Είναι δυνατόν; Τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, αυτά που εντοπίστηκαν απέναντι από τις ακτές του Λιβάνου και του Ισραήλ, θα φέρουν κοντά δύο αλληλομισούμενες, εχθρικές χώρες; Το «σιωνιστικό Ισραήλ» θα συμφιλιωθεί με τους άραβες ορκισμένους εχθρούς του στη βάση μιας εξέδρας άντλησης πετρελαίου και ενός αγωγού φυσικού αερίου; Είναι εφικτό τέτοιο θαύμα;

Οι λονδρέζικοι Times αυτό εκτιμούν, υπολογίζοντας ότι τελικά θα μετρήσει ο λειαντικός παράγων χρήμα: αυτό είναι που θα εξομαλύνει τις αντιθέσεις στην περιοχή λύνοντας το μεγάλο οικονομικό πρόβλημα του Λιβάνου (ο οποίος τώρα δεν μπορεί καν να ηλεκτροδοτήσει συνεχώς τα εδάφη του μέσα στο 24ωρο) και δίνοντας δουλειές στους προλεταρίους που επανδρώνουν τη σιιτική/φιλοϊρανική οργάνωση Χεζμπολάχ (η οποία «κάνει κουμάντο» στη Βηρυτό).

Δεν είναι υπερφίαλη εκτίμηση, αν στην εξίσωση προστεθεί και το στοιχείο του αμερικανικού παράγοντα ο οποίος θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να κρατήσει στο περιθώριο των ενεργειακών εξελίξεων τη Ρωσία.

Μείζων γεωπολιτική ανατροπή

Οι συνομιλίες Ισραήλ – Λιβάνου, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, είναι δρομολογημένες από τους Αμερικανούς με τη σύμφωνη γνώμη της Χεζμπολάχ (με το «πάσο» της Χεζμπολάχ, αν προτιμάτε). Στόχος είναι η επίτευξη κάποιας συμφωνίας η οποία θα εξυπηρετεί όλους με τον προαναφερθέντα τρόπο.

Βεβαίως η Μέση Ανατολή έχει ένα ενδιαφέρον παρελθόν το οποίο πρέπει να θυμόμαστε: οι συμπεφωνημένες συνθήκες δεν έφεραν ποτέ ειρήνευση… Ομως, αν επιτευχθεί συμφωνία περί τα υποθαλάσσια ενεργειακά αποθέματα, τότε θα καταλυθεί η άρνηση αναγνωρίσεως του Ισραήλ και η άρνηση συνεργασίας μαζί του – θα πρόκειται για μία άνευ προηγουμένου γεωπολιτική ανατροπή.

Το Ισραήλ έχει αποδεχθεί τις συνομιλίες υπό την ομπρέλα του ΟΗΕ και με τη διαμεσολάβηση των ΗΠΑ. Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, δήλωσε ότι «εμπιστεύτηκε» την κυβέρνηση του Λιβάνου επί του θέματος και έδωσε την έγκρισή του. (Σημειωτέον ότι η Χεζμπολάχ εκπροσωπείται στην κυβέρνηση του Λιβάνου.) Από όλα αυτά συνάγεται ότι βρισκόμαστε στο σημείο κατά το οποίο οι συνομιλίες των δύο παραδοσιακών εχθρών αντιμετωπίζονται όχι ως πολιτικό ζήτημα -ή εθνικό έστω-, αλλά ως τεχνικό.

Δεν είναι βέβαιο το μέγεθος των αποθεμάτων φυσικού αερίου κάτω από τον βυθό της Ανατολικής Μεσογείου, λένε οι Times. Ωστόσο η κυβέρνηση των ΗΠΑ ποντάρει στην ενεργειακή παράμετρο για να περιορίσει την επιρροή της Ρωσίας στον ευρωπαϊκό και μεσανατολικό χώρο. Αυτό είναι για τους Αμερικανούς το μείζον.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News