Τι γυρεύει ο Μαχμούτ Αμπάς σε επίσημη τριήμερη επίσκεψη στην Αθήνα; Τη σημερινή ομιλία του στην αίθουσα της Γερουσίας, όπου ο Νίκος Βούτσης θα του επιδώσει – σε ειδική συνεδρία – το ψήφισμα της Βουλής των Ελλήνων που θα καλεί την κυβέρνηση να προχωρήσει σε αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.
Η κίνηση είναι κυρίως συμβολική, αλλά έχει μεγάλη σημασία για την ψυχολογία της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά αφού η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αποσύρει άρον άρον το «παράλληλο πρόγραμμα» για να το επαναφέρει με το νέο έτος και αφού προηγουμένως θα έχει συνεννοηθεί με το Κουαρτέτο. Προφανώς γι΄αυτό το τελικό κείμενο κρατήθηκε ως επτασφράγιστο μυστικό από τον Νίκο Βούτση, παρότι έχει συνταχθεί και ψηφιστεί ομόφωνα από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.
Η αληθινά δύσκολη διπλωματική κίνηση, εναντίον της οποίας οι Ισραηλινοί είχαν ασκήσει πιέσεις, ήταν τον Νοέμβριο του 2012, όταν επί κυβέρνησης Σαμαρά, η Ελλάδα επί της ουσίας αναβάθμισε το διεθνές στάτους της Παλαιστινιακής Αρχής, ψηφίζοντας υπέρ της αναγνώρισής της ως μη μέλους-κράτους παρατηρητή του ΟΗΕ
Το ψήφισμα ακολουθεί την τακτική που ακολούθησαν και άλλα ευρωπαϊκά κοινοβούλια (όπως το ιταλικό) και μάλιστα πολύ νωρίτερα από το ελληνικό που υποτίθεται ότι είχε παραδοσιακά καλές σχέσεις με τους Παλαιστινίους. Δεν συνιστά αναγνώριση, γι΄αυτό και εγκρίνεται από τη Βουλή και όχι από την κυβέρνηση. Ως εκ τούτου, δεν αναμένεται να έχει αντίκτυπο στις στενές ελληνοϊσραηλινές σχέσεις που επιβεβαιώθηκαν πρόσφατα με την πρώτη επίσημη επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο Ισραήλ και αναμένεται να αποκτήσουν πιο πρακτική διάσταση με την εκ νέου κάθοδο του έλληνα πρωθυπουργού στο Ισραήλ στις 27 Ιανουαρίου με σειρά υπουργών για τη δεύτερη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ.
Εξάλλου, η αληθινά δύσκολη διπλωματική κίνηση, εναντίον της οποίας οι Ισραηλινοί είχαν ασκήσει πιέσεις, ήταν τον Νοέμβριο του 2012, όταν επί κυβέρνησης Σαμαρά, η Ελλάδα επί της ουσίας αναβάθμισε το διεθνές στάτους της Παλαιστινιακής Αρχής, ψηφίζοντας υπέρ της αναγνώρισής της ως μη μέλους-κράτους παρατηρητή του ΟΗΕ.
Η κίνηση, αφού η Αθήνα είχε αμφιταλαντευτεί ανάμεσα στην αποχή και στην υπερψήφιση του δίκαιου παλαιστινιακού αιτήματο, είχε θεωρηθεί τότε επιβεβλημένη λόγω των «θέσεων αρχών» που παραδοσιακά είχε η Ελλάδα στο Παλαιστινιακό, αλλά κυρίως λόγω της κατάστασης στην ευρύτερη περιοχή που ανάγκαζε την Ελλάδα να διατηρήσει – έστω για την έξωθεν καλή μαρτυρία – τις παραδοσιακά καλές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ το ψήφισμα υπέρ της αναγνώρισης παλαιστινιακού κράτους είναι θέμα τιμής. Υπήρξε προεκλογική δέσμευση της Αριστεράς (μαζί με τη μη αναβάθμιση της αμυντικής συνεργασίας με το Ισραήλ, η οποία, πάντως, δεν τηρήθηκε) και ως εκ τούτου θα λειτουργήσει ως «μασάζ» στην κοινοβουλευτική ομάδα σε μια περίοδο που γίνονται ασκήσεις κατευνασμού των βουλευτών ενόψει της ψήφισης δύσκολων μέτρων και δη του Ασφαλιστικού. Στην Ελλάδα ανέκαθεν είμασταν όλοι Παλαιστίνιοι. Εξάλλου, δεν έχει ούτε δημοσιονομικό ούτε πολιτικό κόστος…
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News