Πούλησε μισό εκατομμύριο δίσκους. Μεγάλος αριθμός, για μια μικρή χώρα. Ήταν πιο διάσημος από τους Rolling Stones, πιο επιτυχημένος από τον Τζίμι Χέντριξ, πιο αγαπητός από τον Έλβις Πρίσλεϊ.

Σε κάθε λευκό μεσοαστικό σπίτι της δεκαετίας του '70, υπήρχε σίγουρα το "Abbey Road" των Beatles και το "Cold Fact" του Ροντρίγκεζ. «Ποιος ξέρει πόσες φορές έχεις κάνει σεξ… Ποιος ξέρει ποιος θα είναι ο επόμενος…», τραγουδούσε ο Ροντρίγκεζ στους έφηβους Νοτιοαφρικάνους του συντηρητισμού και του απαρτχάιντ. Από αυτόν άκουσαν για πρώτη φορά τη λέξη «αντισυμβατικός» και έμαθαν να επαναστατούν. Να εναντιώνονται σε ό,τι τους ενοχλεί και τους θυμώνει.
Κάθε επανάσταση έχει τον ύμνο της, και στη Ν. Αφρική ήταν σίγουρα το "Cold Fact".
«Αυτό το σύστημα θα καταρρεύσει σύντομα από μια οργισμένη νέα μελωδία», έλεγαν οι στίχοι του τραγουδιού.

Ποιος ήταν όμως ο Ροντρίγκεζ; Στην αποκλεισμένη χώρα κανένα νέο δεν έφτανε. Κανένας δεν ήξερε τίποτα για τον μυστηριώδη ροκ σταρ. Μόνο μια φωτογραφία του είχανε δει. Φορούσε καπέλο και μαύρα γυαλιά. Μάλλον ήταν κοντός, αλλά όχι με βεβαιότητα… γιατί στο εξώφυλλο του δίσκου του, ήταν καθιστός.
Λένε πως μια Αμερικανίδα ταξίδεψε στη Ν. Αφρική για να συναντήσει τον φίλο της, κι έφερε μαζί της έναν δίσκο του Ροντρίγκεζ. Ο δίσκος άρεσε πολύ και οι νέοι άρχισαν να κάνουν κόπιες και να τις μοιράζουν. Μόνο έτσι τον άκουγαν. Στα ραδιόφωνα ήταν απαγορευμένος. Στα εξώφυλλα των δίσκων του έγραφαν με μεγάλα γράμματα “AVOID” και έγδερναν τα βινύλια με αιχμηρά αντικείμενα για να μην ακουστούν ποτέ οι απαγορευμένοι στίχοι.
Κάποια στιγμή μαθεύτηκε ο φρικτός τρόπος που ο Ροντρίγκεζ επέλεξε να φύγει από τη ζωή.

Λένε πως είχε πολλά χρόνια να δώσει συναυλία και ένας ατζέντης του κανόνισε μία εμφάνιση. Ο ήχος όμως ήταν κακός και η φωνή του δεν έβγαινε. Ο κόσμος άρχισε να τον γιουχάρει. Εκείνος, αφού ερμήνευσε και το τελευταίο του τραγούδι, είπε με ευγένεια: “Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας, κι εσείς για τον δικό μου”. Κάθισε κάτω, έβγαλε ένα όπλο και τράβηξε τη σκανδάλη. Η πιο αλλόκοτη αυτοκτονία στην ιστορία της ροκ! Κάποιοι είπαν πως λούστηκε με βενζίνη και μετά πυρπολήθηκε μπροστά στο κοινό του, άλλοι είπαν πως πέθανε από υπερβολική δόση και άλλοι πως πέθανε στη φυλακή. Αντικρουόμενοι μύθοι, σαν αυτούς που συνοδεύουν κάθε ροκ σταρ.

Μα ο Ροντρίγκεζ δεν είναι νεκρός. Ο Ροντρίγκεζ ζει. Είναι εργάτης. Επισκευάζει στέγες και κατεδαφίζει κτίρια. Μένει στο Ντιτρόιτ μαζί με τις κόρες του, έχει αλλάξει 26 σπίτια, λατρεύει τους μεγάλους ζωγράφους, πηγαίνει σε συλλαλητήρια, υποστηρίζει τους ανθρώπους που δεν έχουν φωνή. Έχει βάλει και υποψηφιότητα στις δημοτικές εκλογές. Βγήκε 139ος από τους 169. Μόνο 9 εκλέγονταν. Α! Και φοράει πάντα σμόκιν. Ακόμα κι όταν δουλεύει!

«Παλιά τραγουδούσε σε ένα μικρό μπαράκι κοντά στο ποτάμι. Βγαλμένο από μυθιστόρημα του Σέρλοκ Χoλμς. Καπνός, φιστίκια και άφθονη μπύρα».
«Λένε πως οι στίχοι του θύμιζαν Μπομπ Ντίλαν. Κάποτε είχε βγάλει και μερικούς δίσκους. Σε ολόκληρη την Αμερική όμως, πουλήθηκαν μόνο 6!»
«Βλέπετε, δε βοηθούσε και το όνομά του. Το Rodriguez είναι Ισπανικό… και οι Λατίνοι τότε, δεν ήταν στη μόδα!», αυτά λένε όσοι τον γνωρίζουν.

Μα να που η πραγματικότητα ξεπερνά τη μυθοπλασία ακόμα και στις πιο μικρές της λεπτομέρειες. Ο φτωχός εργάτης του Ντιτρόιτ είναι ο αιρετικός ροκάς της Ν. Αφρικής!

Ο Ροντρίγκεζ δεν έμαθε ποτέ ότι στην Αφρική ήταν πιο αγαπητός ακόμα κι από τη Μαντόνα. Δεν έμαθε ποτέ πόσους δίσκους πούλησε. Δεν έμαθε ότι αφύπνισε μια ολόκληρη γενιά και ενέπνευσε μια επανάσταση. Το μαθαίνει τώρα, για πρώτη φορά. «Ίσως να μην είχαν κάποιον αριθμό για να με ειδοποιήσουν», απαντά.
Έκλεισε 6 συναυλίες για να γνωρίσει το κοινό του. Όλες sold out. Τρεις λιμουζίνες τον περίμεναν στο αεροδρόμιο κι εκείνος τις προσπέρασε γιατί νόμιζε πως μόνο οι σημαντικοί άνθρωποι μετακινούνται με λιμουζίνα. Και στο ξενοδοχείο, κοιμήθηκε στον καναπέ για να μην ξεστρώσει το διπλό κρεβάτι. Μα πάνω στη σκηνή, ο Ροντρίγκεζ έγινε αυτό που πραγματικά ήταν. Ένας ροκ σταρ!

Ο Ροντρίγκεζ λοιπόν έχει δύο ζωές. Όπως κι εσύ… Γιατί σε κάποια χώρα, κάπου μακριά, κάνεις ήδη τη δική σου καριέρα. Κάπου μακριά, περνούν βράδια διαβάζοντας τα ποιήματά σου. Διδάσκουν τις απόψεις σου στους φοιτητές. Διαβάζουν τα κείμενά σου και θαυμάζουν τη διορατικότητά σου. Συγκινούνται, και ονειρεύονται να ζήσουν μια ζωή σαν τη δική σου. Ο θρύλος σου λέει πως πέθανες από ανικανοποίητο έρωτα. Κάπου μακριά μελετούν τα βιντεάκια σου στο youtube. Τα post σου στο facebook. Μαγειρεύεις; Οι συνταγές σου κυκλοφορούν σε έγχρωμες ιλουστρασιόν εκδόσεις. Ζωγραφίζεις; Φωτογραφίζεις; Καλλιεργείς; Ξενυχτάς; Πού ξέρεις, ίσως σε κάποιο μέρος της Γης να εμπνέεις κι εσύ μια επανάσταση. Ίσως, πάλι, να την κάνεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News