Είναι νέος, ομοφυλόφιλος, μετριοπαθής Δημοκρατικός, πλεονεκτεί και στο πιο σημαντικό ζήτημα: έχει την ικανότητα να αποσπάσει τα δημοκρατικότερα στοιχεία από τους ψηφοφόρους των Ρεπουμπλικανών. Α, και δεν τρομάζει την αμερικανική μεγαλοαστική τάξη με το σκιάχτρο των φόρων που έχουν μπήξει στον προεκλογικό στίβο οι υπόλοιποι, «αριστερίζοντες» Δημοκρατικοί.

O Πιτ Μπούτιτζιτζ έχει τα φόντα να τους νικήσει και να πάρει το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών. Και μετά, σειρά θα έχει ο Τραμπ.

Η Corriere della Sera έδωσε περισσότερα στοιχεία από όσα έχουν ήδη δει το φως της δημοσιότητας για τον φέρελπι 38χρονο πολιτικό, τον οποίο αποκαλεί «τον πιο σεβαστό αντίπαλο των Μπέρνι Σάντερς και Ελίζαμπεθ Γουόρεν».

Ο απεσταλμένος της ιταλικής εφημερίδας στην Αϊοβα γράφει ότι μόνο με «πολιτικά εργαλεία» μπορεί να εξετασθεί η όποια προοπτική του Μπούτιτζιτζ. Και αυτός, όπως και οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, θεωρητικολογεί περί αξιών, όμως τις υποβάλλει στη βάσανο του ρεαλισμού «με συγκεκριμένες προτάσεις για την εργασία, τη φορολόγηση, την υγεία, την εκπαίδευση και την ενέργεια».

Tonight’s results not only represent an astonishing victory for our movement, they validate the message of belonging that brought us here. If you believe that a new and better vision can bring about a better day, join us: https://t.co/LWHhgdDDU4 pic.twitter.com/XHrhNQvrZL

— Pete Buttigieg (@PeteButtigieg) February 5, 2020

Οι ατομικές ελευθερίες και η κοινωνική ελευθερία –«μία κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς»– είναι το ρεζουμέ της ρητορείας του και ευλόγως: ο προ διετίας γάμος του με έναν 30χρονο δάσκαλο, «οποίος τον συνοδεύει παντού στην προεκλογική εκστρατεία», συνιστά καινοτομία (ο ίδιος ο πολιτικός των Δημοκρατικών έχει πει πολλές φορές ότι σαν αγοράκι «υπέφερε από την αντιμετώπιση του σεξουαλικού προσανατολισμού του»).

Με την εκλογή του στη δημαρχία του Σάουθ Μπεντ το 2011 ξεκίνησε η καριέρα του στο πολιτικό στερέωμα της Αμερικής, ήδη προδιαγεγραμμένη από τα «δομικά υλικά» των σπουδών του στο Χάρβαρντ αλλά και στη βρετανική Οξφόρδη. Στο μίνι αφιέρωμά τους οι Ιταλοί μνημονεύουν και τον πατέρα τού Μπούτιτζιτζ, τον μαλτέζο στην καταγωγή Ιωσήφ, επειδή ήταν ο άνθρωπος που μετέφρασε στα Αγγλικά τα «Τετράδια της φυλακής» του Αντόνιο Γκράμσι, ιδρυτή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας. Διαπιστώνουν κιόλας ότι «στις ομιλίες του Μπούτιτζιτζ υπάρχουν ίχνη γκραμσισμού».

Ο νεαρός πολιτικός, υπογραμμίζει η Corriere, αρέσκεται να αυτοπαρουσιάζεται δημοσίως σαν βετεράνος του πολέμου στο Αφγανιστάν όπου βρέθηκε ως αξιωματικός πληροφοριών επί ένα επτάμηνο, το 2014 – και η θητεία σε εμπόλεμη ζώνη είναι ένα στοιχείο που θα μετρήσει στην κούρσα για το χρίσμα, κάτι που γνωρίζουν και ο Μπέρνι Σάντερς και ο Μάικλ Μπλούμπεργκ και ο Τζο Μπάιντεν.

Η προεκλογική στρατηγική του Μπούτιτζιτζ αποσκοπεί στον δελεασμό των μετριοπαθών ψηφοφόρων των Ρεπουμπλικανών, άτομα της μεσαίας τάξης τα οποία έχει απογοητεύσει ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο ίδιος χαρακτηρίζει αυτούς τους ψηφοφόρους όχι απλώς κρίσιμη μάζα, αλλά «μελλοντικούς πρώην Ρεπουμπλικανούς» – υπεραισιοδοξώντας, ασφαλώς.

Οι προτάσεις του στο οικονομικό και εργασιακό πεδίο αποσκοπούν στην καθησύχαση των μεγαλοαστών μεγαλοϊδιοκτητών: ο Μπούτιτζιτζ δεν θέλει να υπερφορολογήσει, θέλει να δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις εργασίας. Ετσι μιλάει για αύξηση μισθών και ημερομισθίων, ανεβάζοντας στα 15 δολάρια την ελάχιστη ωριαία αμοιβή (σε αυτό το σημείο ταυτίζονται οι θέσεις του με εκείνες των Σάντερς και Γουόρεν).

Στα υπόλοιπα θέματα, η μοντέρνα ατζέντα κυριαρχεί: «πράσινη» ανάπτυξη, με μαζικές επενδύσεις στην τεχνολογική καινοτομία και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στήριξη της δημόσιας εκπαίδευσης, κρατική εγγύηση της υγείας των πολιτών στο πλαίσιο ενός μεικτού συστήματος περίθαλψης (με δικαίωμα επιλογής μεταξύ δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα) κ.λπ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News