Έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο να απειλείται η χώρα από ακυβερνησία, προκειμένου να μπει στην κορυφή της ημερήσιας διάταξης το θέμα της εγκληματικότητας και της υγειονομικής βόμβας στο κέντρο της Αθήνας. Ένα μήνα πριν τις εκλογές, η πολιτική ηγεσία έβγαλε τον "Άσσο από το μανίκι της" με την ελπίδα ότι  η καταπολέμηση της εγκληματικότητας θα “βγάλει” κυβέρνηση. Οι υπουργοί άρχισαν να νομοθετούν σε κατάσταση πανικού μέτρα κατά της εγκληματικότητας, της λαθρομετανάστευσης και της υγειονομικής προστασίας του κράτους. Αλλά, απ' ότι φαίνεται, τα έκτακτα μέτρα που προτείνονται στερούνται ποιοτικών χαρακτηριστικών. Στοχεύουν στην ποσότητα. Να μαζέψουμε πολλούς μετανάστες. Να αδειάσουμε πολλά κτίρια από παρανόμους. Να ανοίξουμε πολλά κέντρα "φιλοξενίας".

Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τότε που οι Γιατροί του Κόσμου είχαν δημοσιεύσει μία αναφορά όπου γινόταν λόγος για υγειονομική βόμβα στο κέντρο της Αθήνας. Δεκάδες είναι τα δημοσιεύματα για την επανεμφάνιση ξεχασμένων ασθενειών στην Ελλάδα. Ωστόσο, τόσα χρόνια, που οι πολιτικοί δεν κινδύνευαν από γιαούρτωμα, τα ζητήματα της λαθρομετανάστευσης και της δημόσιας υγείας, αντιμετωπίζονταν ως θέματα πολυτελείας από τους εκάστοτε υπουργούς, οι οποίοι έκαναν συνεντεύξεις τύπου προαναγγέλλοντας μέτρα, αλλά μέχρι εκεί. Κανείς δεν έβαλε το χέρι στη φωτιά για να εκτιμήσει την κατάσταση και να προτείνει λύσεις στο πρόβλημα.

Τώρα, ένα μήνα πριν τις Εθνικές Εκλογές είναι στα όρια του γελοίου να ακούς τις εκρηκτικές φράσεις που χρησιμοποιεί η πολιτική ηγεσία των υπουργείων Υγείας και Προστασίας του Πολίτη για να περιγράψει το πρόβλημα. Λες και η εγκληματικότητα εμφανίστηκε χθες το βράδυ. Ο δημόσιος λόγος δεν κρίνεται μόνο βάσει περιεχομένου αλλά και του χρόνου που αυτός αρθρώνεται. Η ανησυχία των κ.κ. Λοβέρδου και Χρυσοχοΐδη θα ήταν πολύτιμη εάν είχε εκφραστεί 2 χρόνια πριν. Είναι όμως “ύποπτη” όταν ακούγεται σε συνέντευξη τύπου Κυριακάτικα, λίγες ημέρες προτού διαλυθεί η Βουλή. Γι’ αυτό και αναρωτιέμαι: τι θέση πρέπει να πάρουμε απέναντι σε αυτά τα νομοθετήματα της νύχτας;

Θέλουμε άραγε λύσεις που θα μας κάνουν να αισθανόμαστε πιο ασφαλείς, αλλά, θα παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών (παράνομων και μη);
Μας αρκεί να “καθαρίσει” το κέντρο της Αθήνας ή η παραλία της Πάτρας από λαθρομετανάστες, χωρίς ταυτόχρονα να έχουν θεσπιστεί μέτρα που θα αποτρέπουν την είσοδό τους στη χώρα;

Για να είμαι ειλικρινής η πολιτική της “σκούπας” μου θυμίζει τις πρακτικές που εφαρμόστηκαν στο παρά πέντε των Ολυμπιακών Αγώνων, όταν ο “μπόγιας” βγήκε παγανιά στο κέντρο της Αθήνας μαζεύοντας αδέσποτα για να μη μας κακολογήσουν οι επισκέπτες. Οκτώ χρόνια μετά, ο Λουκάνικος αναγορεύτηκε από το περιοδικό Time, ως το πρόσωπο της χρονιάς (2011).

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News