Το πρώτο γράφθηκε πριν από έναν χρόνο, τον Φεβρουάριο του '13 που ο κ. Φραγκίσκος Ραγκούσης ήταν συνήγορος του Παναγιώτη Βλαστού. Τότε μου 'χε κινήσει την περιέργεια το επαγγελματικό του προφίλ και οι γκλάμουρους εναλλαγές του. Από τον Τόλη Βοσκόπουλο μέχρι τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων. 

Θυμίζω: «Αυτή τη φορά μας συστήνεται ως συνήγορος του Παναγιώτη Βλαστού και υπεραμύνεται του δικαιώματος του βαρυποινίτη να αποδράσει ειρηνικά. Ο Παναγιώτης Βλαστός δεν είναι πρεζόνι, ούτε φτωχοδιάβολος, ούτε μπουκαδόρος. (…) Ο πελάτης του κ. Ραγκούση είναι από τους πιο διαβόητους εγκληματίες της χώρας και είναι σίγουρο ότι αν αποδράσει θα πάρει στον λαιμό του πολύ κόσμο και θα ανοίξει τον δρόμο σε ομοιόβαθμους συναδέλφους του να κάνουν το ίδιο. (…) Όμως, τη στιγμή που ο Βλαστός ονειρεύεται να γίνει Παλαιοκώστας, ο δικηγόρος του, ο κ. Ραγκούσης, με έναν τρόπο «πολιτεύεται», διαπαιδαγωγεί ένα κοινό και παράγει λανθασμένη αντισυστημική ιδεολογία, σε μια εποχή που το εύκολο είναι να είσαι ή με τους μεν ή με τους δε. Ενδιάμεσα, κενό. Το είχε κάνει και στο παρελθόν, στην αντίθετη κατεύθυνση. Αλλά τότε τον πλήρωνε ο έκπτωτος, λόγω σκανδάλων, Πατριάρχης Ιεροσολύμων». 

Τώρα λοιπόν ο ίδιος άνθρωπος τοποθετείται ιδεολογικά στην πράξη του πελάτη του. Όχι με νομικά επιχειρήματα αλλά με θέσεις πολιτικές. Και μάλιστα σε μία στιγμή φορτισμένη για την ελληνική Βουλή. «Πράξη αφύπνισης» τη χαρακτήρισε στον Γιώργο Παπαδάκη και με χαλαρό ύφος όπως δυο φίλοι μιλούν μπροστά στην κάμερα, μπροστά μάλιστα στο πρωινό συντηρητικό κοινό, συνέχισε να απαντά αυτά που είχε αποφασίσει να πει, προσπερνώντας τις ερωτήσεις του δημοσιογράφου. «Θα τον συμβουλεύατε να επιστρέψει, όπως ο πατέρας του;», τον ρωτά ο παρουσιαστής και αυτός απαντά: «Θέλω να καταγγείλω τη συμπεριφορά της αστυνομίας που ταλαιπωρεί τους γονείς του συνέχεια με αιφνιδιαστικές επισκέψεις και ανακρίσεις».

Κανείς δεν υποστήριξε ότι οι συνήγοροι υπεράσπισης θα έκαναν κάτι άλλο πέραν από το να επιχειρηματολογούν για τη δικαίωση ή έστω την κατανόηση της ανθρώπινης πλευράς του κατηγορούμενου όμως αυτό απέχει απ' το εξυπνακίστικα και κακόγουστα λαϊκά να απαντάς στην τελευταία ερώτηση της συνέντευξης που ξέρεις ότι θα προβληθεί και θα ξαναπροβληθεί γιατί εκπροσωπείς το πρόσωπο της ημέρας. «Αν σας πάρει τώρα ο Χριστόδουλος Ξηρός και σας ρωτήσει ''τι να κάνω, Φραγκίσκο;'', τι θα του πείτε;». «Θα του έλεγα να βγει στον Παπαδάκη». 

Είναι αυτονόητο ότι δεν συζητούμε για το ιερό δικαίωμα κάθε κατηγορουμένου να έχει υπεράσπιση. Όμως μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ας μάθουμε επιτέλους ότι οι δικηγόροι στην τηλεόραση χρεώνονται εξολοκλήρου τις απόψεις που διατυπώνουν. Έτσι οι απόψεις του κυρίου Ραγκούση από τα ιερατικά δόγματα μέχρι τα εγκλήματα τρομοκρατίας διανύουν διαδρομές απόλυτης σύγχυσης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News