Στα πλαίσια της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών στα πανεπιστήμια, μια ομάδα θερμόαιμων φοιτητών άδειασαν σκουπίδια στο γραφείο του Πρύτανη Φορτσάκη. Έδωσαν έτσι συνέχεια στο «μιντιακό» σίριαλ που ξεκίνησε εδώ και καιρό στο ΕΚΠΑ. Αυτή τη φορά, φαίνεται πως το ζήτημα της αισθητικής αποτυπώνει οπτικές και οσφρητικές εικόνες. Τις άλλες φορές ήταν απλά ακουστικές. Όταν πέσουν γιαούρτια και ξύλο, θα είναι της γεύσης και της αφής.

Τι νόημα έχει να μπεις στην ουσία και να μιλήσεις για ευθύνες; Εδώ επικρατεί πλήρης ακυβερνησία και απόλυτη ντροπή. Μόνο και μόνο η «αντικειμενική» κάλυψη τέτοιων γεγονότων από τις τηλεοράσεις σε γεμίζει απόγνωση. «Οι φοιτητές εναπόθεσαν σκουπίδια πάνω στο γραφείο του Πρύτανη», «Οι φοιτητές διαμαρτύρονται για τις αποφάσεις του Πρύτανη»…

Μα ποιες αποφάσεις; Για ανακοινώσεις πρόκειται. Όχι αποφάσεις. Αν ήθελε ο κύριος Φορτσάκης να ξεκινήσει μια «επανάσταση» στη λειτουργία του Πανεπιστημίου, θα ενίσχυε την ιδιωτική φύλαξη που ήδη υπήρχε. Θα έδινε σαφείς εντολές να εφαρμοστεί η νομιμότητα, οπουδήποτε κριθεί απαραίτητο, ιδιαίτερα στους χώρους των γραφείων των καθηγητών και της Συγκλήτου. Ακόμα, αν είχε σκοπό να διαφυλάξει τη δημοκρατικότητα των αποφάσεων, θα αποφάσιζε, χωρίς τυμπανοκρουσίες, τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και θα τις επέβαλε (αν είχε τον τρόπο να τις επιβάλει…).

Αντίθετα, ο νέος Πρύτανης έσπευσε να δώσει τροφή στο, γνωστό σε όλους πια, σύστημα αποπροσανατολισμού της λαϊκιστικής φλυαρίας. Αυτό που αποδομεί συνειδητά την πρόθεση των αποφάσεων. Είναι πια ολοφάνερο. Είτε έντεχνα είτε από ακαθόριστη βλακεία, ανακοινώνονται προθέσεις αποφάσεων και αναμεταδίδονται πληροφορίες που παρουσιάζονται στην κοινή γνώμη ως τετελεσμένα γεγονότα. Ξεσηκώνονται κύματα φρενίτιδας και συγκρούσεων, με αποτέλεσμα όλοι να μεταφέρονται σε έναν φανταστικό κόσμο αντιπαράθεσης, χωρίς αιτία και λόγο.

Τα ίδια έκανε και ο Πρύτανης. Ηρωοποιήθηκε, μάλιστα, στην κοινή γνώμη και απέσπασε τα εύσημα από όλους (ο Πάγκαλος τον πρότεινε ως Πρόεδρο δημοκρατίας!). Για να αποδειχθεί, για άλλη μια φορά, πως σ' αυτήν τη «θεατρική» χώρα, γίνεσαι είδωλο με αυτά που δηλώνεις και όχι με αυτά που πράττεις.

Εξαγριώθηκαν, λοιπόν, οι γνωστές μειοψηφίες, αφηνίασαν και σήμερα τον στόλισαν με σκουπίδια. Και μένουμε όλοι εμβρόντητοι με το θέαμα. Και αναρωτιόμαστε πώς έφτασαν τόσο εύκολα στο γραφείο του, πώς δεν αντέδρασε κανείς, πώς η Πρυτανεία και το Υπουργείο συνεχίζουν να μας προσφέρουν αξέχαστες στιγμές σοκ και γέλιου μαζί.

Κι έχω κι άλλη απορία. Πώς αισθάνονται οι δικαστές και οι εισαγγελείς με τη φωτογραφία που σέρνεται σε όλα τα δίκτυα από το απόγευμα; Αν υπήρχε σοβαρή δικαστική εξουσία στη χώρα θα έπρεπε να κάνει συλλήψεις άμεσα και αυτεπάγγελτα. Το αν έπρεπε να συλλάβει τους φοιτητές ή τον Φορτσάκη, το συζητάμε. Από κάποιον έπρεπε, όμως, να ζητήσει ευθύνες για τον εξευτελισμό του κύρους του πιο ιστορικού πανεπιστημίου της χώρας.

Πολλοί φίλοι δεν μπορούν ακόμα να καταλάβουν γιατί τα βάζω με τον Φορτσάκη στα τελευταία άρθρα μου. Το λέω και πάλι, πολύ δυνατά. Γιατί βγήκε σαν μικρό παιδάκι, να δηλώσει την αποφασιστικότητά του, πριν εξασφαλίσει τη δυνατότητα εφαρμογής της κάθε απόφασης. Γιατί δεν μπόρεσε, με τόση πείρα συνδικαλιστική, να αντιληφθεί ότι τα μεγάλα λόγια δίνουν τροφή στα μίντια και το μόνο που κάνουν είναι να φέρνουν πανικό. Μην το λες. Απλά κάν' το, αν μπορείς.

Το σημερινό θέαμα δεν μπορεί να είναι αποδεκτό από κανέναν. Η κατάσταση είναι οριακή και μου είναι πλέον περιττό να καταδικάζω τους φοιτητές της μειοψηφίας. Δεν θέλω να εκτονωθώ, δεν θέλω να κράξω κανέναν. Θέλω να δω, επιτέλους, ένα αξιοπρεπές και δημοκρατικό πανεπιστήμιο. Με αποφάσεις, όχι με λόγια τηλεοπτικών σταρ…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News