Όποιος δεν έχει κατέβει σε πορεία τα τελευταία χρόνια, δύσκολα μπορεί να σχηματίσει εικόνα για το τι πραγματικά συμβαίνει. Η κριτική και η κατάθεση μιας άποψης πάνω στο ζήτημα των διαδηλώσεων και της αστυνομικής βίας είναι το πιο εύκολο πράγμα αλλά χωρίς τα κατάλληλα βιώματα, την εμπειρία, είναι απλά λόγια του αέρα.

Και μια που μιλάμε για αέρα και αστυνομική βία, θα ήθελα να σας μιλήσω για ένα χημικό αέριο: το δακρυγόνο. 

Το δακρυγόνο προσβάλλει τους βλεννογόνους ιστούς του αναπνευστικού συστήματος, δημιουργεί, δακρύρροια, βήχα, δύσπνοια καθώς και έντονη αίσθηση καψίματος στα μάτια, το στόμα και το πρόσωπο γύρω από τη περιοχή των ματιών και της μύτης. Σε ορισμένα άτομα μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στην επιδερμίδα, αλλεργίες, φλεγμονές ακόμα και απώλεια όρασης, αν το αέριο έχει εκτοξευθεί σε ιδιαίτερα κοντινή απόσταση. Επίσης, διάφορες επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν ότι τα δακρυγόνα είναι καρκινογόνα ενώ από τη χρήση τους έχουν υπάρξει και νεκροί, όπως ο θάνατος ενός νεαρού διαδηλωτή το 1986 στο Μπρόκντορφ της Δ. Γερμανίας και δύο φοιτητών στη Κορέα το 1987. Τα δακρυγόνα στο πόλεμο θεωρούνται απαγορευμένα σύμφωνα με τη Συνθήκη για τα Χημικά Όπλα, της Σύμβασης του Παρισιού του 1993, και του Πρωτοκόλλου της Γενεύης του ΟΗΕ.

Ενώ, όμως, η χρήση δακρυγόνων θεωρείται έγκλημα πολέμου, η χρήση τους στη καθημερινότητα μας είναι κάτι το φυσιολογικό.Τόσα χρόνια που κατεβαίνω σε πορείες τα δακρυγόνα τά έχω συνηθίσει. Τσούξιμο στα μάτια, δύσπνοια για μερικά λεπτά, κατά τα οποία παλεύεις να ανακτήσεις τις αισθήσεις σου, μέχρι που κάποιος καλός άνθρωπος θα σου προσφέρει Mallox και θα ανακουφίσει λίγο το πόνο σου. Βέβαια, οι παρενέργειες του δακρυγόνου δεν φεύγουν τελείως αν δεν κάνεις τουλάχιστον ένα καλό ντους και πετάξεις όλα σου τα ρούχα κατευθείαν στο πλυντήριο. Τα μάτια σου δε παύουν να τσούζουν μέχρι να κοιμηθείς. Αλλά, ξαναλέω, τα πάντα στη ζωή είναι συνήθεια.

Στη χθεσινή διαδήλωση, όμως, η αστυνομία δε γνώριζε όρια. Μας ψέκασε – κυριολεκτικά. Έκανε διαρκή και καταχρηστική χρήση δακρυγόνων καθ' όλη τη διάρκεια της πορείας αδιαφορώντας όχι μόνο για την υγεία των διαδηλωτών, αλλά και των περαστικών και των κατοίκων του κέντρου. Με το παραμικρό, εκτοξεύονταν από δυο-τρεις διμοιρίες δακρυγόνα μέσα στο πλήθος των ειρηνικών διαδηλωτών, στις γραμμές των οποίων βρίσκονταν αρκετοί συνταξιούχοι και μαθητές Γυμνασίου.  Το κέντρο της Αθήνας είχε γεμίσει με το δηλητηριώδες αέριο, από το ύψος της Πατησίων μέχρι την αρχή της Συγγρού. Περπατούσες τη Σόλωνος και έκαιγαν τα μάτια σου. Η Αθήνα έμοιαζε με σκηνικό πολέμου όπου οι αστυνομικοί υποδύονταν το ρόλο των στρατευμάτων και οι Αθηναίοι, τον άμαχο πληθυσμό. Κανονική Παλαιστίνη (δεν είναι τυχαίο ότι η ΕΛ.ΑΣ. αγοράζει τα χημικά από το Ισραήλ).

Χθες, υπήρξαν τραυματίες μεταξύ των διαδηλωτών αλλά και των αστυνομικών. Όπως, είπα και στην αρχή, καταδικάζω τη βία από όπου και αν προέρχεται. Δεν ανέχομαι, όμως, στο όνομα της «τάξης», η ελληνική αστυνομία να μη σέβεται την ανθρώπινη υπόσταση μου. Δεν ανέχομαι να εισπνέω αέρια που στο πόλεμο τα κράτη δεν επιτρέπονται να χρησιμοποιούν. Ιδιαιτέρως όταν η χρήση αντιασφυξιογόνου μάσκας θεωρείται «παθητική αντίσταση κατά της αρχής».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News