Παρακολουθήσαμε την Τρίτη, στη Θεσσαλονίκη, μια συνάντηση δυο κόσμων που κατέληξε σε άγριο καβγά κι είναι απορίας άξιον πώς δεν φτάσαμε σε χειροδικίες, με την ένταση που είχε δημιουργηθεί. Ακόμη κι εμείς που γνωρίζουμε τι θα σήμαινε η παρουσία του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ, σε μια εκδήλωση στην οποία ο πρώην πρεσβευτής της Γερμανίας, στην Αθήνα, θα μιλούσε για την ελληνική κρίση, δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για τα όσα ακούστηκαν.

Ο Βόλφγκανγκ Σούλτχαϊς διετέλεσε πρεσβευτής στην Αθήνα από το 2005 έως το 2010 και πλέον έχει συνταξιοδοτηθεί. Το 2015 εξέδωσε ένα βιβλίο στα γερμανικά με τίτλο «Η κρίση στην Ελλάδα – Αίτια, εξέλιξη, συνέπειες» , η παρουσίαση του οποίου στη Θεσσαλονίκη ήταν προγραμματισμένη για τις 10 Μαΐου, στο Ινστιτούτο Γκαίτε.

Στο πάνελ των ομιλητών της παρουσίασης είχε προσκληθεί ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Α’ Θεσσαλονίκης Τριαντάφυλλος Μηταφίδης. Είναι ο πρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων. Από μαθητής ακόμη μετείχε στους αγώνες για το «114» και το «15% για την Παιδεία», ενώ αφιέρωσε τη ζωή του στο συνδικαλισμό. Σε αυτόν τον άνθρωπο των κινημάτων έχουν κοστίσει ιδιαίτερα οι αποδοκιμασίες που υφίσταται το τελευταίο διάστημα από τον κόσμο της Θεσσαλονίκης, όπως στην αγορά της πόλης τη Μεγάλη Πέμπτη και ακόμη περισσότερο κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για την 80ή επέτειο από την εξέγερση των εργατών στη Θεσσαλονίκη στο Εργατικό Κέντρο.

Επίσης, είχε προγραμματιστεί να απευθύνουν χαιρετισμό ο Γιάννης Μπουτάρης και ο νυν πρεσβευτής Πέτερ Σόοφ οι οποίοι δεν παραβρέθηκαν, τελικά. Στο πάνελ είχαν προσκληθεί, επίσης οι Αθανάσιος Γκότοβος (καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) και ο Μπάμπης Παπαϊωάννου (Μέλος Δ.Σ. του Ομίλου Νέων UNESCO στη Θεσσαλονίκη), οι πολύ ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις των οποίων σκιάστηκαν από την ένταση που δημιουργήθηκε.

Πρώτος μίλησε ο πρώην πρεσβευτής, ο οποίος παρουσίασε την ιδέα του βιβλίου: θέλοντας να αποτυπώσει την ελληνική κρίση, αναζήτησε κείμενα συγγραφέων τόσο Ελλήνων όσο και αλλοδαπών, στους άξονες με τους οποίους είχε αποφασίσει να ασχοληθεί. Ανέφερε τα ονόματα και τα θέματά τους, συμπληρώνοντας την αφήγησή του με δικές του εντυπώσεις.

Εβλεπα τον πρεσβευτή να κοκκινίζει και αναρωτιόμουν ποιος χιουμορίστας είχε συγκροτήσει το πάνελ. Οταν πήρε εκ νέου τον λόγο, η απορία μου λύθηκε. «Είχα παρακαλέσει να υπάρχει εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ στο πάνελ, γιατί αλλιώς θα ήταν βαρετή η συζήτηση», είπε

Για παράδειγμα, όταν μιλούσε για δοκίμιο στο οποίο περιγράφονται το πελατειακό κράτος, τα συμφέροντα και η δράση των συνδικάτων, ο κ. Σούλτχάις είπε: «Λυπάμαι αν θίξω κάποιους, αλλά ο ρόλος των συνδικαλιστών δεν ήταν πάντα ο καλύτερος. Είχαν στενές σχέσεις με τα κόμματα, διεκδικούσαν συνεχώς αυξήσεις, έπαιρναν δάνεια και συνέβαλαν στο υψηλό χρέος».

Ανέφερε την περίπτωση δυσλειτουργίας από την οποία καθημερινά υπήρχε κόστος 2.000.000 ευρώ για τις τράπεζες και, όπως ισχυρίστηκε, κυβερνητικός παράγοντας του είπε τότε: «Καλύτερα αυτό παρά να τα βάλουμε με τα συνδικάτα». Είπε για την κυβέρνηση που δεν έχει άλλη επιλογή παρά τις μεταρρυθμίσεις εάν θέλει να συνεχίσει να λαμβάνει τις δόσεις, για το χρέος που δεν είναι το μεγάλο πρόβλημα σε αντίθεση με τη μείωση του ΑΕΠ που είναι, για μια «βιωσιμότητα» που έχουμε αποκτήσει οι Ελληνες στα πιστωτικά γεγονότα, καθώς είναι το 5^ο ή το 6^ο στα τελευταία 100 χρόνια. Για τις γερμανικές αποζημιώσεις, είπε ότι σύμφωνα με τα άρθρα δυο Τσέχων αυτές δεν οφείλονται πλέον. Από τα βέλη του δεν ξέφυγαν οι ελληνικές κυβερνήσεις του παρελθόντος οι οποίες, σύμφωνα με άνθρωπο της ομάδας Ράιχενμπαχ, φρόντισαν να διώξουν ικανούς υπαλλήλους από το Δημόσιο.

Ως εδώ, δεν μάθαμε κάτι που δεν ξέραμε. Ούτε και ότι, όπως είπε, «ο πρωθυπουργός δεν πιστεύει τις μεταρρυθμίσεις, είναι αναγκασμένος να τις κάνει. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να τις οικειοποιηθεί, να τις αποδεχτεί. Οι ξένοι θα επενδύσουν όταν δουν ότι κάτι αλλάζει στην οικονομία που παραμένει κλειστή». Για το κούρεμα ανέφερε ότι η συζήτηση θα γίνει όταν τα έσοδα ξεπεράσουν τα έξοδα, συμπεριλαμβανομένης της εξυπηρέτησης των τόκων κι ότι αυτή είναι η γνώμη Μέρκελ και Σόιμπλε.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι συνέδεσε άμεσα το προσφυγικό με οικονομική βοήθεια. «Εδώ έχετε πολλούς πρόσφυγες. Πιστεύω ότι η Ελλάδα μπορεί να υπολογίζει σε μια καλή στάση στα οικονομικά εφόσον δράσει γρήγορα και σωστά στη διαχείριση. Οι πρόσφυγες εγκλωβίστηκαν εδώ και θα συνεχίσουν να έρχονται. Το ζήτημα είναι να γίνεται οργανωμένα και συγκροτημένα η διαχείρισή τους στην Ελλάδα», είπε χαρακτηριστικά.

Κατόπιν, πήρε το λόγο ο κ. Μηταφίδης. Κι άστραψε και βρόντηξε. Αφού διευκρίνισε ότι δεν ξέρει γερμανικά και δεν διάβασε το βιβλίο αλλά θα τοποθετηθεί επάνω στην παρουσίαση του πρεσβευτή, είπε: «Ερχεστε την επομένη μιας σημαντικής συμφωνίας και κάνετε επίθεση στα συνδικάτα. Εμείς στη Θεσσαλονίκη είχαμε χθες την επέτειο της εξέγερσης των εργατών το Μάη του ’36, χθες ήταν και η Μέρα της Ευρώπης και της διακήρυξης Σουμάν. Εχουμε μια Ευρώπη τιμωρητική, μια Ευρώπη που ζει στο ζουρλομανδύα του Συμφώνου Σταθερότητας, μια Ευρώπη φρούριο απέναντι στους μετανάστες».

Και μετά έκανε λόγο για την προνομιακή συμπεριφορά των συμμάχων απέναντι στη Γερμανία το 1953 και αναρωτήθηκε «γιατί να μην έχουμε κι εμείς κάτι τέτοιο τώρα;» Εξέφρασε την οργή του για τη μη καταβολή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, θύμισε τη δίκη Μέρτενς στη Θεσσαλονίκη, την ετεροδικία εξαιτίας της οποίας η εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων κατά της Γερμανίας είναι πρακτικά πολύ δύσκολη, τα εισιτήρια των Εβραίων κατά τον εκτοπισμό τους, τις παράνομες ανασκαφές στην Ελλάδα και τους θησαυρούς με τους οποίους είναι γεμάτα τα γερμανικά μουσεία, τη συνάντηση Παυλόπουλου – Γκάουκ στην οποία εκφράστηκαν από πλευράς Ελληνα προέδρου οι απαιτήσεις μας. Δεν παρέλειψε τα Panama Papers και το νεοφιλελευθερισμό όπως και το όνομα του συμβούλου του Αντώνη Σαμαρά (του κ. Παπασταύρου) που περιλαμβάνεται σε αυτά, για το σκάνδαλο SIEMENS και τον Τσουκάτο, ενώ αναφέρθηκε και στον Μινώταυρο του χρέους. Καταλόγισε στους Γερμανούς το ότι «δεν μπορούμε να προσλάβουμε ούτε έναν εκπαιδευτικό στα σχολεία, ούτε κόσμο στα νοσοκομεία, αφού δε μας αφήνει το κουαρτέτο».

Εβλεπα τον πρεσβευτή να κοκκινίζει και αναρωτιόμουν ποιος χιουμορίστας είχε συγκροτήσει το πάνελ. Οταν πήρε εκ νέου τον λόγο, η απορία μου λύθηκε. «Είχα παρακαλέσει να υπάρχει εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ στο πάνελ, γιατί αλλιώς θα ήταν βαρετή η συζήτηση», είπε. Υπεραμύνθηκε των όσων είπε για τη στάση συγκεκριμένων συνδικάτων τα οποία επιμένουν σε απεργίες ενώ ξέρουν ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τις μεταρρυθμίσεις. Για το 1953 και τις αποζημιώσεις είπε, χαρακτηριστικά, ότι «κάθε Γερμανός θα αμυνθεί ηθικά σε αυτό» κι ότι «η γερμανική κυβέρνηση δε θα ανοίξει ποτέ το κουτί της Πανδώρας για τις αποζημιώσεις γιατί θα ανοίξει και για άλλες χώρες». Εξύμνησε τον Μανόλη Γλέζο, τον χαρακτήρισε ήρωα, αλλά δεν παρέλειψε να πει ότι ενώ στις αρχικές συναντήσεις τους το ποσό των αποζημιώσεων ανερχόταν, σύμφωνα με τον κ. Γλέζο, σε 100 δισ. ξαφνικά εκτινάχτηκε στα 280. Οσο για την αιτίαση για την απαγόρευση προσλήψεων, τη χαρακτήρισε τραγική, εφόσον αυτή ισχύει.

Οι ψύχραιμες ομιλίες των κυρίων Γκότοβου και Παπαϊωάννου δεν ηρέμησαν τα πνεύματα, καθώς στο τέλος μπήκαν και κάποιοι από το ακροατήριο στη συζήτηση. Κουβέντα στην κουβέντα, φτάσαμε και στα «προδότες», «γερμανοτσολιάδες», «πουλημένοι» κλπ. Ευτυχώς που μείναμε σε λεκτικές ανταλλαγές και δεν προχώρησε το πράγμα περισσότερο.

Εάν κάτι αποδεικνύεται από την εκδήλωση είναι ότι ακόμη, στον έβδομο χρόνο της κρίσης, υπάρχει αδυναμία επικέντρωσης στα αίτια και τις πιθανές διεξόδους από την κρίση. Αραγε θα μπορέσει, κάποτε, να γίνει συζήτηση από μηδενική βάση κι αν ναι, με ποιους συνομιλητές;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News