθη και τις αντεγκλήσεις που έφεραν τα χρηματικά έπαθλα στα Κρατικά Βραβεία), θα γίνονται επιμορφωτικά σεμινάρια, εκδόσεις, προσπάθειες συνεργασίας και συντονισμού με αντίστοιχους φορείς του εξωτερικού. Αν ρίξουμε μια ματιά στην ιστοσελίδα Hellenic Film Academy, οι προϋποθέσεις συμμετοχής και εγγραφής είναι απλές, για όσους εργάζονται μόνιμα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Είναι σίγουρο ότι οι όροι θα στριμώξουν κάποιους που έχουν εργαστεί πολύ στο παρελθόν αλλά όχι σταθερά την τελευταία πενταετία (και κάποιοι νέοι κινηματογραφιστές της Ομίχλης που υποστήριξαν ένθερμα την δημιουργία του φορέα δεν έχουν τα τυπικά προσόντα αλλά τάχθηκαν στο πλευρό της), αλλά σίγουρα θα βρεθούν λύσεις που δεν θα παραβιάζουν την τυπικότητα αλλά θα εξυπηρετούν καλύτερα το πνεύμα της πληρότητας. Τεχνικοί και μουσικοσυνθέτες μέχρι στιγμής απουσιάζουν από το σώμα, αλλά είναι ευπρόσδεκτοι. Απ’ ότι μαθαίνω, δεν υπάρχει επί της αρχής αντίρρηση, αλλά διάθεση για συζήτηση.

Η Ακαδημία δεν είναι κλειστή λέσχη αλλά ανοιχτή στους επαγγελματίες. Είναι μεν αποτέλεσμα διεργασιών και η πρόφαση της Ομίχλης, μια δυσάρεστη αποχή που επιτάχυνε μια αναγκαστική σύμπνοια προς το καλύτερο, αλλά η αυτονομία των ανθρώπων του σινεμά δείχνει το δρόμο σε έναν κρατικό μηχανισμό απρόθυμο και αδρανή. Άλλος ένας κύβος βρίσκεται στα χέρια του κύριου Γερουλάνου. Νιώθω χαρά που επιτέλους ένας σοβαρός φορέας δημιουργήθηκε χωρίς τσιριτζάντζουλες και υπεκφυγές, και περιέργεια για την επόμενη κίνηση του Υπουργείου, που δια στόματος του ανώτατου εκπροσώπου του, αποδοκίμασε τον κρατικοδίαιτο πολιτισμό και ευχήθηκε γόνιμο διάλογο. Η Ακαδημία έχει αιτιότητα και λόγο ύπαρξης- να αναδείξει εδώ και έξω το ελληνικό κινηματογράφο. Ο Υπουργός έχει όραμα; Αν ναι, θα χρειαστεί να το αρθρώσει, πριν ο χρόνος και τα γεγονότα τον καταστήσουν irrelevant.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News