Την αγωνία του για το μέλλον «της αμερικανικής δημοκρατίας και των δημοκρατικών αξιών» εξέφρασε ένας Ιταλός, ο δημοσιογράφος Τζάνι Ριότα, αφού πρώτα μελέτησε άρθρο του Ρόμπερτ Γκέιτς στον «σοβαρό ιστότοπο» Foreign Affairs (το άρθρο του Γκέιτς τιτλοφορείται «The Dysfunctional Superpower – Can a Divided America Deter China and Russia?», δηλαδή «Η δυσλειτουργική υπερδύναμη – Μπορεί μια διχασμένη Αμερική να αποθαρρύνει την Κίνα και τη Ρωσία;»).

Ο εν λόγω Γκέιτς είναι σήμερα 80 ετών και διετέλεσε επικεφαλής της CIA (1991-1993) και υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ (2006-2011), υπηρετώντας δύο προέδρους: τον Ρεπουμπλικανό Τζορτζ Μπους και τον Δημοκρατικό Μπαράκ Ομπάμα.

Ξεκινώντας το δικό του άρθρο στη Repubblica, με τίτλο «Το πολιτισμικό χάσμα στις ΗΠΑ», ο Ριότα παρέθεσε ένα τμήμα του άρθρου του Γκέιτς όπου επισημαίνεται «ο σοβαρότερος εδώ και δεκαετίες κίνδυνος που απειλεί τις ΗΠΑ, η συμμαχία της Ρωσίας, της Κίνας, της Βόρειας Κορέας και του Ιράν».

Ο λόγος, βέβαια, πρωτίστως για το πυρηνικό οπλοστάσιο αυτών των κρατών, «το οποίο σε λίγα χρόνια ενδέχεται να είναι διπλάσιο του αμερικανικού». (Σήμερα, πάντως, τα αμερικανικά πυρηνικά όπλα είναι κατά τι λιγότερα από τα ρωσικά μόνο.) Ο Ιταλός επισήμανε στους αναγνώστες του ότι «αυτά δεν τα γράφει κάποιος μπλόγκερ που γυρεύει likes», αλλά ο πολύπειρος σε θέματα ασφαλείας Γκέιτς.

Το άρθρο του Γκέιτς, ανέλυσε ο Ριότα, «δεν προέρχεται μόνο από την πολιορκία των εχθρών, αλλά και από τον εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται στο εσωτερικό των ΗΠΑ». Υπογράμμισε, δε, το σχετικό χωρίο του Γκέιτς: «Η πολιτική ηγεσία μας είναι διχασμένη. Λευκός Οίκος και Κογκρέσο δεν μπορούν να εκπονήσουν κάποια στρατηγική που θα διασφαλίζει ότι οι ΗΠΑ και οι δημοκρατικές αξίες θα επικρατήσουν».

Ο Ιταλός έγραψε ότι απόδειξη πως ισχύουν όσα καταγγέλλει ο Γκέιτς είναι «η ανατροπή του Ρεπουμπλικανού Προέδρου της Βουλής, Κέβιν Μακάρθι, από μια δράκα ακροδεξιών, λαϊκιστών και εθνικιστών βουλευτών με επικεφαλής τον Ματ Γκάετς, τον υπερασπιστή του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ».

Ο Ριότα ενοχλήθηκε επειδή οι οκτώ Ρεπουμπλικανοί κατηγόρησαν τον ΜακΚάρθι για συμπαιγνία με τον Μπάιντεν, ζήτησαν περισσότερα μέτρα κατά της παράνομης μετανάστευσης, περικοπές στις δημόσιες δαπάνες («σε σχολεία και σε περίθαλψη»), ενώ «προσπάθησαν να μπλοκάρουν τον ομοσπονδιακό Προϋπολογισμό, διακινδυνεύοντας τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων, των στρατιωτικών και του προσωπικού του Πενταγώνου».

Ο Ριότα αναγνώρισε το μεγάλο δίκιο του Γκέιτς: «Το πολιτισμικό σχίσμα του μεγάλου έθνους είναι το υποκείμενο υπαρξιακό πρόβλημα και, χωρίς να το ξεπεράσει, η ικανότητά του να ηγείται των δημοκρατιών, όπως έκανε στον Ψυχρό Πόλεμο εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης ή στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον των ναζιφασιστών, θα εκφυλίζεται σε ανικανότητα και θα επέλθει το τέλος της αυτοκρατορίας. Οι μισοί Ρεπουμπλικανοί στο Κογκρέσο γκρινιάζουν για την υποστήριξη στον Ζελένσκι και στην Ουκρανία, οι αντάρτες της Βουλής έχουν φιλορωσικά αισθήματα, ακριβώς όπως ο Τραμπ, που ήταν πάντα φιλικός με τον Πούτιν».

Ο Ριότα συνόψισε το νόημα του άρθρου του σε μία φράση που δείχνει την πόλωση που επικρατεί στις ΗΠΑ: οι κινήσεις των Ρεπουμπλικανών, έγραψε, «γίνονται εκ συστήματος αλλά όχι με λογική και είναι διανθισμένες με λαϊκιστικό ύφος, πασίγνωστο σε εμάς [σ.σ.: εννοεί την ιταλική εμπειρία, το κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι ή τους Πεντάστερους, μπορεί και τον Μπερλουσκόνι], μόνο και μόνο για να εναντιωθούν στους αντιπάλους τους». Και κατέληξε επιγραμματικά στο εξής συμπέρασμα: «Στηρίζει ο Μπάιντεν το Κίεβο; Ε, τότε οι Ρεπουμπλικανοί στηρίζουν τη Μόσχα!»

Ο ιταλός δημοσιογράφος έθιξε και την λόγω γήρατος ακαταλληλότητα του αμερικανικού προσωπικού, δίνοντας ως παραδείγματα την άνοια και τα κενά μνήμης μερικών βουλευτών και γερουσιαστών, αλλά πάνω απ’ όλα τις ηλικίες των δύο υποψηφίων προέδρων για την κούρσα των προεδρικών εκλογών του 2024, δηλαδή του Μπάιντεν και του Τραμπ: «Και όλα αυτά σε μία χώρα με μέσο όρο ηλικίας τα 38 έτη». Αλλά και σε ένα διεθνές περιβάλλον «με προκλήσεις για τις δημοκρατίες, από την Ουκρανία μέχρι την Ταϊβάν και από την Αφρική μέχρι τον Ειρηνικό, όπου οι χώρες ζητούν συμμαχία με τις ΗΠΑ για να προστατευθούν από την ηγεμονία του Πεκίνου».

Φινάλε στο πόνημα του Ιταλού, ο οίστρος του Γκέιτς: «Οι Αμερικανοί περιχαρακώνονται στον εαυτό τους, το Κογκρέσο αναλώνεται σε καβγάδες, προσβολές και επιθετικότητα, ενώ οι διαδοχικοί πρόεδροί του απέτυχαν να προβάλουν τον παγκόσμιο ρόλο της Αμερικής. Για να αντιμετωπίσουν τόσο ισχυρούς αντιπάλους και ικανούς για ριψοκίνδυνες κινήσεις, οι ΗΠΑ πρέπει να είναι πιο αποτελεσματικές παντού, ώστε να αποτρέψουν τον Σι Τζινπίνγκ και τον Πούτιν από τυχόν νέες περιπέτειες. Ο κίνδυνος, πάντως, είναι πραγματικός».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News