Αγιασμός σε οίκο ανοχής
Αγιασμός σε οίκο ανοχής
Σήμερα, των Φώτων ή των Επιφανίων γιορτάζεται η, κατά τη χριστιανική πίστη, βάπτιση του Ιησού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Η βάπτιση είναι έθιμο που προϋπήρξε του χριστιανισμού και συναντάται σε πολλές θρησκείες. Συμβολίζει την «κάθαρση» του πιστού από τις αμαρτίες του, ενώ ο αγιασμός των υδάτων, έθιμο που συνοδεύει την βάπτιση, ανέρχεται και αυτό σε πολύ παλαιότερους χρόνους και συμβολίζει την επίκληση του θείου για αφθονία του απαραίτητου αυτού στοιχείου για το ανθρώπινο είδος, όπως οι αντίστοιχες επικλήσεις για γονιμότητα του εδάφους, καλή σοδειά κ.λπ.
Προσωπικά, με συγκινούν πολύ αυτές οι γιορτές, όπου ο άνθρωπος, μη μπορώντας να ελέγξει τα στοιχεία της φύσης τα οποία καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό τη ίδια του την επιβίωση, στρέφεται προς το θείο και το επικαλείται για προστασία από τα επικίνδυνα στοιχεία όπως φωτιά, πλημμύρες, σεισμοί, κ.λπ., ενώ επικαλείται την αφθονία των καλών στοιχείων όπως, νερό, σοδειά, ψαριά, γονιμότητα ανθρώπων και εδάφους.
Τα Φώτα είναι μια από τις σημαντικές γιορτές της χριστιανοσύνης και κατέχουν ιδιαίτερα σημαντική θέση στην ορθοδοξία. Ο αγιασμός των υδάτων γιορτάζεται με μεγαλοπρέπεια σε όλη την Ελλάδα, με διαφορετικά τοπικά έθιμα σε διάφορες περιοχές. Πέρα από τον αγιασμό των υδάτων υπάρχει και το έθιμο του αγιασμού στα σπίτια, για «το καλό του χρόνου» και τη σωτηρία των ενοίκων του σπιτιού.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για σχετικό υλικό, έπεσα πάνω σε δύο απίστευτες περιπτώσεις αγιασμού ενός ιερέα σε «οίκο ανοχής». Η πρώτη κατά σύμπτωση, η δεύτερη μετά από σχετική πρόσκληση προς τον ιερέα. Δείτε, ή μάλλον ακούστε εδώ το εκπληκτικό αυτό ηχητικό ντοκουμέντο. Ο ιερέας άγιος Πορφύριος διηγείται, με ιδιαίτερη ευφράδεια, πώς συμπτωματικά βρέθηκε στην εποχή της κατοχής σε «οίκο ανοχής», όπως χαρακτηριστικά τον ονοματίζει (η σκηνή μου θύμισε έντονα την ταινία «Τα κόκκινα φανάρια», με τα πολλά δωμάτια και τις πολλές κοπέλες, της εποχής εκείνης). Δείτε με πόση ταπεινότητα και αγάπη μιλάει για τα κορίτσια αυτά, χωρίς να τα διαχωρίζει κατά το ελάχιστο από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Δείτε επίσης, προς το τέλος του ηχητικού ντοκουμέντου, τη δεύτερη ιστορία που διηγείται και όπου κλήθηκε επί τούτου για να κάνει αγιασμό, πάλι σε οίκο ανοχής. Με πόσο σεβασμό και αγάπη, το λέω ξανά, αναφέρεται στην (παραφράζοντας το τροπάριο της Κασσιανής) «εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα γυ(μ)νή».
Ένα μάλλον σπάνιο και φωτεινό παράδειγμα ο ιερέας αυτός. Στην εποχή όπου δεσπόζει το χρήμα, πιστεύω πως το παράδειγμα του ιερέα που επισκέφτηκε το σπίτι μου τέτοια μέρα πριν από χρόνια είναι μάλλον ο κανόνας. Τον δέχτηκα επειδή μ’ αρέσουν οι παραδόσεις αυτές. Σε λίγα δευτερόλεπτα, και σχεδόν τρέχοντας, διέσχισε αφηνιασμένος, το διαμέρισμα, ψελλίζοντας άναρθρα λόγια, και βρέθηκε και πάλι στην πόρτα του σπιτιού με το χέρι απλωμένο. Τον έδιωξα με τις κλωτσιές. Κατέβηκε τρέχοντας τις σκάλες από τον τρίτο στο ισόγειο. Ευτυχώς που δεν τσακίστηκε, να 'χω και το κρίμα πάνω μου.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News