Αν μη τι άλλο, ο Ντόναλντ Τραμπ αντιπροσωπεύει το θρίαμβο της κυριολεξίας. Δεν προκαλεί εντύπωση ότι ο γενικός φροντιστής του (κάτι μεταξύ οικονόμου και μπάτλερ) ονομάζεται Αντονι Σενεκάλ.
Στους περισσότερους αυτό το επώνυμο δεν θα πει τίποτα. Πολύ περισσότερο οι συνδηλώσεις του. Το «Σενεκάλ» είναι κάτι παραπάνω από επώνυμο, έλκει την καταγωγή του από τον Μεσαίωνα, έχει γαλλογερμανικές ρίζες και ήταν ο επικεφαλής των οικονόμων σε σημαντικές οικογένειες. Ο,τι ακριβώς συμβαίνει τώρα με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Επί πολλά χρόνια, ο Σενεκάλ υπηρετούσε τον Τραμπ στο Μαρ-α-Λαγκό της Φλόριντα.
Το 2009 ζήτησε να συνταξιοδοτηθεί και από τότε ο Τραμπ τον έχει χρήσει κάτι σαν «ιστορική περιουσία» του. Τώρα που ο αφέντης του βρίσκεται πολύ κοντά στο να λάβει το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών και θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για να γίνει ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, ο ίδιος διαθέτει τον εαυτό του στην υπηρεσία του Τύπου που ψάχνει εναγωνίως να βρει θέματα που καλύπτουν όλες τις δραστηριότητες του Τραμπ. Γενικώς: οτιδήποτε γύρω από τον πολυεκατομμυριούχο υποφήφιο πουλάει. Πόσο μάλλον οι άνθρωποι τον γνωρίζουν εδώ και χρόνια και τον έχουν ζήσει σε άκρως ιδιωτικές στιγμές.
Η βρετανική εφημερίδα Guardian αναζήτησε τον Σενεκάλ για τον ίδιο λόγο. Για να δει τον άνδρα μέσα από τα μάτια του υπηρέτη του. Με τη μόνη διαφορά ότι κι αυτός με τη σειρά του είναι αρκούντως βλοσυρός και σπουδαιοφανής. Σαν να λέμε: δεν είναι το τυπικό δείγμα μπάτλερ, αλλά κάποιος που θα μπορούσε να αντέξει τις ιδιοτροπίες του αφεντικού του.
Για τον Σενεκάλ, η αίσθηση του καθήκοντος και της εκπλήρωσης κάθε αιτήματος του Τραμπ ήταν τρόπος ζωής. Μια ημέρα, θυμάται, που περίμενε τον αφεντικό του να επιστρέψει στο Μαρ-α-Λαγκό με το ιδιωτικό του αεροπλάνο, πληροφορήθηκε πως ο Τραμπ δεν είχε κέφια – αντιθέτως, ήταν πολύ εκνευρισμένος. Τότε ο Σενεκάλ προσέλαβε γρήγορα έναν σαλπιγκτή και του ζήτησε μόλις έφτανε ο Τραμπ να του παίξει έναν παιάνα για να κατευνάσει το θυμό του. Οπερ και εγένετο!
Ο Σενεκάλ αποκαλύπτει ότι σπάνια θα δει κανείς τον Τραμπ με σπορ εμφάνιση, πόσο μάλλον με μαγιό. Κρίνει τη γυναίκα του ως «εξαιρετικά συμπονετική», ενώ θεωρεί ότι η προηγούμενη γυναίκα του, Μάρλα Μέιπλς, «δεν ανήκε εδώ».
Οσο για τα ενδότερα του Μαρ-α-Λαγκό, υπάρχουν πολλές εκπλήξεις ως προς το πώς το έχει διακοσμήσει ο Τραμπ. Φυσικά, η αισθητική του χώρου δεν μπορεί να ξεφύγει από εκείνη του ιδιοκτήτη. Υπάρχουν πολλά επίχρυσα στοιχεία που θυμίζουν Βερσαλλίες, ταπετσαρίες που έχουν ξεθωριάσει και καταστήματα που προσφέρουν τις πόλο μπλούζες που αρέσκεται να φοράει ο Τραμπ. Επίσης, υπάρχει ένα μπαρ-βιβλιοθήκη που μάλλον ταιριάζει σε άλλους χώρους και σε όχι σε επαύλεις, όπως σημειώνει η δημοσιογράφος του άρθρου. Το σημαντικό, όμως, σε αυτό το μπαρ-βιβλιοθήκη είναι ένα φρικτό πορτρέτο του Τραμπ που φοράει ένα λευκό πουλόβερ σαν και αυτά που φορούν οι τενίστες. Συνολικά, κοιτώντας κανείς τους εσωτερικούς χώρους της έπαυλης δεν μπορεί παρά να σκεφτεί κανείς πως κάπως έτσι είναι και το κάστρο του Ράντολφ Χιρστ ή η έπαυλη «Xanadu» στον κινηματογραφικό «Πολίτη Κέιν».
Διόλου παράξενο, αφ’ης στιγμής ο Σενεκάλ πληροφορεί ότι η αγαπημένη ταινία του Τραμπ είναι, όντως, ο «Πολίτης Κέιν». Μόνο που όπως κάθε επιτυχημένος επιχειρηματίας σπεύδει να «διαβάσει» κάθε ταινία με τον τρόπο που θέλει εκείνος. Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και σε αυτή την περίπτωση. Ο Τραμπ θέλει να πιστεύει πως η ταινία έχει να κάνει με τη «συσσώρευση και στο τέλος θα δούμε τι θα συμβεί. Μόνο που δεν συμβαίνουν πάντα θετικά πράγματα». Κατά την οπτική του Τραμπ, αυτό που θα έπρεπε να κάνει ο Κέιν θα ήταν να βρει μια άλλη γυναίκα. Κάτι που για τον Τραμπ είναι μέρος της… ζωής του.
Σε αντίθεση με το τέλος του πρωταγωνιστή, ο Τραμπ ευελπιστεί πως θα καταφέρει να βελτιώσει τον επίλογο και να δει τον εαυτό του να γίνεται το υπαρκτό θαύμα της συσσώρευσης. Σε αυτό το σωρό, ενδεχόμενα, να βρίσκεται και ο μπάτλερ του που εν μέσω πυρετωδών συνομιλιών με ξένους ηγέτες, θα του ετοιμάζει το αγαπημένο του ποτό και θα διευθετεί κάθε λεπτομέρεια του Λευκού Οίκου.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News