«Η θηριωδία των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, άρχισε στις 12 το μεσημέρι στην Αμφιθέα, 5 χιλιόμετρα πριν από το χωριό Λιγκιάδες. Τότε, εισέβαλαν στο σπίτι μιας οικογένειας, γιατί υπήρχε η πληροφορία, ότι εφοδιάζει με τρόφιμα τους αντάρτες.

Λίγα λεπτά αργότερα, δύο ανήλικα παιδιά 4 και 7 χρόνων μαζί με τη μητέρα τους δολοφονούνται εν ψυχρώ και το σπίτι τυλίγεται στις φλόγες.

Μία ώρα αργότερα, οι μηχανοκίνητες γερμανικές διμοιρίες, ανηφορίζουν στο βουνό Μιτσικέλι και μπαίνουν στους Λιγκιάδες. Εκείνη την ώρα, στο χωριό ήταν λίγοι ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά, γιατί οι άνδρες βρίσκονταν στο Ζαγόρι, με τα κοπάδια και στις Καρυές για να μαζέψουν καρύδια. Όταν επέστρεψαν, δεν πίστευαν τι είχε συμβεί, έζησαν τη φρίκη και τη βαρβαρότητα…».

Ένα γιατί. Μόνο αυτό, τριγυρνάει στο μυαλό, όλων αυτών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους στο Ζαγόρι, στους Λιγκιάδες και στη Μουσιωτίτσα, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, η οποία άφησε πίσω της άσβηστες μνήμες. Και πόνο, πολύ πόνο. Και μαυροφορεμένες γυναίκες. Και μια κατεστραμμένη πατρίδα, της οποίας οι πληγές δεν κλείνουν τόσο εύκολα, γιατί η φωτιά του πρόσφατου παρελθόντος καίει ακόμα. Όχι, στα σπίτια και στις πλατείες των χωριών που έγιναν στάχτη, εν μια νυκτί, λόγω της ναζιστικής μανίας. Αλλά, στις ψυχές και στα μάτια όλων αυτών που αντικρίζουν στα μνημεία, σκαλισμένα τα ονόματα των συγγενών τους. Και δεν περιμένουν, από καμία Κυβέρνηση και από κανέναν πολιτικό, να «θυμηθεί» τις γερμανικές αποζημιώσεις, κάθε φορά που περιμένουμε «μεγάλες» επισκέψεις. Όπως τώρα, που γυαλίζουμε το μαρμάρινο μνημείο στους Λιγκιάδες, για να υποδεχτούμε τον πρόεδρο της Γερμανίας Γιοάχιμ Γκάουκ.

Ναι, ο Γερμανός αξιωματούχος θα επισκεφθεί το μαρτυρικό χωριό, αύριο, μαζί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια.

Τον φαντάζομαι, με σοβαρό ύφος να ζητάει συγγνώμη για τις θηριωδίες που διέπραξαν τα γερμανικά στρατεύματα εις βάρος του άμαχου πληθυσμού. Και τους απογόνους των 82 εκτελεσθέντων, αλλά και όλων αυτών που θυσιάστηκαν στα μαρτυρικά χωριά όλης της Ελλάδας, να ριγούν…

Όπως γράφει, η εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit, «Ο Γκάουκ δεν έρχεται ως διαπραγματευτής του χρέους ή επόπτης των μεταρρυθμίσεων, αλλά ως Γερμανός».

Ο γερμανός αρθρογράφος, επισημαίνει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιοι τόποι μαρτυρίου που στη Γερμανία έχουν περάσει απαρατήρητοι. Υπενθυμίζει, επίσης ότι εκείνοι που έδωσαν το πρόσταγμα από την πρώτη ορεινή Μεραρχία Αλπινιστών ‘Εντελβάις’ για την εκτέλεση 82 χωρικών στις Λιγκιάδες, οι μισοί από αυτούς μικρά παιδιά, καταδικάστηκαν στη δίκη της Νυρεμβέργης, αλλά λίγο αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι.

«Πώς είναι δυνατόν να έχουν αποσιωπηθεί αυτά τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών» αναρωτιέται η εφημερίδα. Αυτό, αναρωτιούνται και όσοι έμειναν πίσω, αλλά δε ξέρουν σε ποιον να απευθυνθούν. Στους Γερμανούς ή στους… δικούς τους;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News