Ο νέος πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θ. Φορτσάκης, γνωστοποίησε στον τύπο, την πρόθεσή του να προχωρήσει στη θεσμοθέτηση των λεγόμενων “διπλών πτυχίων” (δείτε εδώ και εδώ) . Σύμφωνα με τη διαδικασία αυτή θα μπορεί ένας φοιτητής η μία φοιτήτρια να εγγράφεται ταυτόχρονα σε δύο σχολές του ίδιου ή διαφορετικών πανεπιστημίων σε διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα, και να ολοκληρώνει τις σπουδές του σε 4 με 6 χρόνια. Πρόκειται για ένα σύστημα που ήδη υπάρχει και εφαρμόζεται με επιτυχία στο εξωτερικό. Στον φοιτητή(τρια) θα προτείνεται  ένα “πιάτο” με διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα απ’ όπου θα γίνεται η επιλογή. Ο συνολικός χρόνος σπουδών και στα δύο αντικείμενα θα είναι σημαντικά μικρότερος από το εάν οι σπουδές αυτές γίνονταν η μία μετά την άλλη. Σαν παράδειγμα τέτοιων παράλληλων σπουδών ο κ. Φορτσάκης ανέφερε τους κλάδους του Δικαίου, της Δημόσιας Υγείας, της Διοίκησης και της Υγείας, της Ιατρικής και της Βιολογίας, της Οικονομίας, της Νοσηλευτικής κ.ά. Όπως ανέφερε, το όλο θέμα, βρίσκεται, προς το παρόν, σε επίπεδο ιδέας και απαιτείται προώθηση και επεξεργασία από τα όργανα του πανεπιστημίου.

Η διαδικασία αυτή, για να υλοποιηθεί, θα απαιτήσει χρόνο, “τόλμη και φαντασία” που λέγανε παλιά, και καινοτόμες προσεγγίσεις μακριά από αρτηριοσκληρώσεις του παρελθόντος. Εφόσον προχωρήσει το όλο θέμα, πιστεύω πως θα επιφέρει μια πραγματική επανάσταση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Σε μία κοινωνία όλο και πιο πολύπλοκη και σε μια οικονομία όλο και πιο παγκοσμιοποιημένη, οι απαιτήσεις για σύνθετες προσεγγίσεις των θεμάτων είναι όλο και πιο μεγάλες. Αυτήν την ανάγκη έρχεται να καλύψει ο θεσμός των διπλών σπουδών.

Στη Γαλλία όπου έκανα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές πριν από 40 χρόνια οι διπλές σπουδές, χωρίς να είναι θεσμοθετημένες, ήταν συχνές από φοιτητές και φοιτήτριες που θα αποκαλούσα “ιερά τέρατα” της εποχής. Έτσι υπήρχαν φοιτητές που σπούδαζαν ταυτόχρονα σε δύο σχολές όπως Νομική και Πολιτικές Επιστήμες, ή Νομική και Κοινωνιολογία, ή Ιστορία και Σπουδές Ανατολικών Γλωσσών όπως Ιαπωνικά ή Κινέζικα, σπουδές που οδήγησαν στη συνέχεια σε καριέρες πανεπιστημιακές, στο διπλωματικό σώμα, κ.ά. 

Εκείνο που θεωρώ σπουδαίο στην ιδέα των διπλών σπουδών, πέρα από την εξοικονόμηση χρόνου, είναι ότι επειδή ο φοιτητής ή η φοιτήτρια βρίσκεται ακόμη σε πολύ νεαρή ηλικία (18 χρόνων), το μυαλό του λειτουργεί σαν ένα ολόφρεσκο σφουγγάρι, δημιουργώντας ταυτό-χρονες και σύγ-χρονες συσχετίσεις ανάμεσα στα αντικείμενα που σπουδάζει, και που όταν κατακαθίσουν θα φέρουν μια πολύτιμη υπεραξία στις γνώσεις που κατέχει.

Να, λοιπόν, μια πολύ θετική πρόταση για την αναβάθμιση των πανεπιστημιακών σπουδών, που εφόσον υλοποιηθεί, θα βοηθήσει στην έξοδο από την κρίση, στη δημιουργία μορφωμένων πολιτών και στην αύξηση της ανταγωνιστικότητάς μας στο διεθνή οικονομικό στίβο.  

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News