«Είναι η οικονομία, ανόητε» ή, αλλιώς, «η οικονομία, ανόητε». Αυτή η φράση έλκει την καταγωγή της από την επιτυχημένη προεδρική καμπάνια του Μπιλ Κλίντον το 1992 έναντι του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου. Δημιουργός της ήταν ο επικεφαλής του προεκλογικού αγώνα του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Τζέιμς Κάρβιλ.

Στόχος του Κάρβιλ ήταν οι εργάτες στους οποίους μιλούσε ο Κλίντον να εστιάσουν την προσοχή τους σε τρία ευσύνοπτα μηνύματα. Το πρώτο ήταν το μόνο «Αλλαγή εναντίον “πάνω κάτω τα ίδια’”», το δεύτερο ήταν το σύνθημα «Μην ξεχνάτε το σύστημα υγείας» και το τρίτο ήταν το προαναφερθέν «Είναι η οικονομία, ανόητε».

Το τελευταίο μήνυμα ήθελε να υπενθυμίσει στους ψηφοφόρους, ειδικά σε εκείνους που δεν ανήκαν στα υψηλά στρώματα, ότι τα ζητήματα της οικονομίας είναι πολύ σημαντικά. Ειδικά εκείνα τα χρόνια που η αμερικανική οικονομία αντιμετώπισε σημαντικά ζητήματα ύφεσης.

Για την ιστορία, αξίζει να σημειωθεί ότι η τότε εκστρατεία του Κλίντον είχε χρησιμοποιήσει επωφελώς την επικρατούσα κατάσταση ύφεσης των ΗΠΑ. Τον Μάρτιο του 1991, λίγες ημέρες μετά την εισβολή στο Ιράκ, το 90% των ερωτηθέντων Αμερικανών είχαν εγκρίνει τις ενέργειες του Μπους. Ενα χρόνο μετά, όμως, η κοινή γνώμη άλλαξε διάθεση και τόνο και αποδοκίμασε σε ποσοστό 64% τις πράξεις του Μπους.

Η φράση «είναι η οικονομία, ηλίθιε» εξελίχθηκε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα σε κορυφαίο σύνθημα της εκστρατείας του Κλίντον. Η επιτυχία της, δε, φάνηκε όταν ξέφυγε από το αμιγώς πολιτικό πλαίσιο στο οποίο κινήθηκε αρχικά και έγινε κομμάτι της ποπ κουλτούρας. Ετσι, με τον καιρό η συγκεκριμένη φράση, σε διάφορες παραφθορές της, χρησιμοποιήθηκε πολλάκις. Αίφνης, φράσεις όπως «είναι το έλλειμμα, ανόητε» ή «είναι τα μαθηματικά, ανόητε» ή «είναι οι ψηφοφόροι, ανόητε» άρχισαν να εμφανίζονται σε κείμενα δημοσιογραφικά και μη. Για να φτάσουμε στη σημερινή εκδοχή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: «Είναι η εφαρμογή, ανόητε».

 

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News