Μπορεί ο Ματίας Αλμέιδα να γίνει ο… νέος Μπάγεβιτς της ΑΕΚ; Ισως, αυτή η σύγκριση να είναι πολύ πρόωρη. Για κάποιους, ιεροσυλία. Ο «Ντούσκο» ξόδεψε στην ΑΕΚ 16 χρόνια από τη ζωή του – ο Αλμέιδα ακόμη δεν έχει συμπληρώσει 12 μήνες εδώ. Ο «Ντούσκο» την καθοδήγησε σε 316 ματς – ο Αλμέιδα σε 43. Ο «Ντούσκο» κατέκτησε μαζί της επτά τρόπαια. Ως παίκτης, δυο τίτλους πρωταθλήματος και ένα Κύπελλο Ελλάδας. Ως προπονητής, τρεις τίτλους και ένα Κύπελλο. Ο Αλμέιδα γιόρτασε χθες (Κυριακή) το πρώτο του, το πρωτάθλημα του 2022-2023. Υπάρχουν, όμως, και αρκετές ομοιότητες, που δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς.

Ο Αλμέιδα, όπως ο Μπάγεβιτς, τόλμησε να αναλάβει την ΑΕΚ σε καιρούς πολύ δύσκολους για την ομάδα. Κι αν ο σερβοέλληνας, νέος τεχνικός τότε, διακινδύνευσε τη φήμη του (και) για συναισθηματικούς λόγους, αφού είχε ζήσει μαζί της ευτυχισμένες στιγμές ως ποδοσφαιριστής (1977-1981), ο Αργεντινός δεν είχε κανένα σοβαρό λόγο να πάρει τέτοιο ρίσκο στην πρώτη του δουλειά στην Ευρώπη.

Ο Αλμέιδα συνάντησε την ΑΕΚ πέμπτη στην κατάταξη της σεζόν 2021-2022, έχοντας τερματίσει 27 βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, και αποκλεισμένη από τα Κύπελλα Ευρώπης της επόμενης χρονιάς. Από τον τελευταίο της τίτλο (2018) κι έπειτα, τερμάτιζε τρίτη, τέταρτη, ή πέμπτη. Ούτε, καν, δεύτερη. Πριν από τον Μπάγεβιτς, η ΑΕΚ είχε χάσει το πρωτάθλημα από τη Λάρισα (1988). Προηγουμένως, το τέλος της αγωνιστικής περιόδου 1986-1987 την είχε βρει στην έβδομη θέση του βαθμολογικού πίνακα.

Ο Αλμέιδα, όπως ο Μπάγεβιτς, κατέκτησε τον τίτλο με την πρώτη. Μάλιστα, και οι δυο τον εξασφάλισαν την προτελευταία αγωνιστική. Η ΑΕΚ του 2023 με τη νίκη επί του Αρη στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Η ΑΕΚ του 1989 με τη νίκη επί του Ολυμπιακού στο «Καραϊσκάκη», χάρη σε εκείνο το αλησμόνητο γκολ του Τάκη Καραγκιοζόπουλου.

Η ΑΕΚ του Αλμέιδα, όπως η ΑΕΚ του Μπάγεβιτς, είναι ομάδα του προπονητή της. Ο Αργεντινός μας παρουσίασε εφέτος ένα αγωνιστικό στιλ πολύ διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει στα ελληνικά γήπεδα. Το ίδιο είχε κάνει, τότε, και ο «Ντούσκο», με καινοτομίες εντυπωσιακές για την εποχή (π.χ. η συμμετοχή των πλάγιων μπακ στην ανάπτυξη του παιχνιδιού). Υπό τις οδηγίες τους η ΑΕΚ απέκτησε «ταυτότητα» και έπαιζε με τον ίδιο, ακριβώς, τρόπο, όποια κι αν ήταν τα πρόσωπα που απάρτιζαν την ενδεκάδα. Η βελτίωση της ομάδας είχε φανεί σε χρόνο – ρεκόρ. Ο Αλμέιδα άρχισε να κατασκευάζει τη δική του ΑΕΚ πέρυσι τον Ιούλιο στο Αλκμααρ, και μέσα σε μερικούς μήνες, ήδη από τον Οκτώβριο, την είχε μετατρέψει στην ομάδα που θαυμάσαμε στη διάρκεια του εφετινού πρωταθλήματος. Εκτοτε, η ΑΕΚ δεν γύρισε να κοιτάξει πίσω της ποτέ ξανά.

Την ΑΕΚ του Αλμέιδα την απολάμβαναν σε κάθε της αγώνα όλοι οι λάτρεις του καλού ποδοσφαίρου, ακόμη και όσοι δεν είναι οπαδοί του συλλόγου. Το ίδιο είχε συμβεί με την ΑΕΚ του Μπάγεβιτς: εκείνη που κατέκτησε τρεις τίτλους σερί και ένα Κύπελλο Ελλάδας τη δεκαετία των ‘90s. Αυτή η καθολική αναγνώριση του έργου των δυο προπονητών είναι η πιο σημαντική τους ομοιότητα. Η ΑΕΚ του Μπάγεβιτς είχε «παιχταράδες» στις τάξεις της: Οκόνσκι, Στέλιο Μανωλά, Σαβέβσκι, Σαμπανάτζοβις, Τσιάρτα, Αλεξανδρή, Κασάπη, Κωστή, Σαραβάκο, Σαββίδη, Κετσπάγια, Μπατίστα… Η εφετινή, ένα από τα πληρέστερα και πιο «ποιοτικά» ρόστερ της ιστορίας της. Κι όμως, και τότε και τώρα, οι «σούπερ-σταρ», το σημείο αναφοράς, είναι οι προπονητές της.

Τον Μπάγεβιτς οι ΑΕΚτζήδες δεν τον λάτρεψαν τόσο για τα τρόπαια που τους χάρισε, όσο για την περηφάνια που τους πρόσφερε: το δικαίωμα να καμαρώνουν για την ωραία μπάλα που έπαιζε η ομάδα τους. Για τον ίδιο λόγο αγάπησαν τον Αλμέιδα. Ο εφετινός τίτλος συνοδεύτηκε με φοβερές επιδόσεις και εντυπωσιακά ρεκόρ, σχεδόν σε όλους τους στατιστικούς δείκτες. Τον γιόρτασαν πολύ πιο έντονα από όσο εκείνον του 2018, παρά το γεγονός ότι, τότε, τον προσδοκούσαν επί 24 ολόκληρα χρόνια.

Ο θρίαμβος του 2018 αποδείχτηκε πυροτέχνημα, που φώτισε για λίγο τον σκοτεινό ουρανό της «Ενωσης». Ο εφετινός έχει τις προδιαγραφές να αποτελέσει την απαρχή μιας δυναστείας, παρόμοιας με εκείνη της ομάδας του Μπάγεβιτς. Γιατί η ΑΕΚ δεν είναι, πια, πρόσφυγας. Το νέο της γήπεδο της δίνει δύναμη, ορμή. Γιατί διαθέτει έναν κορμό εξαιρετικών ποδοσφαιριστών, που με τις σωστές προσθαφαιρέσεις μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερος. Γιατί, επιτέλους, έπειτα από τόσα χρόνια που… δεν ήταν ΑΕΚ ούτε στις νίκες της, έγινε πάλι η ομάδα που παίζει επιθετικό, κυριαρχικό, θεαματικό ποδόσφαιρο. Και γιατί ο προπονητής που τη βοήθησε να ξαναγίνει ΑΕΚ, ήρθε για να μείνει. Αντί να εξαργυρώσει τον άθλο του με μια καλύτερη δουλειά, σε ένα ανώτερο πρωτάθλημα, υπέγραψε, ήδη, την επέκταση του συμβολαίου του.

Η ΑΕΚ στέφθηκε πρωταθλήτρια στη Νέα Φιλαδέλφεια για πρώτη φορά μετά το 1994. Τώρα θα επιδιώξει να κάνει το «νταμπλ», κατακτώντας και το Κύπελλο Ελλάδας. Κάτι που δεν κατάφερε ούτε η ομάδα – μοντέλο του (προπονητή) Μπάγεβιτς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News