Στην περιοχή του νομισματοκοπείου στο Χαλάνδρι, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων έκανε ψηφοφορία με το ερώτημα αν τα παιδιά των τσιγγάνων της περιοχής πρέπει να γίνουν δεκτά στα δύο δημοτικά σχολεία της περιοχής, όπου φοιτούν και τα δικά τους παιδιά. Το αποτέλεσμα των ψηφοφοριών ήταν 234 ψήφοι υπέρ του αποκλεισμού των μικρών ρομά και 4 ψήφοι υπέρ της κοινής φοίτησης. Ένας ψήφισε λευκό.

Συμφωνώ απολύτως μαζί τους. Αν είχα παιδί που φοιτούσε σε κάποιο απ’ αυτά τα σχολεία, δε θα γούσταρα να είναι στην ίδια τάξη με γυφτάκια. Εξυπακούεται ούτε με παιδιά μαύρων, Αλβανών, Βουλγάρων, Πακιστανών ή Αιγυπτίων. Κυρίως όμως με παιδιά γύφτων.

Επειδή όμως ο «γύφτος» κατά τη γνώμη μου δεν περιορίζεται στους ρομά αλλά έχει ευρύτερα όρια, θα έθετα στην ίδια ψηφοφορία και τα ακόλουθα:
Να αποκλειστούν τα παιδιά των λαμογιών, καθότι το λαμόγιο ανατρέφει λαμογάκια και δε γουστάρω το παιδί μου να γίνει τέτοιο.

Να αποκλειστούν τα παιδιά των απαίδευτων και των αγράμματων, καθότι η αγραμματοσύνη είναι η χειρότερη μολυσματική ασθένεια και δε θέλω το παιδί μου να εκτίθεται σ’ αυτήν.

Να αποκλειστούν τα παιδιά των νεόπλουτων, καθότι ο νεοπλουτισμός κατασκευάζει τέρατα και δε θέλω το παιδί μου να πάρει τη νοοτροπία του τέρατος.

Να αποκλειστούν τα παιδιά των ανέργων, καθότι βιώνουν μια πολύ άσχημη κατάσταση μέσα στο σπίτι τους, η οποία τα κάνει καταθλιπτικά. Δεν έχω καμία όρεξη να βλέπω το παιδί μου να συναναστρέφεται καταθλιπτικούς συμμαθητές.

Να αποκλειστούν τα παιδιά όσων δημοσίων υπαλλήλων διορίστηκαν με μέσον, διότι τα παιδιά τους διαπαιδαγωγούνται από κούνια στις πελατειακές σχέσεις και στην τεμπέλικη μονιμότητα, κάτι που για κανέναν λόγο δεν επιθυμώ να μεταδοθεί στο παιδί μου.

Να αποκλειστούν τα παιδιά των καρκινοπαθών, των φορέων του AIDS και γενικώς όσων έχουν χρόνιες ή ανίατες παθήσεις, διότι πιθανολογώ ότι μπορεί να κουβαλούν λογιών-λογιών χρόνια ή ανίατα μικρόβια στην τάξη του παιδιού μου.

Να αποκλειστούν τα παιδιά των Ιεχωβάδων, των Ευαγγελιστών και των άθεων, καθότι δεν επιτρέπω στο παιδί μου να γίνει στόχος προσηλυτισμού από μικρούς αδίστακτους αιρετικούς. 

Να αποκλειστούν επίσης τα παιδιά των πολιτικών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των αεριτζήδων, των πρώην φυλακισμένων, των Χρυσαυγιτών και των αναρχικών, διότι δε θέλω το παιδί μου να κάνει παρέα με συμμαθητές που έχουν τέτοιες δηλητηριώδεις επιρροές.

Κι επειδή προφανώς όλοι (ή μερικοί) από τους παραπάνω δε θα γουστάρουν να δουν τα παιδιά τους να συναναστρέφονται με το δικό μου παιδί (το οποίο προφανώς θα έχει μολυνθεί από τον διαπλεκόμενο αλήτη δημοσιογράφο πατέρα του) η τελική μου πρόταση έχει ως εξής:

Να φτιάξει ο καθένας μας μία δική του χώρα, η οποία θα έχει το καθαρό και αμόλυντο σχολείο της, στο οποίο θα φοιτά το παιδί του καθενός μας. Έτσι, τα βλαστάρια μας δεν θα κινδυνεύουν να μολυνθούν από οποιαδήποτε άλλη ασθένεια του σώματος, του νου ή της ψυχής, πλην των ασθενειών που κουβαλάμε και τους μεταδίδουμε εμείς, ως έντιμοι, ενάρετοι και ηθικοί γονείς.

Και κάτι τελευταίο γι αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται ότι τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν κατοχυρωθεί στην πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού, δεν τίθενται σε ψηφοφορίες: Το 1941, ο Αδόλφος Χίτλερ υπέγραψε το διάταγμα για την «τελική λύση». Έξι εκατομμύρια Εβραίοι, τσιγγάνοι, ομοφυλόφιλοι και ψυχικά άρρωστοι, πέθαναν κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της. Αν (πριν υπογράψει) είχε βάλει το θέμα σε δημοψήφισμα και είχε κερδίσει, θα είχε το ηθικό, νομικό και πολιτικό δικαίωμα να την εφαρμόσει;
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News