«Στροφή στον πρωτογενή τομέα παραγωγής για την ανάσχεση της ανεργίας» είναι το σύνθημα που ακούγεται πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια από Κυβερνήσεις, κόμματα και πολιτικούς.

Τα σημεία των καιρών επανέφεραν στο προσκήνιο την ανάγκη εκμετάλλευσης των «δώρων» της κτηνοτροφίας, όπως η τυροκόμηση.

Κατά την ελληνική Μυθολογία, η τέχνη της τυροκόμησης δόθηκε στους κοινούς θνητούς από τους θεούς του Ολύμπου, όταν αυτοί αποφάσισαν να τους κάνουν ένα δώρο που να έχει παντοτινή αξία, ενώ στο τυρί και στη σημασία του για τη διατροφή των Ελλήνων αναφέρονται πολλοί αρχαίοι Έλληνες, επικοί συγγραφείς, καθώς και σύγχρονοι επιστήμονες. Ο Όμηρος στην Οδύσσεια περιγράφει με σαφήνεια την παρασκευή του τυριού από τον κύκλωπα Πολύφημο και το τυρί που περιγράφει προσεγγίζει την τεχνολογία παρασκευής της φέτας.

Σήμερα, για κάποιους, κυρίως τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων, η λέξη αυτή παραμένει άγνωστη, ωστόσο οι Γιαννιώτες γνωρίζουν πολύ καλά τα οφέλη της υπεραξίας της ιδίας παραγωγής. Διαθέτουν μάλιστα, μία Σχολή μοναδική στο είδος της και με «καλό όνομα».

Πρόκειται για τη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων, η οποία δημιουργήθηκε το 1916 από τον Γιαννιώτη γεωπόνο Νίκο Ζυγούρη, ο οποίος έφερε τη γραβιέρα στην Ελλάδα. Την εν λόγω Σχολή τυγχάνει να τη γνωρίζω πολύ καλά, καθώς οι εγκαταστάσεις της στον Κατσικά, βρίσκονται πολύ κοντά στο σπίτι μου. Αυτό λοιπόν που θυμάμαι, είναι ότι κάθε Οκτώβρη, η γειτονιά μας «πλημμύριζε» από πρωτοετείς φοιτητές της Σχολής, που έφταναν για να σπουδάσουν την τέχνη της τυροκόμησης από διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά και της Κύπρου.

Κι όλα αυτά, την ώρα που οι περισσότεροι νέοι της ηλικίας τους επέλεγαν να σπουδάσουν Νομική, Ιατρική και άλλες επιστήμες, που θα τους εξασφάλιζαν δουλειά και θα τους προσέδιδαν κύρος, όπως τους είχαν υποσχεθεί.

Από τότε (δεκαετία του ’90), μέχρι σήμερα έχουν περάσει πολλά χρόνια και η Σχολή, χάριν στο μεράκι εκπαιδευτικών και μαθητών, καλά κρατεί, παρ' όλο που οι εγκαταστάσεις χρήζουν ανακαίνισης, ενώ παρατηρούνται προβλήματα από την έλλειψη προσωπικού. Έχουν περάσει όμως και πολλές υποσχέσεις από τις εκάστοτε ηγεσίες του υπουργείου Ανάπτυξης, που παρέμειναν υποσχέσεις.

Ωστόσο, για πρώτη φορά φέτος, φαίνεται ένα φως στον ορίζοντα, αφού υπάρχει έντονο το ενδιαφέρον για αναβάθμιση της Γαλακτοκομικής Σχολής, ενώ η χρηματοδότηση είναι καλύτερη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Σύμφωνα με τον Διευθυντή της Σχολής, Κώστα Μάντζαρη, φέτος στη Σχολή φοιτούν 120 μαθητές (από 60 σε καθεμία από τις 2 τάξεις), ενώ οι αιτήσεις ξεπέρασαν τις 213.

Η μεγάλη ζήτηση εκτιμάται ότι δεν είναι φαινόμενο συγκυριακό, αλλά σε άμεση συνάρτηση με την ποιότητα σπουδών που προσφέρει η Σχολή και με την οικονομική κρίση, η οποία έχει στρέψει το ενδιαφέρον του κόσμου στον αγροτικό τομέα.

Δε θα μείνω στις νέες δεσμεύσεις και υποσχέσεις, αλλά στον ενθουσιασμό των ανθρώπων που απαρτίζουν τη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων, αλλά και των μαθητών που με χαμόγελο μαθαίνουν την παρασκευή παραδοσιακών τυριών και τυριών ΠΟΠ.

Θα ευχηθώ μόνο, να τους αναγνωριστεί επιτέλους, ότι σε καιρούς δύσκολους ωθούν την ελληνική γαλακτοκομία ένα βήμα παραπέρα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News