Βρισκόμαστε στις απαρχές ενός νέου Ψυχρού Πολέμου; Οσο και αν ακούγεται ακραίο, καθώς οι γεωπολιτικές συνθήκες έχουν αλλάξει από τη δεκαετία του ’50, θα μπορούσε να υποθέσει κανείς πως δυνητικά υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να στηθούν «οδοφράγματα» ανάμεσα στο Κρεμλίνο και την Ουάσιγκτον.
Η βρετανική εφημερίδα Telegraph αποκαλύπτει την ευρεία έρευνα που διεξάγουν εδώ και καιρό οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ σχετικά με τις προσπάθειες διείσδυσης του Κρεμλίνου στα πολιτικά κόμματα της Ευρώπης.
Ο Τζέιμς Κλάπερ, διευθυντής της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας (NSA) των ΗΠΑ, έχει λάβει εντολή από το Κογκρέσο να προβεί σε σημαντικές αναθεωρήσεις των στοιχείων για την παράνομη χρηματοδότηση συγκεκριμένων ευρωπαϊκών κομμάτων από τα ταμεία της Μόσχας. Μια διασύνδεση που ενδυναμώθηκε την τελευταία δεκαετία.
Είναι πρόδηλο ότι η Ουάσιγκτον ανησυχεί για την αποφασιστικότητα που επιδεικνύει η Μόσχα να διχάσει την Ευρώπη, να υπονομεύσει το ΝΑΤΟ και αναγκαστικά θα θέσει τις ΗΠΑ σε θέση άμυνας – ειδικά μετά τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν για την προσάρτηση της Κριμαίας.
Ο όρος «Ψυχρός Πόλεμος» επανήλθε στο προσκήνιο από τα χείλη ανώτερων αξιωματούχων της βρετανικής κυβέρνησης. Μιλώντας στην Telegraph, επισήμαναν τον κίνδυνο εκτροπής και της επιστροφής σε παλαιότερες οριακές καταστάσεις. Η συγκεκριμένη πηγή ανέφερε στην εφημερίδα: «Εκεί έξω έχουμε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο που είναι πραγματικός. Υπάρχουν ανησυχητικά στοιχεία που εμφανίζουν τη Ρωσία να θέλει να ξηλώσει το ρούχο της ευρωπαϊκής ενότητας. Στόχος είναι ένα ευρύ φάσμα στρατηγικών θεμάτων ζωτικής σημασίας».
Σύμφωνα με την έρευνα των υπηρεσιών ασφαλείας, η επιρροή της Ρωσίας εμφανίζεται να έχει απλωθεί στη Γαλλία, την Ολλανδία, την Ουγγαρία, την Αυστρία και την Τσεχία. Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία για τις «δράσεις» των Ρώσων, είναι σχεδόν βέβαιο πως η χρηματοδότηση κομμάτων αφορά εκείνα που κινούνται στο ακροδεξιό φάσμα της πολιτικής. Ητοι: τις ακροδεξιές οργανώσεις στην Ελλάδα, το Jobbik στην Ουγγαρία, τη Λέγκα του Βορρά στην Ιταλία και το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία. Παράλληλα, αποκαλύφθηκαν παρασκηνιακές κινήσεις Ρώσων προς την Αυστρία με αφορμή το θέμα της Κριμαίας. Το ίδιο ισχύει και για την Ολλανδία όπου η ρωσική επιρροή τείνει να αποκτήσει ευδιάκριτα σημάδια. Τον ερχόμενο Απρίλιο, οι Ολλανδοί θα κληθούν –μέσω δημοψηφίσματος- να αποφασίσουν για το αν πρέπει να υπάρξει σύσφιξη των σχέσεων της ΕΕ με την Ουκρανία. Οι Ρώσοι ενδιαφέρονται ακόμη και για το Brexit, και βλέπουν τον Τζέρεμι Κόρμπιν, το νέο ηγέτη των Εργατικών, ως ένα καλό πόλο αποσταθεροποίησης.
Ο Ιγκόρ Σουτιάγκιν, ειδικός σε θέματα Ρωσίας στο Βασιλικό Ινστιτούτο των Ηνωμένων Υπηρεσιών (RUSI), κάνει λόγο για «μηχανή προπαγάνδας» της Ρωσίας. Μάλιστα, αναφέρει πως αυτή η μηχανή είναι πολύ δραστήρια και αναπτύσσεται με σκοπό τη διεξαγωγή ενός «υβριδικού πολέμου». Ενας συνδυασμός συμβατικής στρατιωτικής δράσης με την τακτική του ανταρτοπόλεμου και της μάχης χαρακωμάτων στον κυβερνοχώρο.
«Είναι ένα έξυπνο παιχνίδι. Υπάρχουν άγραφοι κανόνες μεταξύ των εθνικών κρατών, αλλά η Ρωσία τους παραβιάζει», σημειώνει ο κ. Σουτιάγκιν. Παράδειγμα είναι αυτό που έκανε το Κρεμλίνο με την εκλογή του Κρόμπιν στο Εργατικό Κόμμα. Ολοφάνερα και δίχως τακτ χαιρέτησε τη νίκη του. Ο, δε, ρώσος πρεσβευτής στο Λονδίνο, Αλεξάντερ Γιακοβένκο, έκανε λόγο για «ριζική επανάσταση».
Ο Αντριου Φόξαλ, διευθυντής του think tank «Henry Jackson Society», δηλώνει ότι η Ρωσία γίνεται ολοένα και πιο τολμηρή στην προσέγγισή της με τις άλλες χώρες, και φυσικά τη Μ. Βρετανία, σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσει τις κυρώσεις λόγω της Κριμαίας. Φυσικά, κανείς δεν μπορεί αποδείξει ότι ο Κόρμπιν είναι μίσθαρνο όργανο των Ρώσων, εντούτοις πολλές από τις επιδιώξεις του συμπίπτουν με εκείνες του Πούτιν. Η λογική του «διαίρει και βασίλευε» είναι η πλέον δραστική για τα σχέδια της Ρωσίας. Που σημαίνει ότι όπου μπορεί να προκαλέσει ρωγμές θα το κάνει.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι σχέσεις του Λονδίνου και της Μόσχας βρίσκονταν σε φάση «κατάψυξης» για περισσότερο από μια δεκαετία και ίσως παγώσουν λίγο ακόμη με τη δημοσίευση της έρευνας γύρω από τη δολοφονία του Αλεξάντερ Λιτβινένκο, ενός ρώσου πρώην πράκτορα που είχε ζητήσει άσυλο στη Βρετανία.
Η Ρωσία, επιπροσθέτως, κατηγορείται ότι είχε ενεργό ενδιαφέρον για το δημοψήφισμα στη Σκωτία. Οταν, δε, το αποτέλεσμα ήταν υπέρ της ένωσης με την Αγγλία, τα ρωσικά ΜΜΕ έκαναν λόγο για στημένο αποτέλεσμα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον Νάιτζελ Φάρατζ, τον επικεφαλής του UKIP, που κατά καιρούς έχει επαινέσει τον Πούτιν και έχει κατηγορήσει την ΕΕ για την πολιτική που ακολούθησε στο θέμα της Ουκρανίας. Ωστόσο, ούτε και σε αυτή τη «σχέση» υπάρχουν ενδείξεις στενής επαφής.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News