Επί χρόνια η ίδια ιστορία. Από τότε που οι μετανάστες από την Αλβανία πρωτοήρθαν στην Ελλάδα. Έξω από την αλβανική πρεσβεία ή έξω από κρατικούς και δημοτικούς οργανισμούς, οπού πάντα συνωστίζονται για να παραδώσουν και παραλάβουν διάφορα δικαιολογητικά,  μια δράκα απατεώνων,  κάνει χρυσές δουλειές. Καλοντυμένοι και καθώς πρέπει κύριοι, προσεγγίζουν οποιονδήποτε βάζουν στο μάτι, συνήθως ανθρώπους που έρχονται από την επαρχία- στην Αλβανική Πρεσβεία και την Μεταφραστική Υπηρεσία του Υπ. Εξωτερικών, έρχονται από τα πιο απομακρυσμένα μέρη της Ελλάδας για μια σφραγίδα, την οποία συνήθως την πληρώνουν "χρυσάφι"- και τους προσφέρουν  "βοήθεια".  Ένα έγγραφο,  που η μετάφραση ή η επικύρωσή του, κοστίζει από 10 έως 20 ευρώ, "οι ειδικοί" το πουλάνε 50 ευρώ. Φυσικά "για να σε βοηθήσουν μόνο εσένα".

Έξω από την Αλβανική Πρεσβεία, επί χρόνια, μερικοί έγιναν κυριολεκτικά πλούσιοι. Προφανώς, μετά τη βάρδια αυτή, κάπου αλλού έβγαζαν και βγάζουν το παντεσπάνι τους. Πάντα, φαντάζομαι, με τον ίδιο… κουραστικό τρόπο. Αλλά και έξω από την Μεταφραστική Υπηρεσία του Υπ. Εξωτερικών στο Μοναστηράκι. Εκεί όπου πολίτες από όλες τις χώρες του υφηλίου, συνωστίζονται για να μεταφράσουν και επικυρώσουν ένα έγγραφο.  Οι "ειδικοί" είναι πάντα έτοιμοι για να σε «βοηθήσουν». Παραταγμένοι στο στενό που οδηγεί στην πόρτα της Υπηρεσίας, "μυρίζονται" από μακριά το θύμα τους και αμέσως  το προσεγγίζουν με ύφος ειδικού επί του θέματός τους.

Αυτοί  που δεν ξέρουν τα διαδικαστικά ή  απλώς νομίζουν ότι "βρήκαν άκρη" και η δουλειά τους θα τελειώσει νωρίτερα από τους άλλους, εμπιστεύονται τους «ειδικούς».  Η πανάρχαια (βαλκανική ) νοοτροπία του "να τελειώσω εγώ τη δουλειά μου και δεν μ' ενδιαφέρει τι θα κάνουν οι άλλοι". Οι τύποι αυτοί – πρακτικά αδύνατο να πιστέψω πως δεν συνεργάζονται άψογα με τους υπαλλήλους των συγκεκριμένων οργανισμών, όταν κάθε μέρα τους πάνε από ένα πάκο έγγραφα για επικύρωση – κάνουν τη δουλειά τους, κυριολεκτικά «κάτω από τη μύτη» της αστυνομίας. Ειδικά στην Αλβανική Πρεσβεία, υπάρχει και μόνιμος φρουρός απ ‘έξω, που αν αποφάσιζε να γράψει βιβλίο με αυτά που βλέπει, θα γινόταν (και αυτός) πλούσιος. Αλλά και στις κρατικές και δημοτικές υπηρεσίες, υπάρχει πάντα παρουσία της αστυνομίας. Έστω της Δημοτικής. Αν δεν τους έχουν δει ποτέ –  πράγμα τόσο απίθανο, όσο το να ισχυριστεί κάποιος ότι δεν είδε ποτέ να βγαίνει ο ήλιος από την ανατολή – ας το πράξουν τώρα.  Ας κάνουν ένα διάλειμμα από το κυνήγι των μεταναστών στους δρόμους. Αν και…  λευκοί στο δέρμα οι «ειδικοί», δεν θα δυσκολευτούν να τους εντοπίσουν.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News