Τα έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας είναι γλυκύτατα, ακόμη και για κάποιους άθεους… Θες η παιδική ηλικία όπου όλα ήταν γιορτή, ο Λάζαρος που ανεστήθη εκ νεκρών και ο συγκλονιστικός μυστικισμός που απέπνεε, θες το τελετουργικό της Μεγάλης Πέμπτης, το στόλισμα του Επιταφίου, η περιφορά του σε μια ατμόσφαιρα χαρμολύπης με τα πρόσωπα των πιστών ντυμένα το φως των κεριών, οι λυγερές μυροφόρες, η ποίηση των θρησκευτικών ύμνων, «ω γλυκύ μου έαρ», «αι γενεαί πάσαι», θες η Ανοιξη που ερχόταν μυροβόλα και οργιαστική στη φύση και μέσα σου, και βεβαίως η Ανάσταση που παρά τα επαναλαμβανόμενο ετήσιο τυπικό της, έδινε το αέναο μήνυμα, πως πάντα θα έρχεται δοξαστική.

Ναι, τα έθιμα του Πάσχα είναι όμορφα. Γαλβανισμένα στον μυστικισμό του «Θείου Πάθους», εμπλουτισμένα στο διάβα των αιώνων με λατρεία και μεράκι, μπολιασμένα με την αγνότητα της πίστης και της λαϊκής παράδοσης,  προσαρμοσμένα ανά τόπο και εθνότητα.

Ωστόσο δεν ανήκει σε αυτά η πρόσφατη νεοπλουτίστικη εμβόλιμη συνήθεια να έρχεται με τιμές …αρχηγού κράτους το Άγιο Φως από τα Ιεροσόλυμα! Με κρατικό αεροσκάφος, συνοδεία επισήμων (φέτος θα το συνοδεύσει ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημ. Δόλλης), θα φτάσει στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου στην Πλάκα, και θα εξακτινωθεί στην επικράτεια. Δεν συμμερίζομαι τις λογιστικές οικονομίστικες προσεγγίσεις, ότι σε καιρούς οικονομικής δυσπραγίας, που η ανεργία θερίζει και οι συντάξεις πετσοκόβονται, το κράτος επωμίζεται το κόστος της πτήσης αεροσκαφών για τη μεταφορά του. Μέσα στην απύθμενη χοάνη που έμπλεξε η χώρα, απειροελάχιστα τα οικονομικά μεγέθη του κόστους πτήσης των αεροσκαφών. Αλλωστε το «έθιμο» ξεκίνησε με ιδιωτική πρωτοβουλία, το 1988, από προσφορά ιδιοκτήτη ταξιδιωτικού πρακτορείου για τους δικούς του λόγους, λατρευτικούς ή διαφημιστικούς (Οικονομίδης του Z tours), και όταν αυτός έπαψε να χρηματοδοτεί τη μεταφορά, ανέλαβε το 2002 ο εκσυγχρονισμός του Σημίτη! (σ.σ. τα’ χουν αυτά οι σοσιαλιστές: η πρώτη μεγάλη κυβερνητική επιχείρηση της εκμετάλλευσης του θρησκευτικού συναισθήματος του λαού έγινε επί  πρωθυπουργίας Α. Παπανδρέου, όταν μετά την εκλογή του, κάποιο Δεκαπενταύγουστο, ο ίδιος εκστράτευσε στην νέα Παναγία τη Σουμελά και σύμπασα η κυβέρνησή του ακροβολίστηκε στις Παναγίες της Ελλάδας, για να αποδείξουν ότι δεν ήταν …άθεοι κομμουνιστές!).

Δεν έχει σημασία αν το Άγιο φως είναι … Άγιο φως. Αν δηλαδή με την παρέμβαση του Θεού, συμβαίνει ένα υπερφυσικό γεγονός με ετήσια περιοδικότητα. Ανατρέχοντας στη Βικιπαίδεια διαβάζουμε: «Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί πριν από την τελετή του Αγίου Φωτός γίνεται πρώτα ένας σχολαστικός έλεγχος του Παναγίου Τάφου και αμέσως μετά τον σφραγίζουν με το μελισσοκέρι που είχε ετοιμαστεί το πρωί. Ο έλεγχος γίνεται για να διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε μέσα στον Πανάγιο Τάφο το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει φωτιά. Αφού σφραγιστεί ο Πανάγιος Τάφος με το μελισσοκέρι, οι αρχές τοποθετούν πάνω στο κερί τις σφραγίδες τους.

Μεγάλο ενδιαφέρον για τον έλεγχο δείχνουν και τα άλλα δόγματα τα οποία έχουν από παλιά αποκτήσει δικαιώματα στον Πανάγιο Τάφο. Το ενδιαφέρον αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Αν τύχει κάποια χρονιά να μη βγάλει το Άγιο Φως ο Ορθόδοξος Πατριάρχης τότε θα αναλάβουν το προβάδισμα της τελετής του Αγίου Φωτός άλλοι.

Ο έλεγχος αρχίζει στις 10 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου και τελειώνει στις 11. Όσο γίνεται ο έλεγχος Ορθόδοξοι Άραβες νέοι διαδηλώνουν μέσα στον Ιερό Ναό υπέρ των ορθοδόξων δικαιωμάτων. Πρέπει να σημειωθεί ότι τον έλεγχο του Παναγίου Τάφου παρακολουθούν εκπρόσωποι των Αρμενίων και άλλων δογμάτων.»

Αυτά τα θαυμαστά συμβαίνουν στα Ιεροσόλυμα, περιπεπλεγμένα με εθνοτικές ασκήσεις γεωπολιτικής επιρροής, που δεν είναι του παρόντος. Όμως αυτό που ένα τμήμα των πιστών θεωρεί ως εκ Θεού σταλθέν, το κράτος με την παρέμβασή του αίρει την μυσταγωγία και την κατάνυξη που υποβάλλει, το εκκοσμικεύει, το μεταβάλλει σε κρατική γραφειοκρατική υποχρέωση. Αυτό το εν πολλοίς παγανιστικό γεγονός (καθώς η λατρεία της φωτιάς, έρχεται από την προϊστορία του ανθρώπου), χάνει την ιερότητα και θρησκευτικότητά ερχόμενο στη χώρα ως αρχηγός κράτους, με ταρατατζούμ και παράτες!.

Μήπως είναι καιρός είναι να σταματήσει αυτή η φανφαρόνικη τριτοκοσμική σύζευξη της δήθεν θρησκόληπτης εξουσίας με την άδολη θρησκευτική λατρεία του λαού; Δεν την αξίζει καν ούτε η ίδια η μυσταγωγία «γένεσης» του Φωτός, με όποιο τρόπο και αν αυτή να τεκταίνεται…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News