To καλοκαιρινό σίριαλ της επέκτασης του συμβολαίου του με την Παρί Σεν-Ζερμέν είχε ανησυχήσει τους απανταχού θαυμαστές του. Ακουγαν και διάβαζαν για τις εξωφρενικές του απαιτήσεις, τα παιχνίδια εξουσίας που έπαιζε στον γαλλικό σύλλογο, τους καυγάδες του με κάποιους από τους συμπαίκτες του, και ανησυχούσαν μήπως είχε πάθει… βεντετισμό τρίτου βαθμού. Στο ποδόσφαιρο η έπαρση είναι χειρότερη και από ρήξη χιαστού – έχει εξαφανίσει ένα σωρό σπουδαία ταλέντα και έχει καταστρέψει καριέρες. Ο Κιλιάν Εμπαπέ, όμως, φρόντισε να διαλύσει τους φόβους από το πρώτο του, κιόλας, παιχνίδι στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ.

Νιώθει ξεχωριστός, και δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια να το κρύψει. Δεν μαρκάρει, δεν κινείται προς την μπάλα όταν οι πάσες των συμπαικτών του δεν είναι όπως τις θέλει, δείχνει με μορφασμούς την ενόχλησή του, αν κάτι δεν του αρέσει. Αλλά και όσα κάνει στο χορτάρι είναι ξεχωριστά. Υπέροχα και αξιοθαύμαστα. Στον αγώνα με τους Πολωνούς, τουλάχιστον τρεις ενέργειές του είναι από εκείνες που αποτυπώνονται στη μνήμη. Στο 44’, με μια ασίστ που μόνον από τον Τσάβι και τον Ινιέστα είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε, βγάζει τον Ολιβιέ Ζιρού τετ-α-τετ με τον αντίπαλο γκολκίπερ, για το πρώτο γκολ της Γαλλίας. Στο 74’ εξαπολύει ένα σουτ – κεραυνό πάνω στην κίνηση, που ο Σέζνι είναι αδύνατο να αποκρούσει. Και για να μη μείνουμε με την απορία αν έτυχε, ή αν πέτυχε, το ξανακάνει 15 λεπτά αργότερα. Δυο παρόμοια γκολ, από αυτά που μπαίνουν αραιά και πού, στο ίδιο ματς, από τον ίδιο παίκτη!

Ο σούπερ-σταρ της Παρί έφτασε τα 5 γκολ σε τέσσερα ματς στα γήπεδα του Κατάρ, και τα 9 συνολικά σε 11 παιχνίδια τελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σε ενάμισι Μουντιάλ, δηλαδή. Κανείς άλλος στην ηλικία του δεν έχει πετύχει τόσα γκολ στην κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση. Ξεπέρασε τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος έχει πετύχει οκτώ γκολ σε 20 παιχνίδια, και έχει τον ίδιο αριθμό τερμάτων με τον Λιονέλ Μέσι, ο οποίος έχει αγωνιστεί σε 23 ματς στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αφησε πίσω του, μεταξύ άλλων, τον Ντιέγκο Μαραντόνα, τον Ριβάλντο, τον Τιερί Ανρί, τον Λουίς Σουάρες, τον Μάριο Κέμπες… Το απόλυτο ρεκόρ είναι τα 16 γκολ του Μίροσλαβ Κλόζε. Και ο Εμπαπέ έχει μπροστά του, ίσως και τρία ματς ακόμη στο Κατάρ, κι άλλα δυο, ή και τρία, Μουντιάλ για να το καταρρίψει.

Πριν κλείσει τα 24 (στις 20 του μήνα, δυο μέρες μετά τον μεγάλο τελικό), ενδέχεται να έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο για δεύτερη φορά. Οταν κοτζάμ Μαραντόνα έχει πάρει μόνο ένα, και ο Μέσι, ο Κριστιάνο, ή και οι δυο, δεν θα το πάρουν ποτέ. Οπως, άλλωστε, έχει συμβεί και με δεκάδες άλλους τεράστιους ποδοσφαιριστές σε αυτά τα 92 χρόνια της διοργάνωσης.

Σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της FIFA, στο Κατάρ ο Εμπαπέ είναι -μέχρι στιγμής- ο παίκτης με τη μεγαλύτερη επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας του. Ο πιο παραγωγικός. Αυτός που μετατρέπει σε γκολ, ευκαιρίες με ελάχιστες πιθανότητες να αξιοποιηθούν: μια στις 10, ή μια στις 20. Αλλά τι να μας πουν οι αριθμοί, για κάτι που μπορούμε να δούμε με τα μάτια μας; Ο Εμπαπέ είναι το ιδανικό μοντέλο του σύγχρονου ποδοσφαιριστή. Ενα κράμα Μέσι και Ρονάλντο. Η συνέχειά τους στα γήπεδα, όταν εκείνοι θα έχουν αποχωρήσει. Κι αν υπάρχει στον ορίζοντα κάποιος που μπορεί να συγκριθεί μαζί του, έστω κι αν διαφέρουν πολύ στο στιλ, αυτός είναι μόνον ο Ερλινγκ Χάαλαντ. Που, δυστυχώς, δεν βρίσκεται στο Κατάρ, αφού η Νορβηγία του δεν κατάφερε να προκριθεί. Αυτό θα είναι και το μεγάλο του χάντικαπ στη διεκδίκηση του ποδοσφαιρικού θρόνου: ότι η Νορβηγία δεν του εξασφαλίζει την παρουσία του στις μεγάλες διοργανώσεις, εκεί που στέφονται οι βασιλείς του σπορ.

Ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής που συμπλήρωσε πέντε γκολ σε νοκ-άουτ αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου μετά τον Πελέ, είναι αποφασισμένος να οδηγήσει τη Γαλλία στον θρίαμβο, όπως το 2018. «Για να είμαι ειλικρινής, ο μοναδικός μου στόχος είναι να κατακτήσω το Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν ήρθα εδώ για να κερδίσω τη Χρυσή Μπάλα, ή το Χρυσό Παπούτσι», τόνισε ο Εμπαπέ μετά την πρόκριση της ομάδας του στους «8» του Μουντιάλ, όπου το Σάββατο (10/12) θα αναμετρηθεί με την Αγγλία.

«God Save Notre King», γράφει στο πρωτοσέλιδό της, δίπλα στη φωτογραφία που τον δείχνει να πανηγυρίζει στην αγκαλιά του Ζιρού, η Equipe, παραφράζοντας το «God Save The King» του βρετανικού εθνικού ύμνου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News