Η σημασία που δίνουν οι Ιταλοί στην υπόθεση ανοικοδόμησης της Λιβύης είναι μεγάλη, αφού διακυβεύονται δικά τους συμφέροντα εκεί, επιχειρηματικά κατά βάση, χωρίς όμως να αποκλείονται και τα ευρύτερα γεωπολιτικά. Και, βέβαια, δεν κρύβουν ότι η εξασφάλιση των κεφαλαίων τους στη διαλυμένη αραβική χώρα, επενδεδυμένων ή μελλοντικών, χρειάζεται την ύψιστη πολιτική ομπρέλα προστασίας. Η αλλαγή σκυτάλης στον Λευκό Οίκο έχει αναπτερώσει τις ελπίδες τους ότι τα λεφτά τους, παλιά και καινούργια, δεν θα χαθούν στην έρημο.

Ετσι ο «πεντάστερος» υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι Ντι Μάιο –αρκετά έμπειρος πλέον αφού διατηρεί τον θώκο του από την πρώτη κυβέρνηση Κόντε (εκείνη με τη συμμετοχή της Λέγκας)– επισκέφθηκε την Ουάσινγκτον όπου είχε τις κατάλληλες επαφές. Με τον νέο προϊστάμενο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τον Αντονι Μπλίνκεν, συναντήθηκε τη Δευτέρα 12 Απριλίου, την ίδια ημέρα που ο «μεταβατικός» πρωυπουργός της Λιβύης Αμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά έσπευδε στην Αγκυρα.

Οπως ο ίδιος ο Ντι Μάιο είπε και μετέδωσε το ANSA, «τα επόμενα βήματα στη Λιβύη», δηλαδή οι εξελίξεις, θα καθοριστούν από την ενεργό ανάμειξη του αμερικανικού παράγοντα. «Προβλέπεται ισχυρότερη συνεργασία μεταξύ Ιταλίας και ΗΠΑ» δήλωσε ο Ντι Μάιο μετά τη συνάντησή του με τον Μπλίνκεν. «Με τον Αντονι Μπλίνκεν εξετάσαμε τα επόμενα μεγάλα βήματα για μεγαλύτερη συμμετοχή των ΗΠΑ στον Φάκελο Λιβύη».

Και αν αυτά δεν είναι αρκετά σαφή προς το παρόν και όσον αφορά τα επιχειρηματικά ζητήματα, σε πολιτικό πλαίσιο δεν αμφισβητείται η σύμπλευση και η στόχευση: «Ιταλία και ΗΠΑ συμμερίζονται την ανησυχία για την παρουσία ξένων δυνάμεων στη Λιβύη». Τουτέστιν, για την εκεί τουρκική και ρωσική στρατιωτική παρουσία, αν και δεν μπορεί να εξισωθεί το τουρκικό κράτος και ο στρατός του με την ομάδα Wagner και τους μισθοφόρους της.

«Ο ρόλος των ΗΠΑ θα μπορούσε να επιταχύνει τη διαδικασία ενότητας και σταθεροποίησης της Λιβύης» κατέληξε ο Ντι Μάιο.

Από πλευράς της η Corriere della Sera χρησιμοποίησε δύο λέξεις-κλειδιά για το πλαίσιο της συνάντησης στην Ουάσινγκτον: «φιλία» και «δέσμευση». Την πρώτη την προσφέρουν αναφανδόν στους Αμερικανούς οι Ιταλοί, όμως τη δεύτερη τους τη ζητούν επιτακτικά.

Από το ρεπορτάζ του ιταλικού Μέσου προκύπτει ότι «οι Αμερικανοί ανησυχούν για τον πολιτικό και στρατιωτικό ακτιβισμό της Αγκυρας», ο οποίος πότε εμφανίζεται με φιλανθρωπικό προσωπείο (οι 150.000 δόσεις αντικορονοϊκού εμβολίου που θα στείλει ο Ερντογάν στον Ντμπεϊμπά) και πότε με αδιαφορία για τη διεθνή ευταξία (τουρκολιβυκό μνημόνιο περί ΑΟΖ).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News