Οι περισσότεροι, όταν βλέπουμε ένα ή περισσότερα περιστέρια στο οδόστρωμα πατάμε φρένο για να τους δώσουμε χρόνο να απομακρυνθούν πριν πλησιάσουμε με το αυτοκίνητό μας. Ενας ταξιτζής στο Τόκιο έκανε το αντίθετο. Πάτησε γκάζι – όπως κάνουν, δυστυχώς, ορισμένοι ασυνείδητοι ή ψυχικά διαταραγμένοι οδηγοί και στην Ελλάδα, όχι μόνο όταν βλέπουν περιστέρια, αλλά ακόμη και γάτες που επιχειρούν να διασχίσουν τον δρόμο.

Ο ταξιτζής του Τόκιο σκότωσε ένα περιστέρι που δεν πρόλαβε να πετάξει για να αποφύγει το αυτοκίνητο. Εγινε όμως αντιληπτός από πεζό που βρισκόταν κοντά, ο οποίος σημείωσε τον αριθμό του και τον κατήγγειλε στην αστυνομία. Ετσι, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με φυλάκιση ενός έτους ή με βαρύ χρηματικό πρόστιμο.

Το θέμα αναδεικνύει ο αρθρογράφος των Financial Times Λίο Λιούις. Η είδηση, που καλύπτεται πλέον με κάθε λεπτομέρεια από τα ιαπωνικά μέσα ενημέρωσης, αφορά έναν 50χρονο ταξιτζή. Εκπρόσωπος της αστυνομίας του Τόκιο δήλωσε ότι «χρησιμοποίησε το αυτοκίνητό του προκειμένου να σκοτώσει ένα περιστέρι», προσθέτοντας ότι το πουλί «δεν ήταν θήραμα».

Τα μέσα ενημέρωσης της Ιαπωνίας ανέφεραν, πιο συγκεκριμένα, ότι ο οδηγός ταξί επιτάχυνε σε μια διασταύρωση προκειμένου να εφορμήσει σε μια ομάδα περιστεριών που βρίσκονταν στο οδόστρωμα. Η αστυνομία έφτασε μέχρι του σημείου να αναθέσει σε κτηνίατρο να διενεργήσει νεκροψία στο περιστέρι. Ενώ ο ταξιτζής είπε από την πλευρά του στους ανακριτές ότι «οι δρόμοι ανήκουν στους ανθρώπους, άρα τα περιστέρια θα έπρεπε να παραμερίσουν από τον δρόμο».

Από νομικής άποψης, το βασικό ερώτημα τώρα είναι αν ο ταξιτζής μπορεί να διωχθεί βάσει του ιαπωνικού νόμου περί προστασίας, ελέγχου και διαχείρισης της άγριας ζωής. Η νομοθεσία δεν αναφέρεται ρητά σε τέτοιου είδους περιστατικά, αλλά οι νομικοί κύκλοι αναμένουν με ενδιαφέρον το είδος της νομολογίας που θα δημιουργήσει το συμβάν.

Ο Λίο Λιούς, που συνήθως καλύπτει τα επιχειρηματικά νέα στην Ασία για λογαριασμό των Financial Times, σημειώνει πως η προοπτική της δίωξης του οδηγού ανοίγει ένα θέμα με τρεις διακριτές προεκτάσεις: ηθικές, κοινωνικές, αλλά και φορολογικές/δημοσιονομικές.

Η πολιτική διάσταση 

Και τα τρία αυτά μέτωπα οδηγούν στην πολιτική διάσταση του θέματος, ιδίως από τη στιγμή που έγινε θέμα συζήτησης και κεντρική είδηση. Συνδέεται, μάλιστα, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, με την αξιολόγηση των πολιτών για την τήρηση του Νόμου και της Τάξης στη χώρα, σε μια εποχή αυξανόμενης αβεβαιότητας και ασύμμετρων απειλών.

Το ασήμαντο για κάποιους γεγονός ήρθε σε μια χρονική στιγμή που ο πρωθυπουργός Φουμίο Κισίντα βλέπει τα ποσοστά της δημοφιλίας του να πέφτουν, καθώς η ηγεσία της Ιαπωνίας προσπαθεί να αποδείξει στους πολίτες ότι δεν αφήνει τίποτα να ξεφύγει από τον έλεγχο.

Ο Λιούις σχολιάζει στους FT ότι, ενώ άλλες χώρες αναγκάζονται να αποδεχτούν μια πραγματικότητα που λέει ότι ορισμένα εγκλήματα θα παραμένουν τελικά ατιμώρητα, το Τόκιο σκέπτεται διαφορετικά. Με αφορμή το περιστατικό «τα περιστέρια παίρνουν την εκδίκησή τους και κανένας επίδοξος δράστης επιθέσεων εναντίον πουλιών δεν θα μπορεί να κοιμάται ήσυχος».

Η οικονομική διάσταση 

Υπάρχει, όμως, όπως λέει, και το οικονομικό κόστος της σύλληψης του οδηγού, της δίκης κ.λπ. Επίσης, το κράτος πλήρωσε έναν κτηνίατρο για τη νεκροψία ενός είδους πτηνού για το οποίο σε ολόκληρη τη χώρα υπάρχουν ταμπέλες που διατάζουν τους πολίτες να μην το ταΐζουν. «Αλλά η Ιαπωνία μπορεί να το αντέξει οικονομικά και παρά τις αυξανόμενες υποχρεώσεις για το δημόσιο ταμείο αποφασίζει να κάνει αυτά τα πράγματα σωστά» σχολιάζει ο αρθρογράφος των FT.

Ο Λιούς εκτιμά ότι σε αυτή την προσέγγιση κρύβεται και ένα στοιχείο για το πώς μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου σκοπεύει, προς το παρόν, να συνεχίσει να βαδίζει στο τεντωμένο σχοινί μιας επικών διαστάσεων υπερχρέωσης, εν μέσω αιτιάσεων για τον κίνδυνο απώλειας της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Ακόμα και με το χρέος στο 260% του ΑΕΠ, τα ιαπωνικά πρότυπα λειτουργούν ως συνήθως.

Το τελικό ερώτημα του αρθρογράφου είναι αν αυτή η στάση, με όλη τη γενναιότητά της, αψηφά κινδύνους. Διότι εντοπίζει ανάλογο πνεύμα σε τρεις τελευταίες αποφάσεις του ιάπωνα πρωθυπουργού: προώθησε τον περασμένο μήνα ένα πακέτο δημοσιονομικών κινήτρων 105 εκατ. δολαρίων, πρότεινε μειώσεις φόρων, και την ίδια στιγμή «κλείδωσε» την Ιαπωνία σε μια ιστορική αύξηση των αμυντικών δαπανών.

Γίνονται όλα αυτά μαζί –συν τη νεκροψία στο άτυχο πουλί–, έτσι ώστε η ζωή να συνεχίζεται χωρίς εκπτώσεις στις ιαπωνικές αξίες και τον τρόπο ζωής; Η απάντηση των Financial Times είναι ότι προϋποθέτουν πως κανένα άλλο μεγάλο γεγονός –συμπεριλαμβανομένων μετρήσιμων απειλών όπως ένας σεισμός ή μια περιφερειακή σύγκρουση– δεν θα διαταράξει την ισορροπία της χώρας, η οποία από δημοσιονομική σκοπιά παραμένει εύθραυστη.

Συγκρίσεις της Ιαπωνίας με την Ελλάδα, όπου συχνά λέμε πως «κανείς δεν τιμωρείται ποτέ και για τίποτα» δεν μπορούν να γίνουν σε κανένα επίπεδο. Με εξαίρεση, ίσως, την αυξανόμενη ευαισθησία της κοινής γνώμης για περιστατικά κακοποίησης ζώων, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις πιέζει τις κρατικές αρχές να κινητοποιηθούν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News