«Εχουν περάσει δέκα χρόνια και είναι σαν να συνέβη χθες», γράφει από το Παρίσι η Αναΐς Τζινόρι, ανταποκρίτρια της ιταλικής εφημερίδας La Repubblica στην πρωτεύουσα της Γαλλίας. «Οι κηλίδες αίματος στον διάδρομο, οι αστυνομικοί που εξέρχονταν, κλαίγοντας, και εκείνοι οι άνθρωποι που έγιναν ξαφνικά γνωστοί σε όλο τον κόσμο, ο Στεφάν Σαρμπονιέ (υπέγραφε ως Charb), ο Ζορζ Βολινσκί (υπέγραφε ως Wolinski), ο Ζαν Καμπύ (υπέγραφε ως Cabu) και τα άλλα θύματα της σφαγής στο Charlie Hebdo», προσθέτει, αναφερόμενη στην αιματηρή τρομοκρατική επίθεση που σημειώθηκε την 7η Ιανουαρίου του 2015 στα τότε γραφεία του ιστορικού όσο και αμφιλεγόμενου σατιρικού περιοδικού.

Μέσα σε ελάχιστα λεπτά οι αδελφοί Κουασί, γάλλοι πολίτες αλγερινής καταγωγής που είχαν διασυνδέσεις με την Αλ Κάιντα, θέλοντας να εκδικηθούν για τη δημοσίευση σατιρικών σκίτσων του Μωάμεθ από το περιοδικό, εκτέλεσαν εν ψυχρώ δώδεκα άτομα (εκ των οποίων δέκα ήταν μέλη της συντακτικής ομάδας) και τραυμάτισαν άλλους επτά, πριν πέσουν νεκροί, έπειτα από δύο ημέρες, την 9η Ιανουαρίου, από τα πυρά μελών επίλεκτης μονάδας της γαλλικής αστυνομίας.

Την 9η Ιανουαρίου, έχοντας τραυματίσει θανάσιμα την προηγούμενη ημέρα μια αστυνομικό, ο Αμεντί Κουλιμπαλί, επίσης γάλλος πολίτης με καταγωγή από το Μάλι και φίλος των αδελφών Κουασί που δήλωνε πίστη στο ISIS, εισέβαλε σε εβραϊκό παντοπωλείο της γαλλικής πρωτεύουσας, όπου σκότωσε τέσσερις ανθρώπους, και κράτησε τους υπόλοιπους ομήρους, με αίτημα να μην ασκηθεί θανάσιμη βία κατά των φίλων του-δραστών της επίθεσης στο Charlie Hebdo. Τελικά το αιματηρό περιστατικό ολοκληρώθηκε με την έφοδο της αστυνομίας στο παντοπωλείο και την εξουδετέρωση του τρομοκράτη. 

«Είναι σαν να συνέβη χθες και γιατί η ισλαμιστική τρομοκρατία εξακολουθεί να προκαλεί θύματα», γράφει η ιταλίδα ανταποκρίτρια στη Γαλλία, έχοντας κατά νου την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση «ισλαμιστικής έμπνευσης» που σημειώθηκε τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς στη Νέα Ορλεάνη. 

Σχετικά με την απειλή της ισλαμιστικής τρομοκρατίας που παραμένει, μίλησε με άκρως ανησυχητικά στοιχεία, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Le Parisien, και ο συντηρητικός υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας: αφού αποκάλυψε ότι πέρυσι αποτράπηκαν εννέα προμελετημένες επιθέσεις (τρεις στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων) ο Μπρινό Ρεταγιό σημείωσε χαρακτηριστικά ότι η Γαλλία «θα μπορούσε να πληγεί αύριο». 

Των εκδηλώσεων μνήμης στο Παρίσι το μεσημέρι της 7ης Ιανουαρίου ηγήθηκαν ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και η δήμαρχος του Παρισιού Αν Ινταλγκό, καταθέτοντας στεφάνια και κρατώντας ενός λεπτού σιγή στα σημεία όπου εκτυλίχθηκαν τα αιματηρά γεγονότα εκείνου του δραματικού τριημέρου πριν από μία δεκαετία στην πρωτεύουσα της Γαλλίας. 

«Je suis Charlie» είχε απαντήσει τότε σύσσωμη η πολιτική τάξη της χώρας, όπως και οι πολίτες της, με σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους να κατεβαίνουν στους δρόμους σε ολόκληρη τη χώρα, υποστηρίζοντας το δικαίωμα στη σάτιρα, την ελευθερία της έκφρασης και την κοσμικότητα. 

Ωστόσο η Γαλλία επρόκειτο να διαπιστώσει πολύ σύντομα και με ακόμη πιο επώδυνο τρόπο ότι οι επιθέσεις στο Charlie Hebdo και στο εβραϊκό παντοπωλείο δεν ήταν το τέλος αλλά η αρχή μιας σειράς ακόμη πιο αιματηρών επιθέσεων –πάλι στο Παρίσι, τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς και τον Ιούλιο του 2016 στη Νίκαια μεταξύ άλλων– με τη χώρα να θρηνεί από την επίθεση στο Carlie Hebdo έως σήμερα, περισσότερα από 250 θύματα σε περιστατικά ισλαμιστικής τρομοκρατίας/βίας.

Για να τιμήσει τους νεκρούς του, το Charlie Hebdo εξέδωσε ειδικό τεύχος 32 σελίδων και τον τίτλο «INCREVABLE!» (Αφθαρτοι, ακλόνητοι, στα ελληνικά) το οποίο τυπώθηκε σε 300.000 αντίτυπα (σήμερα το Charlie Hebdo έχει περί τους 30.000 συνδρομητές στο Διαδίκτυο και πουλάει λίγο περισσότερα από 20.000 φύλλα την εβδομάδα).

Κεντρική θέση σε αυτό το επετειακό τεύχος κατέλαβαν τα 40 σκίτσα που διακρίθηκαν σε διεθνή διαγωνισμό τον οποίο διοργάνωσε το περιοδικό με τον τίτλο «Γελώντας με τον Θεό» (RiredeDieu). Ενα από τα σκίτσα δείχνει έναν σκιτσογράφο να αναρωτιέται: «Πειράζει να ζωγραφίσω την εικόνα ενός άνδρα που ζωγραφίζει την εικόνα ενός άνδρα ο οποίος ζωγραφίζει μια εικόνα του Μωάμεθ;».

«Η σάτιρα έχει μια αρετή που μας βοήθησε να περάσουμε αυτά τα τραγικά χρόνια: την αισιοδοξία», έγραψε στο κεντρικό άρθρο του περιοδικού o σκιτσογράφος Riss, ο οποίος γλίτωσε από την επίθεση της 7ης Ιανουαρίου του 2015 με μια σφαίρα στο ώμο, διαδεχόμενος στη συνέχεια στη διεύθυνση του περιοδικού τον εμβληματικό σκιτσογράφο Chab, ο οποίος έπεσε νεκρός από τα πυρά των αδελφών Κουασί. 

«Εάν οι άνθρωποι θέλουν να γελούν, αυτό συμβαίνει επειδή θέλουν να ζουν. Το γέλιο, η ειρωνεία και οι καρικατούρες είναι όλα τους εκφάνσεις της αισιοδοξίας», πρόσθεσε, προβλέποντας πως «η επιθυμία για γέλιο δεν θα εξαφανιστεί ποτέ». 

Δεν παρέλειψε, ωστόσο, να προειδοποιήσει πως «σήμερα οι αξίες του Charlie Hebdo, όπως το χιούμορ, η σάτιρα, η ελευθερία της έκφρασης, η οικολογία, ο κοσμικός χαρακτήρας του κράτους, ο φεμινισμός, για να αναφερθώ σε μερικές από αυτές, αμφισβητούνται περισσότερο από ποτέ. Ισως επειδή η ίδια η δημοκρατία απειλείται από νέες σκοτεινές δυνάμεις».

Πάντως αποτελεί γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια το Charlie Hebdo επικρίνεται και από δυνάμεις της αριστερής παράταξης στη Γαλλία ως υπερβολικά αντι-ισλαμικό καθώς επίσης και για την υιοθέτηση θέσεων της Aκροδεξιάς.