Την Τετάρτη, αν όλα έχουν πάει καλά, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, θα βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη και, αφού συναντηθεί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, θα χρησιμοποιήσει το ίδιο κυβερνητικό αεροσκάφος για να μεταβεί στην Άγκυρα όπου θα τον αναμένει ο τούρκος ομόλογός του Μεβλούτ Τσαβούσογλου, προκειμένου να δειπνήσουν.

Πέρα από το ιφτάρ (λόγω Ραμαζανιού) Δένδια – Τσαβούσογλου, είναι αμφίβολο αν οι δύο άνδρες θα καταλήξουν σε κάποια συζήτηση που μπορεί να έχει αποτελέσματα. Αντιθέτως, για την Αθήνα η μετάβαση του κ. Δένδια στην Αγκυρα έχει μετατραπεί σε ένα στοίχημα ψυχραιμίας, δεδομένου ότι ακόμα και τηn τελευταία στιγμή, η τουρκική πλευρά επιχειρούσε να δημιουργήσει προσκόμματα. Τελευταίο από αυτά το βίντεο για την «παρουσία τρομοκρατίας» στην Ελλάδα, που «φιλοτέχνησε» η Υπηρεσία Επικοινωνίας της Τουρκικής Προεδρίας— της οποίας προΐσταται ο Φαρετίν Αλτούν, ένα ακαλαίσθητο κακέκτυπο του Γκέμπελς. Η Αθήνα απάντησε μεν, επέλεξε δε ότι δεν είναι δυνατόν να μπει στη διαδικασία του «blame game» που προφανώς επιθυμεί να την ωθήσει η Αγκυρα. Δεν έχουν περάσει, άλλωστε, πολλές ημέρες από την ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών για «εμπρηστικές δηλώσεις» του αναπληρωτή υπουργού Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, ο οποίος κινήθηκε στους συνήθεις νηφάλιους τόνους. Αυτό, βέβαια, υποδηλώνει ότι η Άγκυρα «ψάχνεται» για καβγά.

Ως εκ τούτου γεννάται το ερώτημα. «Γιατί πάει ο Δένδιας στην Άγκυρα;».

Η πρώτη απάντηση είναι προφανής. Όσο στάσιμη και αν είναι η κατάσταση, η Αθήνα επιθυμεί να κρατήσει ανοιχτούς τους διαύλους και να περάσει όσα μηνύματα είναι δυνατόν, ακόμα και αν ο Τσαβούσογλου δεν ανήκει στον εσωτερικό κύκλο των συνεργατών του Ταγίπ Ερντογάν.

Μια άλλη παράμετρος αφορά την ανανέωση των συζητήσεων για το αν υπάρχει νόημα να προχωρήσουν κινήσεις όπως ο επόμενος γύρος των διερευνητικών επαφών. Επίσης, σημαντικό και ελάχιστα προβεβλημένο, το γεγονός ότι Ελλάδα και Τουρκία έχουν συμφωνήσει στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ να κρατήσουν ανοιχτή γραμμή ευθείας και άμεσης επικοινωνίας ανάμεσα στα δύο Γενικά Επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων σε Αθήνα και Άγκυρα.

Οι δύο πλευρές φαίνεται, επίσης, να διαδραματίζουν τον ρόλο που τους αναλογεί στη Λιβύη, με την Αγκυρα να έχει μια σαφώς πολύ πιο προωθημένη θέση, την οποία επιχειρεί να «κλειδώσει» μέσω σειράς οικονομικών συμφωνιών, όπως αυτές που υπέγραψε τη Δευτέρα στην Άγκυρα ο Ερντογάν με τον μεταβατικό πρωθυπουργό (και protegee του) της Λιβύης.

Υπάρχει, ωστόσο, κάτι που οι δύο υπουργοί μπορεί να συζητήσουν και μάλιστα, σοβαρά, ασχέτως αν δεν αγγίζει άμεσα το χαρτοφυλάκιο τους. Από το σύνολο της ατζέντας εξομάλυνσης των σχέσεων Τουρκίας -ΕΕ στην κορυφή βρίσκεται το Μεταναστευτικό. Οι Βρυξέλλες και η Άγκυρα θα εντείνουν τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες τις επαφές τους, προκειμένου να καταλήξουν σε μια συμφωνία που θα αντικαθιστά τη Κοινή δήλωση του Μαρτίου 2016 που ήδη είναι ξεπερασμένη από τις εξελίξεις. Το οικονομικό σκέλος της συμφωνίας είναι, βέβαια, κάτι που θα διαπραγματευθεί η Κομισιόν, ωστόσο η Ελλάδα ως χώρα πρώτης υποδοχής έχει κάθε συμφέρον να επηρεάσει την εξέλιξη των συζητήσεων ανάμεσα σε Τουρκία και ΕΕ. Αρμόδιες πηγές εκτιμούν ότι οι ευρωτουρκικές συζητήσεις για το Μεταναστευτικό δεν πρόκειται να εξελιχθούν με ανοιχτό ορίζοντα, αλλά θα ολοκληρωθούν ακόμα και στις αρχές του καλοκαιριού.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News