Ωραίοι άνθρωποι με όμορφα αισθήματα μιλούν με συμπάθεια και τρυφερότητα στα γραπτά τους για τους μετανάστες. Κείμενα που ξεχειλίζουν ανθρωπιά και αγάπη για τον χειμαζόμενο συνάνθρωπο. Την ίδια αγάπη δείχνουν και οι αριστεροί, οι αριστεριστές, τα κινήματα , τα δίκτυα, οι ομάδες, αλλά την εκφράζουν με την σιδερωμένη γλώσσα της μπροσούρας. Βρήκαν με τους μετανάστες έναν ακόμη λόγο και πόλο πολιτικής συσπείρωσης και αντίθεσης με το κράτος. Το κέντρο της Αθήνας δεν θα είχε γίνει το βασίλειο των απόκληρων του πλανήτη αν αυτοί, μαζί με τον ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ, άλλες πολιτικές ομάδες, μαζί και οι «ευαίσθητοι» δημοσιογράφοι, δεν φωνασκούσαν, τότε στις αρχές, κάθε φορά που η αστυνομία προσπαθούσε να τους απομακρύνει.

Την ίδια ώρα οι ηθοποιοί του εθνικού θεάτρου ζητούν σεκιούριτι για να πάνε στη δουλειά τους, περνώντας μέσα από σύριγγες πεταμένες μετά από την χρήση, μέσα από ναρκομανείς χαμένους το υπερπέραν, μέσα από αίματα και ανθρώπινα κόπρανα στην είσοδο του Εθνικού Θεάτρου (σ.σ. τα κατήγγειλαν οι ίδιοι). Συμμορίες αλλοδαπών βγαίνουν στην Σωκράτους με …γιαταγάνια και κοντάρια (σ.σ. τα διαβάσατε στα ρεπορτάζ) και πολεμούν με αντίπαλες, για το ποιος θα έχει τον έλεγχο του κέντρου της Αθήνας – ναι, της Δικιάς Μας Αθήνας! Προχθές μια συνάδελφος σταμάτησε στη Σοφοκλέους επειδή μπήκαν μπροστά της κάποιοι λαθρομετανάστες, της άνοιξαν την πόρτα του μικρού της Ι.Χ. και της άρπαξαν την τσάντα. Φοβήθηκε ότι θα την βίαζαν, μέρα μεσημέρι, και έκανε μέρες να συνέλθει από το σοκ…

Στον Παντελεήμονα οι κάτοικοι δεν έβγαιναν το χειμώνα μετά τις 8 το βράδυ γιατί φοβούνταν. Οταν πήγαιναν στην πολυκατοικία τους έπρεπε στα σκαλιά να σκουντήσουν μεθυσμένους, κοιμισμένους αλλοδαπούς για να εισέλθουν. Η παιδική χαρά της γειτονιάς είχε γίνει τόπος αφόδευσης και βασίλειο των ναρκομανών και της βρωμιάς. Αν και έβλεπαν την γειτονιά τους να μετατρέπεται σε ένα εφιαλτικό γκέτο ανομίας, επικινδυνότητας και μιζέριας ΔΕΝ είχαν δικαίωμα να μιλήσουν. Η γειτονιά ανήκε σε άλλους! Ηταν το πολεμικό πεδίο αντιπαράθεσης πολιτικών ιδεολογιών (σ.σ. πως λέμε δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα ). Αριστεριστές και χρυσαυγίτες βρήκαν πεδίον δόξης λαμπρόν να οριοθετήσουν τα στρατόπεδά τους και να λύσουν τις ιδεολογικές τους διαφορές ερήμην των κατοίκων…Και η αστυνομία απούσα μπας και καταγγελθεί για αστυνομοκρατία»!

Από την Τουρκία εξακολουθούν να έρχονται -να στέλνονται – οι εξαθλιωμένοι του τρίτου κόσμου. Από την Θράκη παρόμοια, περπατώντας ανάμεσα σε νάρκες που μερικές φορές τους διαμελίζουν. Ένα τεράστιο δίκτυο συγκροτημένο σε πλανητική κλίμακα ξεβράζει στα ελληνικά νησιά απελπισμένες ανθρώπινες υπάρξεις. Τους υποδέχονται οι ακτιβιστές των Μ.Κ.Ο. (η χαρά του Παπανδρέου) για να τους «υποθάλψουν» χωρίς να καταλαβαίνουν ότι τους υποδέχονται στην κόλαση, που συν τω χρόνω γίνεται και δική μας…

Ημουν στο Αγαθονήσι πέρυσι, βασική πύλη εισόδου των λαθρομεταναστών στο Αιγαίο, ακολουθώντας τον Παπανδρέου για το ρεπορτάζ. Μια σπιθαμή τόπος, οι κάτοικοι με τους λιμενικούς και τους δασκάλους 108 άτομα, το όλον. Οι λαθρομετανάστες πολλαπλάσιοι. Τρόμος βασίλευε κάθε που έπεφτε ο ήλιος. Ακουσα την δασκαλίτσα του σχολείου να λέει στον Παπανδρέου ότι φοβάται πολύ τα βράδια στο νησί αν και κλειδαμπαρωμένη στο σπίτι – όταν το μετέφερα στην Αθήνα σε συναδέλφους και φίλους της «αντισυστημικής» αριστεράς την χαρακτήρισαν ρατσίστρια!!!

Η μόνιμη επωδός… «είσαι φασίστας και ρατσιστής» εξακοντίζεται στο πρόσωπό σου κάθε που κάνεις λόγο για μια βραδυφλεγή βόμβα μεγατόνων. Πώς να τους πεις ότι δεν έρχονται όλοι οι λαθρομετανάστες εδώ «για να γλυτώσουν από περιοχές των πολέμων» και ότι δεν τους διώχνουν όλους «οι δυτικές βόμβες του θανάτου»; (σ.σ. το μόνιμο «επιχείρημα» τους). Πώς να τους πεις ότι δεν έρχονται όλοι οι λαθρομετανάστες από περιοχές που η βίαιη κλιματική αλλαγή κάνει δυσάνεκτη την κατοίκησή τους ώστε να τους αναγκάζει σε εσπευσμένη μετανάστευση; Πώς να τους πεις ότι πρέπει να αποτρέψουμε το – φυσιολογικό – όνειρο κάθε ανθρώπου να ζήσει μια καλύτερη ζωή, αφού εδώ όχι μόνο δεν θα την ζήσει, αλλά θα σταδιακά θα κάνει εφιαλτική και την δική μας; Πώς να τους πεις ότι απλά είναι οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» υπηρέτες ενός γιγαντιαίου «πρότζεκτ» στο οποίο δεν μπλέκονται μόνο κεφαλοκυνηγοί, λαθρέμποροι ανθρώπων, επιχειρηματίες της λαθρομετανάστευσης (όλοι αυτοί είναι τα παιδιά για τα θελήματα), αλλά παγκόσμιοι «επιτελείς» με βασική στόχευση να γεμίσει η Δύση με φτηνά εργατικά χέρια; Πώς να τους πείσεις ότι παλεύουν γι'αυτό που θέλουν και οι καπιταλιστές, τη λαθραία εισαγωγή ανθρώπων για να ρίξουν τα μεροκάματα, να επιφέρουν την εργασιακή ανασφάλεια, να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους, συμβάλλοντας περεταίρω στην λατινοποίηση της Ευρώπης;

-Απλοί προβληματισμοί είναι όλα αυτά σύντροφοι, ίσως ασύντακτοι και ανολοκλήρωτοι – ώρα που είναι. Ξημερώνει η άγια μέρα της άδειας. Κάπου στον τρίτο κόσμο θα βρεθώ. Εκεί βιώνεις την ιστορία και τη μαγεία των διαφορετικών πολιτισμών και όχι σε φεστιβάλ- καρικατούρες πολυπολιτισμικότητας…
Καλό σας Καλοκαίρι

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News