Τα βασικά «δομικά» προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι το σχίσμα μεταξύ του κέντρου και της περιφέρειας (Βορράς – Νότος, Δύση – Ανατολή) και η τροχοπέδη που συνιστά η επιλογή της οικονομικής ένωσης με λειψή τη νομισματική.

Ο αρθρογράφος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» Βόλφγκανγκ Μίνχαου ασχολείται με την Ευρώπη μετά το Brexit και διαπιστώνει ότι υπάρχουν δύο ευρωπαϊκές ταχύτητες.

Για αυτόν, η περιφέρεια χρειάζεται μερική ανάκτηση κυριαρχίας («περισσότερη κυριαρχία») και λελογισμένη απεξάρτηση από τις Βρυξέλλες («λιγότερη επιρροή»), ωστόσο και το κέντρο πρέπει να εξοπλιστεί με αποφασιστικότητα σε κεφαλαιώδεις τομείς, όπως είναι η εξωτερική πολιτική, η ασφάλεια, το φορολογικό πλαίσιο, η βιομηχανική πολιτική και η ανάπτυξη.

Ο Μίνχαου επιγράφει το κείμενό του: «Πώς εξασφαλίζεται το μέλλον της ΕΕ μετά το Brexit».

My FT column on why the EU’s priority should be to to sort out the core-vs-periphery conflict – which was at the heart of Brexit. All the other stuff depends on that. https://t.co/vCmSJiksik

— Wolfgang Munchau (@EuroBriefing) February 2, 2020

Από την πορεία της Βρετανίας μετά την έξοδό της από το κλαμπ των Βρυξελλών, από το αν θα είναι δηλαδή επιτυχής, με θετικά οικονομικά αποτελέσματα, ή τελικά θα αποβεί δυσάρεστη κατάσταση, εξαρτά ο γερμανικής καταγωγής Μίνχαου την περαιτέρω ανάπτυξη των φυγόκεντρων, αντιευρωπαϊκών τάσεων σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα.

Το ότι ο Μίνχαου εδώ και καιρό ανησυχεί για την εξάπλωση του «σαλβινισμού», ασφαλώς δεν είναι κάτι καινούργιο. Αν μη τι άλλο, ο φόβος ότι στην Ιταλία μπορεί να κυβερνήσει ο Ματέο Σαλβίνι ενισχύει την ανάγκη δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού «πυρήνα μάχης» που θα επιδιώξει υλοποίηση των προαναφερθεισών προτεραιοτήτων αλλά και θα συμβάλει στην ανάδειξη του ευρώ ως μέσου άσκησης εξωτερικής πολιτικής, περίπου όπως κάνουν οι ΗΠΑ με το δολάριό τους.

Τα γερμανικά λάθη της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία, λάθη του τύπου «αγωγός Nordstream», πρέπει να αποφευχθούν, όπως και τα αντίστοιχα της εξάρτησης από την Κίνα, του τύπου 5G – υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, τα δίκτυα Ericsson και Nokia τα οποία μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία ενός «ευρωπαϊκού πρωταθλητή», κατά το προηγούμενο της αεροπορικής Airbus.

Δηλώνοντας ότι «δεν τρέφει ψευδαισθήσεις», ο Μίνχαου οραματίζεται μία Ενωση «με χρήμα, κράτος δικαίου, θεσμικά όργανα και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό», με επίγνωση ότι «το κοινό συμφέρον βρίσκεται στην ίδια την Ενωση και όχι στο άθροισμα των μεμονωμένων εθνικών συμφερόντων» και με αντίληψη της δυναμικής που διαμορφώνεται σε γεωπολιτικό επίπεδο: «Δεν πρέπει να υποτιμηθούν το Brexit, οι προθέσεις της Κίνας, οι ανάλογες της Ρωσίας, η επανεμφάνιση των ΗΠΑ» γράφει

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News