Διάλογος νο 3:

Άντρας 35χρονος με τζιχαντόμουσο= (κοιτάζοντας το κινητό του όπου διάβαζε προφανώς την είδηση) Ρε μαλάκα εμάς γιατί δεν μας κάλεσε στο Γκαζάρτε;

ΚΟΠΕΛΑ ΤΟΥ (ίδιας ηλικίας χωρίς μούσι)= Γιατί; Μας ξέρει;
35χρονος= Γιατί δηλαδή πρέπει να μας ξέρει;

Κ= Και πως θα μας καλέσει ρε μαλάκα αν δεν μας ξέρει;

Α= Να μας μάθει ρε!

Κ= (βαριεστημένη) καλά

Α= Έχεις ηττοπάθεια ρε μαλάκα, το ξέρεις;

Κ= Πονοκέφαλο έχω

Α= Κι αυτό από την ηττοπάθεια είναι. Μάθε ποια είσαι ρε. Νιώσε ότι αξίζεις. Αν δεν νιώσεις εσύ, ποιος θα νιώσει;

Κ=εσύ!

Α= Εγώ νιώθω ότι αξίζω ΕΓΩ.

Κ= Κι εγώ δεν αξίζω ρε μαλάκα; Αυτό μου λες;

Α= (μπερδεμένος) Αυτό είπα; Εγώ είπα ότι δεν μας κάλεσε. Χέστηκα δηλαδή. Θα πάμε ακάλεστοι. Είναι δικαίωμα μας να μην επιτρέπουμε να  μας αγνοούν.

Κ=….

Α= Γιατί δε μιλάς;

Κ= Γιατί βαρέθηκα.

Α= Εμένα; Αυτό μου λες τώρα; Αυτό;

Κ= (ψιλοέξαλλη τώρα) Λοιπόν τέρμα το Γκαζάρτε και λοιπά. Αν θέλεις να πας τράβα μόνος σου όπου θες. Εγώ δεν έρχομαι να ξεφτιλιστώ.

Α= Δεν πιστεύεις στο έργο σου, στον εαυτό σου. Κρίμα.

Κ= (χαμηλώνει τη φωνή αλλά με ένταση) Στη Βόνταφον δουλεύω ρε μαλάκα, ποιο έργο μου;

Α= (κωλώνει αλλά όχι για πολύ) Συνδέεις τους ανθρώπους, δεν είναι έργο αυτό;

Κ= Λογαριασμούς τους στέλνω

Α= Εγώ όμως πάω  να αλλάξω τον τρόπο που βλέπουμε το ανθρώπινο σώμα. Το νιώθεις αυτό που σου λέω; Δεν μπορεί να με ισοπεδώνει εμένα πριν αρχίσω.

Κ= Ε άρχισε πρώτα και βλέπουμε…

Α= Εγώ φταίω ε; Εγώ φταίω που επιπλέουν οι φελλοί; Που η σχολή είναι μπουρδέλο; Που η χώρα είναι μπουρδέλο;

Κ= Και το σπίτι μας μπουρδέλο είναι

Α= Σε μένα το λες;

Κ= Σε σένα γιατί εσύ κάθεσαι. Εγώ δουλεύω για να πληρώνουμε τους λογαριασμούς

Α= Δεν κάθομαι. Ετοιμάζομαι. Δουλεύω τα σχέδια. Μην ξαναπείς ότι κάθομαι. Είναι μικροαστική αθλιότητα να λες ότι κάθομαι. Ούτε η μάνα μου δεν τολμάει να πει ότι κάθομαι.

Κ= Ε, βέβαια, αφού πληρώνω εγώ τους λογαριασμούς…

Α= Στέλνοντας λογαριασμούς. Σα δε ντρέπεσαι λέω εγώ.

Κ= Ε, τότε τράβα μόνος σου στο Γκαζάρτε. Και άμα σε βάλουν μέσα να με χέσεις

Α= Εμένα; Θα τολμήσουν να πετάξουν έξω εμένα;

Κ= Γιατί ρε ποιος είσαι;

Ο άντρας την κοιτάει πρώτα αγριεμένα, μετά επιτιμητικά, ύστερα με βαθιά λύπη.

Α= Απαξιώ να σου απαντήσω. Άντε μου και στο διάολο δηλαδή.

Μετά σηκώνεται και κατεβαίνει έξαλλος σπρώχνοντας τον κόσμο στην πρώτη στάση. Είναι ο νεοέλληνας, παίδες μου αγαπημένοι. Ο αδερφός μας, ο γκόμενός μας, η φίλη μας, ο γείτονάς μας, εμείς. Εμείς που θα ξεστομίσουμε με την πρώτη ευκαιρία την ατάκα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;» αλλά δεν ανεχόμαστε με την καμία παναγία να μας ρωτήσουν  ξαφνικά.

«Ναι, ρε φίλε, πες μας, ποιος είσαι;»

Δεν φταίμε εμείς που δεν μπορούμε να απαντήσουμε. Το γαμημένο το κόμμα, η οικογένειά μας, το ΔΝΤ, η μάνα μας, το σύστημα, τα μίντια, η ευνοιοκρατία, η Ευρώπη, η Ασία, η γαμοσχολή, οι γκόμενες οι πρώην κι οι επόμενες.

Αυτοί φταίνε και αυτοί να απαντήσουν.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News