Χάος στο Κίνημα Αλλαγής: Εκτός ψηφοδελτίων ο Βενιζέλος – επικεφαλής στο Επικρατείας ο Καμίνης
Χάος στο Κίνημα Αλλαγής: Εκτός ψηφοδελτίων ο Βενιζέλος – επικεφαλής στο Επικρατείας ο Καμίνης
H μέτρια πορεία του Κινήματος Αλλαγής στην ευρωκάλπη της 26ης Μαΐου —τερμάτισε μεν τρίτο, αλλά αυτό χάρη μόνο στη συρρίκνωση της Χρυσής Αυγής και ενώ έχασε ψήφους από τις ευρωεκλογές του 2014— κρύφτηκε μόλις λίγες ημέρες.
Οι εσωτερικές αντιθέσεις για την πορεία του κόμματος και ως ένα βαθμό οι προσωπικές στρατηγικές εκδηλώθηκαν με εκκωφαντικό τρόπο το Σάββατο, όταν η Φώφη Γεννηματά έθεσε ουσιαστικά τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Βαγγέλη Βενιζέλο, εκτός ψηφοδελτίων και εκτός κόμματος. Το γεγονός ότι παράλληλα έθεσε τον πρώην δήμαρχο Αθηναίων και υποψήφιο ευρωβουλευτή Γιώργο Καμίνη επικεφαλής του ψηφοδέλτιου Επικρατείας είναι μεν μια καλή κίνηση, αλλά περνάει αναπόφευκτα σε δεύτερη μοίρα.
Η απόφαση της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής έγινε γνωστή μετά από συνάντηση που είχε το Σάββατο στη Χαριλάου Τρικούπη με τον κ. Βενιζέλο.
Πηγές του ΚΙΝΑΛ ανέφεραν ότι η κυρία Γεννηματά επιχείρησε να εξηγήσει στον κ. Βενιζέλο ότι βρίσκονται σε διαφορετική πολιτική γραμμή και ότι δεν μπορεί να τον τοποθετήσει επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Αντίθετα, του πρότεινε την τιμητική τελευταία (και μη εκλόγιμη) θέση του ψηφοδελτίου, την οποία ο κ. Βενιζέλος αρνήθηκε.
Μάλιστα κατηγόρησε την κυρία Γεννηματά ότι με τις επιλογές της καθιστά το Κίνημα Αλλαγής «ουρά του ΣΥΡΙΖΑ» και ως εκ τούτου δεν μπορεί να της ευχηθεί καλή επιτυχία στις εκλογές της 7ης Ιουλίου!
Την τοποθέτηση του κ. Καμίνη στο Επικρατείας επισημοποίησε λίγο αργότερα και ανακοίνωση της Χαριλάου Τρικού: «Στις επικείμενες Εθνικές Εκλογές, με απόφαση της Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής Φώφης Γεννηματά, επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας τίθεται ο Γιώργος Καμίνης».
Ο ίδιος σε μήνυμά του στο Twitter ανέφερε:
Eυχαριστώ την πρόεδρο Φώφη Γεννηματά για τη μεγάλη τιμή να με προτείνει ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Κινήματος Αλλαγής. Θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις για την ενίσχυση και διεύρυνση της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, ώστε σύντομα να ξαναγίνει κυρίαρχη
— Georgios Kaminis (@KaminisG) June 1, 2019
Υπενθυμίζεται ότι ο πρώην δήμαρχος Αθηναίων ήταν υποψήφιος στις ευρωεκλογές αλλά κατετάγη τέταρτος και δεν εξελέγη, καθώς το Κίνημα Αλλαγής πήρε, με 7,72%, μόλις δύο έδρες (εδώ).
Βενιζέλος: «Η Γεννηματά κάνει το ΚΙΝΑΛ ουρά του ΣΥΡΙΖΑ»
Μετά τις εξελίξεις και τη συνάντησή του με την κυρία Γεννηματά, ο κ. Βενιζέλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η κυρία Φώφη Γεννηματά ζήτησε να συναντηθούμε σήμερα. Στη συνάντηση μας μου είπε πως θεωρεί ότι έχουμε διαφορές ως προς τη γραμμή του ΚΙΝΑΛ, ότι είχε υποθέσει πως επιθυμώ να διαδραματίζω ένα ευρύτερο ρόλο και ότι σε κάθε περίπτωση έχει δεσμευθεί να τοποθετήσει στη θέση του επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΚΙΝΑΛ άλλο πρόσωπο. Μου είπε επίσης ότι δεν θα ήθελε να φανεί ότι δεν στηρίζω εκλογικά το ΚΙΝΑΛ και ως εκ τούτου η τελευταία θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας θα μπορούσε να καλυφθεί από εμένα.
Ευχαρίστησα την κυρία Γεννηματά γιατί αντιλαμβάνεται τον ρόλο μου ως ευρύτερο, αυτό όμως αντιφάσκει με την πρόταση της για τη συμμετοχή μου στην τελευταία θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Εξέφρασα τη βεβαιότητα μου ότι αντιλαμβάνεται πλήρως τις πολιτικές συνέπειες της επιλογής της. Δεν της ευχήθηκα καλή επιτυχία σε ένα σχέδιο που καθιστά το ΚΙΝΑΛ ουρά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά την ευχαρίστησα γιατί θα έχω πλέον τη δυνατότητα, χωρίς κομματικές δεσμεύσεις, να υπερασπιστώ δυναμικά τις θέσεις μου για το μέλλον της Πατρίδας».
Οι αλυσιδωτές αντιδράσεις
Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση στο Κίνημα Αλλαγής δεν μπορεί πλέον παρά να περιγράφεται ως οριακή. Οταν αποχωρεί με τόσο οξύ τρόπο ένας από τους πολιτικούς που όρισαν —με τον έναν ή τον άλλον τρόπο— την πορεία του κόμματος και του ευρώτερου χώρου την τελευταία 15 ετία, οι αναταράξεις δεν θα περιοριστούν μόνο σε αυτόν.
Είναι ένα ερώτημα τι θα κάνουν τώρα βουλευτές όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Γιάννης Μανιάτης, που εκτός των άλλων υπηρέτησαν την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και πλέον βλέπουν την κυρία Γεννηματά να στρίβει το καράβι προς τον ΣΥΡΙΖΑ, κατά την εκτίμηση του κ. Βενιζέλου.
Ενα άλλο θέμα είναι τι θα κάνει ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος πρώτευσε σε σταυρούς στις ευρωεκλογές, θεωρείτο κάποτε άνθρωπος του περιβάλλοντος Βενιζέλου και ουδέποτε έκρυψε τις αρχηγικές του φιλοδοξίες.
Τις εξελίξεις στο Κίνημα Αλλαγής σχολίασε η Αννα Διαμαντοπούλου επισημαίνοντας ότι το κόμμα ουσιαστικά έγινε «διευρυμένο γραφείο του αρχηγού του».
«Ενα κόμμα, όσο μικρό κι αν είναι, είναι καταδικασμένο να αποτύχει όταν δεν έχει ιδέες, καταργούνται τα όργανα, οι διαδικασίες η οργανωμένη άλλη άποψη. Οταν ένα κόμμα γίνεται διευρυμένο γραφείο του αρχηγού του έχει την αντίστοιχη πορεία και προοπτική. Εκπλήσσομαι με όσους σήμερα εκπλήσσονται με ό,τι συνέβη σήμερα στο ΚΙΝΑΛ», έγραψε σε ανάρτησή της στο Facebook.
Είναι πλέον σαφές πως με τα ποσοστά του Κινήματος Αλλαγής να είναι απίθανο να βελτιωθούν στις εθνικές κάλπες σε σύγκριση με τις ευρωεκλογές —αν δεν μειωθούν δραματικά μετά από αυτές τις εξελίξεις— κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το να τεθεί και θέμα ηγεσίας.
Και όλα αυτά γιατί; Αυτό θα πρέπει να το εξηγήσει η ίδια η κυρία Γεννηματά…
Το άρθρο Βενιζέλου στα «Νέα»
Υπό αυτές τις συνθήκες το άρθρο του κ. Βενιζέλου που δημοσιεύτηκε στα «Νέα Σαββατοκύριακο», λίγες ώρες δηλαδή πριν από τη σύγκρουσή του με την κυρία Γεννηματά και την ουσιαστική αποχώρησή του από το Κίνημα Αλλαγή, έχει και ιστορική σημασία, εκτός από πολιτική.
Το άρθρο τιτλοφορείται «Ο βασιλιάς ήταν γυμνός» και το παραθέτουμε αυτούσιο:
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών ήταν μια σύγχρονη εκδοχή της παραβολής του βασιλιά που ήταν γυμνός, αλλά είχε πείσει τον εαυτό του και αρκετούς άλλους να αποδεχθούν τη μεγαλοπρέπεια των ανύπαρκτων ενδυμάτων του, έως ότου κάποιο παιδί φώναξε το προφανές. Μόνο που στη δική μας εκδοχή το παιδί είναι το ίδιο το εκλογικό σώμα.
Η κυβέρνηση κατάφερε να εκπλαγεί επειδή προσπαθώντας να παραπλανήσει επικοινωνιακά τους άλλους απέκρυψε από τον εαυτό της την αλήθεια των εκλογικών συσχετισμών. Μια μεγάλη εκλογική ήττα μετατράπηκε αυτομάτως σε κρίση νομιμοποίησης γιατί δεν καταγράφηκε μόνο η προφανής δυσαρμονία της κοινοβουλευτικής με την εκλογική πλειοψηφία, αλλά φάνηκε πόσο εύκολος είναι στη δημοκρατία ο αφοπλισμός όλων των μηχανισμών εξουσίας. Αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχε κανένα κρυμμένο επικοινωνιακό τρικ, ούτε κανένα σχέδιο πολιτικής αντίδρασης.
Μέσα σε δυο μόλις ώρες ( 7-9 ) το βράδυ της περασμένης Κυριακής η ήττα λειτούργησε ως απομάγευση. Οι μάγοι της επικοινωνίας μαράθηκαν. Οι ταχυδακτυλουργοί της διπλής γλώσσας άρχισαν να τραυλίζουν. Το μεγάλο θέατρο της Ιστορίας έγινε θέατρο σκιών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία το 2015 έχοντας επιβιβαστεί στο αντιμνημονιακό κύμα και πίστεψε ότι διαθέτει απεριόριστη ασυλία απέναντι στην πολιτική φθορά. Εξέλαβε ένα εκλογικό αποτέλεσμα που οδήγησε στην κυβερνητική συνεργασία του με τους ΑΝΕΛ ως αλλαγή καθεστώτος, δηλαδή ως αλλαγή οριστική. Προσήλθε στην εξουσία χωρίς την αίσθηση της προσωρινότητας, της περιοδικότητας και της διαρκούς λογοδοσίας στην οποία οικοδομείται η δημοκρατία.
Υπήρξε όμως κάτι ακόμη χειρότερο. Θεώρησε ότι δικαιούται, επικαλούμενος το «ηθικό» πλεονέκτημα της Αριστεράς – κατά βάθος μια «μυστικιστικά» προνομιακή και άρα απολύτως αυθαίρετη σχέση με τους νόμους της Ιστορίας – να κινείται χωρίς αξιακούς, ηθικούς και θεσμικούς φραγμούς. Πίστεψε ότι μπορεί να διαχειρίζεται στο διηνεκές την εξουσία καλλιεργώντας τον διχασμό ανάμεσα στους «παλιούς και τους νέους», τις «ελίτ και τον απλό λαό», τους «πολλούς και τους λίγους».
Η ριζοσπαστική προέλευση και η αριστερή ρητορεία έγιναν πολύ σύντομα το άλλοθι για κάθε είδους διαπλοκή. Η άνεση στη διαχείριση των δικτύων του βαθέως κράτους ήταν εντυπωσιακή. Τόσο εντυπωσιακή όσο η άνεση της όσμωσης με οργανωμένους κύκλους της συντηρητικής παράταξης.
Η νομή της ωμής εξουσίας αποτέλεσε εύκολα τον συνδετικό ιστό των τυχοδιωκτικών στοιχείων που αποφάσισαν να διέλθουν τη γέφυρα του πολιτικού ευτελισμού και να καταταχθούν στην ομάδα των ηλικιωμένων γενίτσαρων του καταρρέοντος καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ.
Το «νέο» και το «αριστερό» στην πολιτική ταυτίστηκαν εντέλει με τις πιο απλοϊκές και αρχαϊκές μορφές πελατειακής συναλλαγής. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η απροκάλυπτη πρόσκληση μετατροπής των επιδοματικών παροχών σε ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ έτοιμα να πέσουν στην κάλπη.
Το προνομιακό πεδίο του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ ήταν όμως ευθύς εξαρχής η Δικαιοσύνη. Η ποδηγέτησή της μέσω λίγων αλλά κομβικών επιλογών. Δεν υπήρχε για τους κυβερνώντες του ΣΥΡΙΖΑ και τους συνεταίρους τους ούτε διάκριση των εξουσιών, ούτε τεκμήριο αθωότητας, ούτε μυστικότητα της ποινικής προδικασίας. Ένιωθαν ότι δικαιούνται να μιλούν εκ μέρους της Δικαιοσύνης, να απειλούν, να προαναγγέλλουν, να μεθοδεύουν και εντέλει να σκευωρούν προσβάλλοντας τους δικονομικά εμπλεκόμενους δικαστικούς και ιδίως εισαγγελικούς λειτουργούς. Η υπόθεση Novartis είναι η επιτομή αυτής της θεσμικά ανεπίγνωστης στάσης που συνιστά οργανωμένη προσπάθεια αλλοίωσης θεμελιωδών θεσμών του πολιτεύματος.
Μια κυβέρνηση που επαίρεται να δείχνει ότι έχει υπό τον έλεγχό της τη Δικαιοσύνη είναι μια κυβέρνηση καταδικασμένη να εκπλήσσεται δυσάρεστα. Γιατί δεν αντιλαμβάνεται τη λειτουργία και τη δυναμική των θεσμών και προσβάλλει τη συντριπτική πλειοψηφία των έντιμων και ανεξάρτητων δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών.
Η αποκόλληση από την εξουσία στις περιπτώσεις αυτές είναι δύσκολη. Έχει τις ψυχολογικές συνέπειες της απώλειας: άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη, αποδοχή.
Η απόπειρα της κυβέρνησης να προβεί, μετά τη διάλυση της Βουλής, ενώ διαχειρίζεται απλώς τις τρέχουσες υποθέσεις, στην πλήρωση των κορυφαίων θέσεων της Δικαιοσύνης έξι μόλις ημέρες πριν τις εκλογές συνιστά ομολογία ότι για αυτή ο πιο κρίσιμος μοχλός εξουσίας είναι η Δικαιοσύνη. Αρνείται να αποδεχθεί την απώλεια της εξουσίας της στον τομέα αυτόν. Την άρνηση ακολούθησε ο θυμός απέναντι στην αντίδραση της αντιπολίτευσης και της επιστημονικής κοινότητας. Τον θυμό διαδέχθηκε η απόπειρα διαπραγμάτευσης με την αξιωματική αντιπολίτευση για την αναζήτηση συναινετικής λύσης. Η επιβεβλημένη θεσμικά απόρριψη της πρότασης διαπραγμάτευσης οδήγησε σε καταθλιπτικό αδιέξοδο. Τώρα το βάρος πέφτει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η αλλαγή που έχει ήδη επέλθει στους πολιτικούς συσχετισμούς και στη στάση της κοινωνίας πρέπει προφανώς να πιστοποιηθεί στην κάλπη των βουλευτικών εκλογών. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο χαλάρωσης ή πρόωρου εφησυχασμού. Πολύ περισσότερο δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αλαζονικής βεβαιότητας ή ασάφειας ως προς τα εκπεμπόμενη μηνύματα.
Για να φθάσουμε στο πολιτικό αποτέλεσμα της 26ης Μαΐου δόθηκαν τα προηγούμενα τεσσεράμιση χρόνια μάχες κοινοβουλευτικές, θεσμικές, πολιτικές. Μάχες στο όνομα της ιστορικής αλήθειας και του μέλλοντος του έθνους. Μάχες πολύ συχνά σε άκρως αντίξοες συνθήκες. Μάχες εκ του συστάδην, με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα να είναι το 2015 και το 2016 τελείως διαφορετική από τη σημερινή. Αποκρούστηκαν επίμονες απόπειρες δολοφονίας χαρακτήρων και συκοφάντησης της εθνικής προσπάθειας της περιόδου 2010-2015.
Σε αυτές τις μάχες ο ρόλος της Δημοκρατικής Παράταξης που τώρα την εκφράζει το Κίνημα Αλλαγής και των στελεχών της υπήρξε συστηματικός, επίμονος, πρωταγωνιστικός. Αλλά και ολοκληρωμένος καθώς έχουν παραλλήλως διατυπωθεί συγκεκριμένες προτάσεις για το μέλλον.
Η χώρα τελεί ήδη εν αναμονή μιας άλλης κατάστασης. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι τα πράγματα είναι εύκολα, οι εξελίξεις αυτόματες και τα αποτελέσματα βέβαια. Η εθνική ανασυγκρότηση, η ανασύσταση της μεσαίας τάξης, η οριστική υπέρβαση της κρίσης, η διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής, η εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας, δικαιοσύνης και προοπτικής για όλους, είναι σύνθετο και άκρως απαιτητικό εγχείρημα ιστορικών διαστάσεων. Εγχείρημα εθνικό και βαθιά προοδευτικό.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
-
Λέτε να βγει ο Σαμαράς στα πρωινάδικα;
18 Νοεμβρίου 2024, 06:36
