Επί ένα χρόνο τώρα, το σενάριο των “κουκουλοφόρων – προβοκατόρων – Ασφαλιτών που προκαλούν τα επεισόδια για να σπάσουν το φρόνημα των ειρηνικών διαδηλωτών” παίζει πιο έντονα από ποτέ. Σε κάθε αντιμνημονιακή πορεία που είχαμε επεισόδια, τα κόμματα και η πλειοψηφία των ΜΜΕ  ξεκινούσαν αμέσως το ίδιο τροπάριο. Οι καλοί διαδηλωτές και οι προβοκάτορες – μηδενιστές.

Αν είχα πιστέψει το παραπάνω σενάριο, για τα χτεσινά γεγονότα θα έπρεπε να γράψω πως χιλιάδες “κουκουλοφόροι –  προβοκατόρες – ασφαλίτες” επιδόθηκαν σε έναν ανελέητο πόλεμο εναντίον των ΜΑΤ. Αλλά δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Στην κάτω πλευρά της πλατείας και στους γύρω δρόμους, από τις έξι και μετά, οι πάντες πετούσαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους εναντίον των ΜΑΤ.

Γυρίζοντας σε όλα τα σημεία της έντασης προσπαθούσα να διακρίνω τα χαρακτηριστικά των “αντιεξουσιαστών” ή των “προκοβατόρων συνεργατών της Αστυνομίας”. Αντιεξουσιαστές πολλοί. Προβοκατόρες – ασφαλίτες κανένας.  Απλοί, καθημερινοί άνθρωποι μέχρι τα 35, που συναντούμε κάθε ημέρα στους δρόμους, η πλειοψηφία του εξαγριωμένου ανοργάνωτου πλήθους. Όλοι με πέτρες στα χέρια. Πολλοί χωρίς να έχουν καλυμένα τα πρόσωπα τους. Ποιοί ήταν όλοι αυτοί ; Που ήταν κρυμένοι;

Πως γίνεται αυτοί οι υποτιθέμενοι “βαμμένοι” αναρχικοί να λυντσάρουν σχεδόν τον Γερμανό φωτορεπόρτερ του Indymedia ; Πως γίνεται οι περισσότεροι από αυτούς να αγνοούν τι είναι το Indymedia ;

Η τυφλή βία των εξοργισμένων και όχι “αγανακτισμένων” πολιτών – που έμειναν στην επάνω πλευρά της πλατείας τρώγοντας απρόκλητο ξύλο και χημικά –  ήρθε και έδεσε αρμονικότατα με την εριστική συμπεριφορά των ΜΑΤ. Οι οδηγίες που δόθηκαν στους ασυρμάτους από τις οκτώ και μετά ήταν σαφείς,  “όλοι με πέτρες στα χέρια, σκίστε τους”. Οι δύο πλευρές αντήλασσαν τα σπασμένα μάρμαρα μέχρι τη μία τα ξημερώματα.

Τις πρώτες πρωινές ώρες, όλοι οι δρόμοι γύρω από το Σύνταγμα ήταν  γεμάτοι πέτρες, μπάζα και μάρμαρα. Οι κινηματογράφοι “Αττικόν” και “Άστυ” με τεράστιες ζημιές. Πυρπολημένες τράπεζες και λεηλατημένα  καταστήματα στην Ομόνοια και στο Μοναστηράκι.

Οι δηλώσεις, υπουργών και βουλευτών όλων των κομμάτων με τρόμαξαν περισσότερο και από τη βιαιότητα των επεισοδίων. Γιατί, αυτό που έζησα εχτές για περισσότερες από οκτώ ώρες, δεν με παρέπεμψε σε κανένα “οργανωμένο σχέδιο”. Το αντίθετο ακριβώς. Αυτό που είδα ήταν ένα ετερώνυμο και ετερόκλητο πλήθος κόσμου καθοδηγούμενο από την ψυχολογία της μάζας. Ένα πλήθος, το οποίο δεν αποτελείται από προβοκατόρες ή άλλες σκοτεινές δυνάμεις αλλά από τους γείτονες και τους πιτσιρικάδες της γειτονιάς μας. Καλό θα ήταν να τους γνωρίσουμε καλύτερα παρά να κάνουμε πως δεν υπάρχουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News