Σάλος πολύς -και αρκετά υποκριτικός- γύρω από το σποτάκι/επετειακό βίντεο για τα 100χρονα του ελληνικού τουρισμού, που «εσφαλμένα περιελάμβανε ένα πλάνο από τους (ναζιστικούς) Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου του 1936», όπως μας εξήγησε ο δικός μας ο ΕΟΤ -το υπουργείο Τουρισμού τήρησε αιδήμονα σιγή…- αφού αφαίρεσε αμέσως το συγκεκριμένο πλάνο. Στις σκηνές αφής της Ολυμπιακής Φλόγας (έτρεξαν και αντίστοιχες από Μόσχα, Αθήνα, Πεκίνο, Λονδινο κοκ), που αποφασίσαμε ότι εκφράζουν την «υπογραφή» της Ελλάδας/την ελληνικότητα (την οποία πάει να αξιοποιήσει ο τουρισμός), δεν ήταν παράξενο που κυριάρχησε η εντύπωση από την ιστορική αποτύπωση μιας Λένι Ρίφενσταλ. Αν δεν ήταν ο φρικτός Γκάρντιαν -που πιο πρόσφατα πήγε και ινδαλματοποίησε τον… Αλέξη Τσίπρα ως φορέα του πνεύματος του Μάη του ΄68!- να επισημάνει «τη στραβή», ουδείς θα είχε ενοχληθεί στην ευδαίμονα Ελλάδα του 2014. «Τεχνική παράβλεψη» ήταν η υποθεση αυτή, που σύμφωνα με τον Γ.Γ. του ΕΟΤ, Πάνο Λειβαδά, «ήταν μια σκηνή που θα αφαιρέσουμε και θα επανορθώσουμε», ενώ αξιωματούχοι (ώπα!) ζητούσαν να μην δίνεται μεγάλη έμφαση στο γεγονός, τη στιγμή που ο ελληνικός τουρισμός πάει καλά κ.λπ. Ο κακός Γκάρντιαν διερωτήθηκε αν αυτή η τετριμμένη παρουσίαση της Ελλάδας από τον ΕΟΤ της, ως γης των θεών και των μύθων, χωρίς αναγωγή στο σήμερα και στους ανθρώπους της, έχει νόημα.

Σ' εμάς θα μας επιτραπεί να διερωτηθούμε το άλλο: αφού αποφασίσαμενα φωτισθούμε από το φως της Ολυμπιακής Φλόγας, γιατί -διάβολε!- δεν βρίσκαμε κάποια γενικότερα πλάνα από τους δικούς μας, καταδικούς μας Ολυμπιακούς Αγώνες, πλάνα που τα έχουν δει κάποια δισεκατομμύρια ανθρώπων ανά τον πλανήτη και που «έγραψαν» την Ελλάδα μ' έναν θετικό τρόπο πριν -σύμπτωση!- από 10 χρόνια, διεθνώς; Ξέρουμε την απάντηση, βέβαια. Τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 -που τους έφτιαξαν, τους πλήρωσαν, τους στήριξαν και τους έζησαν οι Έλληνες, και όχι μια οποιαδήποτε μικρή ομάδα- τους σβήσαμε με μεγάλη αποτελεσματικότητα. Δηλαδή, η πολιτική ελίτ μας τους έσβησε, ώστε να μην χρειάζεται να θυμάται τι μπορεί να γίνει στην Ελλάδα, άμα…

Ιδίως μάλιστα τώρα, που η Γιάννα επανήλθε στη σκηνή (δηλώνοντας, δε, «απέναντι στο σύστημα»), δεν ήταν δυνατόν να αγγίξει κανείς -και δη ο ΕΟΤ!- τους Ολυμπιακούς «μας». Απλά πράγματα.

Γιατί μισούμε και απαξιώνουμε (τόσο) τον εαυτό μας; Γιατί έτσι!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News