Παίδες μου αγαπημένοι, δεν ξέρω εσείς αλλά εγώ έχω αγγίξει τις κόκκινες γραμμές μου. Προσπαθώ να χωνέψω πολλά και αδυνατώ. To γεγονός ας πούμε ότι απαγορεύεται να γράφεις ό,τι σκέφτεσαι και να λες ό,τι σκέφτεσαι, γιατί θα σου κάνουν αγωγή εκατομμυρίων. Ή το γεγονός ότι απαγορεύτηκε από ένα γκρουπούσκουλο σε έναν υπουργό να πηγαίνει να τρώει στα Εξάρχεια και ένας άλλος πολιτικός άνδρας συμφώνησε. Πώς τόλμησε, λέει, να πάει να φάει στα Εξάρχεια; Άρα ο υπουργός είναι επικίνδυνος και ανίκανος να κρίνει. Ή πεινάει, θα συμπληρώσω εγώ. Είδε φως και μπήκε. Και δεν σκέφτηκε, ο άφρων, ότι έπρεπε να πάρει γαστρονομική βίζα για το κρατίδιο των Εξαρχείων. Ε, όχι ρε. Τούτη η πλατεία είναι δική σας και δική μας. Και μεις είμαστε ατομάκια του λεσέ πασέ και λεσέ φερ να πούμε. Ελευθερία και μπριζολίκια για όλους. Ασταδιάλα πια. Κρυπτοφασισταριά.

Για να ηρεμήσω μετά απ' αυτή τη βίαιη προσαγωγή στην ελληνική πραγματικότητα, πήγα εκδρομή ποδαράτη στο πάρκο της Φιλαδέλφειας, που (επί του παρόντος) δεν χρειάζεσαι βίζα. Ανέβαινα κατέβαινα σαν τον διάολο μιλώντας μόνη μου. Για καλό και για κακό είχα βάλει και κάτι ακουστικά για να νομίζουν οι ανθρώποι που πιάνανε το Μάη ότι μιλούσα στο κινητό και όχι στο επέκεινα. Κάποια στιγμή με πονέσαν τα πόδια μου και άραξα σε κάτι χορτάρια. Δίπλα μου ήταν μεγάλη παρέα πολιτικολογούντων πατριωτών που πίνανε φραπέ και κάνανε τσατ για το μέλλον της χώρας. Ένας συμφωνούσε με την κυρία Βαγενά, γνωστή θεατράνθρωπο και ορκισμένη φίλη του Κώστα Λαλιώτη, που πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι πια ίδια με τη Ζιμπάμπουε. Κατέπνιξα την έφεση που είχα να ουρλιάξω «όχι μαντάμ, η Ελλάδα δεν είναι Ζιμπάμπουε. ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ. Πάτε πρώτα και μετά μιλάτε. Δείτε 12χρονες μητέρες με σύφιλη, πληγιασμένα πόδια και τα ετοιμοθάνατα μωρά τους με μύγες στα μάτια και μετά μιλάτε. Άντε στο καλό πια πρωτομαγιάτικα που ό,τι σας έρθει στην κουρούπα το αμολάτε.

Στη συνέχεια, η παρέα το 'ριξε στην πούρα επιστήμη. Ανέλυε τα προγνωστικά της Άσης Μπήλιου, γνωστής αστρόλοτζερ-φιλόσοφερ, που μας καθησύχασε ότι η Ελλάδα είναι Υδροχόα και δεν προώρισται να αποθάνει. Αυτοί δεν ψοφάνε ποτέ, σου λέει η αστροεπιστήμων. (Τώρα που το σκέφτομαι, ο εθνικός ποιητής πρέπει να ήτο σε σύνδεση με Άση, γεγονός που εξηγεί και τον στίχο «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει»). Το φθινόπωρο, λέει η Άση, θα βογκήξουμε λίγο (Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει) αλλά μέχρι τα Χριστούγεννα θα 'χουμε πάρει και 13ο μισθό, οπότε νο πρόμπλεμ παίδες (Και ξανά προς τη δόξα τραβά, τραβά, τραβά!).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Νο 1: Σχεδιάζουμε ρεβεγιόν. Σχεδιάζουμε επίσης ζουρλομανδύα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Νο 2: Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει γιατί είναι Υδροχόος. Εγώ πάλι όχι. Δυστυχώς. Οπότε πεθαίνω. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News